Ay ışığının vurduğu, her bir detayını kalbime kazıdığım, gözleri benim kusur olarak gördüğüm ama onun yüzünde sıcak bir gülümseme oluşmasını sağlayan çillerime takıldı. Gözyaşlarım yüzünden parlıyor olmalıydılar şu an...
Tsukishima Kei
"Sabahtan beri bu ne gürültü be?!"
Pazar günü saat 7.47, sokaktan yaklaşık yarım saattir sesler geliyordu. "Beni uykumdan eden sevgili(!) komşularım ne yapıyordu bunca zamandır acaba?" düşüncesi ile uyandı.
Gözlüklerini takarak camın yanına gitti. Perdeyi hafif aralayarak sokağa baktığında koltuk taşıyan birkaç adam ve benim yaşlarımda elinde bir yığın kutuyla yürüyen bir kız gördü. Böyle gözetlerken kendini sapık gibi hissetmişti ancak böyle bir amacı yokyu. Çok geçmeden kızın sesi duyuldu. "Anne bunlar hangi odaya?"
Ah işte uyanmasına neden olan ses buydu. Ne güzeldi ama(!).
Kızın annesi ona bir şeyler söyledi ama sanırsa evin içinde olduğundan tam anlaşılmıyordu. Ardından kız elindeki kutulara bacağıyla destek olarak düzeltti ve içeri girdi.
Kamyonet boşalmış gibiydi neredeyse. Ben de belki uyuyabilirim diye düşünerek hafif aralık bıraktığı perdeyi kapatarak tekrar yatağına yerleşti Kei.
~
"KEİİ" abisinin sesi...
Kapının açılmasıyla gözlerini açmadan sırtı ona gelecek şekilde yatakta döndü. "Ohoo daha uyuyor bu anne." diyerek muhtemelen diğer odadaki annelerine seslendi.
Siktir. O an ışık odayı doldurmuştu.
"Perdeleri açmak zorunda mıydın?!"
Gözlüklerini takarak oturur hale geçtikten sonra ona baktığında tam ağız sırıtan abisi "Hayır ama sonuç olarak uyandın değil mi?" dedi. Sinirle onun odasından çıkmasını bekledikten sonra sarışın çocuk da çok geçmeden işlerini bitirerek onların yanına gitmişti.
"Bunu hanginiz benim için yeni komşularımızla götürecek?" diyerek tezgahın üstünde duran üstü örtülmüş tabağı gösterdi anneleri. Elini beline koymuş sesini yumuşatarak sormuştu, hayır demenin zor olduğu anlardan biriydi ancak genç çocuk için zor değildi. Muhtemelen kahvaltı için hazırladığı şeylerden birazını koymuştu Akiteru'ile göz göze geldiklerinde yarım ağız gülümseyip yerine geçti. Hiçbir kuvvet onu hafta sonu uykusundan yeni uyanmışken dışarı çıkartamazdı normalde annesinin ricasını kırmazdı ancak abisi vardı ve ona ne gerek vardı değil mi?
"Böyle şeyleri küçüklerin yapması gerekmiyor muydu?" diyerek sıkıla sıkıla tabağı bırakmaya gitti abisi o da onun iki dakikalık yokluğunda kafasını dinleyerek kahvaltı etti.
12.37
Yamaguchi
Tsukki, Hinata fazladan idman için okula çağırıyor gelecek misin?Tsukishima
Kafayı yemiş buSaat kaçta?
Yamaguchi
14.00 gibiTsukishima
Tamam
GelirimYamaguchi
Harika!
Haber veriyorum onlara :DUlusallardan sonra bu canavarlar daha çok canavar gibi çalışmaya başlamıştı. Sadece onlar değil bütün takım çok daha fazla çalışıyordu artık. Sanırım buna ben de dahilim diye düşünmeden edemedi.
Hazırlanıp kapıdan çıktığında o sabah deli(?) gibi bağıran kızı camın kenarlarını silerken gördü. O da Kei'ye baktığında göz göze geldiler.
Aşırı boktan bir durum.
O sadece kafasını hafif eğerek selam verince çocuk da aynısını yaparak yoluna devam etti. Şimdi bu sakin değil mi yoksa doğal ortamında cıvıyor mu diye düşünüyordu.
Belki de uykusu varken etrafta deli danalar gibi bağırıp insanları uyandırma hobisi vardır sadece(!)
"Oi! seni bekliyoruz kaç saattir burada acele etsene!" Dakikalar sonra okula varmıştı Tsukishima.
"Kral Efendileri beklettim için kusura bakmasın." Saat 14.03 bu salak erken gelmişse benim sorunum değil diye geçirdi içinden.
"ULAN TSUKISHIMA-"
"Tsukishimaaa! Dondurma var çabuk gel!" Hinata'nın spor salonunda yankı yapan sesini duyunca ikisi de içeri girdi. "Hoşgeldin Tsukki!"
Yamaguchi ve Hinata ortalarında bir posterle oturmuş dondurmalarını yiyorlardı. "Ne bu?"Yanlarına geçtikten sonra Yamaguchi son dondurmayı ona uzattı. Anlaşılan Kral o daha gelmeden yutmuştu kendininkini. "Sağol."
"Voleybol Ara Tatil Etkinliği, hmmm şuraları geçiyorum kendin okursun çok uzun. Heh! Her okuldan kız-erkek karışık takımları bekliyoruz! Oyuncular - - - tarihine kadar kayıtlarını yaptırıp rehber öğretmenlerine aile izin belgesini teslim etsin. 1 AY VAR BENCE KIZ OYUNCU BULABİLİRİZ! "
Sarışın çocuk Hinata'nın elindeki posteri alıp incelediğinde genel olarak kuralları ve katılım şartlatını anlatıyordu atladığı yerde." Erkek takımlarının kız oyuncuları, kız takımlarının ise erkek oyuncuları okul takımından katılamaz mı?" Ne kadar saçmaydı.
"Etkinliği düzenleyen organizasyon insanlara sporu sevdirmek içindi sanırsam. Zaten oynayan kişileri o yüzden istememişlerdir." dedi Yachi-san kapıdan girerken.
"HADİ OKUL TAKIMINDA OLMAYAN VOLEYBOLCU KIZ ARAYALIM!"
"GERİZEKALI HİNATA! Bugün hafta sonu."
"Doğru ya. Neyse oturayım."
Allah'ım beni neyle sınıyorsun yarabbim?
🔮
Merhaba. Yepyeni bir kitapla karşınızdayım. Umarım hoşunuza gider.
Oy vermeyi unutmayın.
🔮
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VEZİR ~tsukishima
Fanfiction"Peki bu Vezir-sama muhabbeti nedir?" Hafif kaşlarını çatmış kafasını yana eğip gülümsemişti. Sevimli görünüyordu. • Tsukishima Kei x fem reader • Kitap 4. Sezon spoilerı içerir. Manga spoilerı yoktur! • Zaman, ulusal turnuva sonrası.