"Хонгор минь, би ирлээ!"
Гэрийн хаалга хаагдан ажлын цүнхтэй залуу гэр дүүртэл орилсоор орж ирэв.
Гэвч хэн ч хариу өгсөнгүй. Орой орж ирэхэд нь үсэрч инээд энгэрээс нь зүүгдчихдэг оюутан хүү өнөөдөр тэгсэнгүй.
Гайхсан тэрээр зочны өрөөнд орж ирвэл хүн байгаагүй мэт TV хүртэл унтраалттай байх аж.
Гал тогоонд очиж үзвэл бас л байсангүй.
Унтлагын өрөөнд хүртэл байхгүй байгаа нь түүнийг энэ гэрт байхгүйг хэлж өгөх ба түүнд ийм оройн цагаар хаашаа гарсан нь бус зүгээр байгаа эсэх нь л санааг нь зовоож байв.
Ямартай ч хүлээхээр шийдэн ажлын үнэмлэхээ ширээн дээр тавиал хувцсаа сольж өмсөн нүүр гараа угаахаар угаалгын өрөө зүглэлээ.
Гэтэл хайгаад олохгүй байсан хүн нь угаалгын өрөөнд архи үнэртүүлээд унтаж байх нь тэр.
Өнөөдөртөө эхлэл хэсгээ оруулаад цааш нь үргэлжлүүлнэ ээ♡
