BODRUM KATI

79 15 4
                                    

Sabah olmuştu.Herkez David'in yaptığı pisliklerden dolayı çok üzgündü.Babam bir telefonla konuşuyordu,ama ne yaptığı konuda hiç bir fikrim yoktu.

Annem ve Sara bir yandan bavulları hazırlıyor,bir yandan da sohbet ediyorlardı.

Dayanamayıp ne yaptıkları konuda sordum.

Çinde bir iş ayarladım.Artık hayatımız orada sürdüreceğiz.Dedi babam.

Delimiydi bunlar neden çine taşınıyorduk.Hem ben bunu önceden söylemiştim.Biz buraya aittik,başka bir yere. Gidemezdik.

Ben aşağıya iniyorum,arabayı konturol edicem sizde benim ardımdan gelirsiniz.

Dedi babam ve aşağıya indi.Bizde onun ardından bavulları aldık ve asansöre bindik.Asansörün aynası çatlamıştı.

Aynanın çatlağı tam da annemin yüzüne geliyordu.Çok korkuyordum David'in sağı solu belli olmazdı.Heran biyerden çıkıp,bizi öldüre bilirdi.O yüzden çok dikkatli olmalıydık.

Asansör idiğinde arabaya doğru gittik ve bavulları bagaja yerleştirdik.Annemin bizimle geleceğini sanıyordum ama ortalıkta yoktu.Sara ile annemi aramaya başladık.

Anne,anne nerdesin ?Kaç defa seslenmiştik ama cevap vermiyordu.İyice korkmaya başlamıştık.Aklımıza kötü,kötü şeyler gelmeye başlamıştı.

Hey kate,bu salak David teyze mi öldürmüş olmasın?Dedi Sara.

Kapa çeneni Sara ,öyle bir şey olmadı.Salak salak konuşmayı bırak artık.Deli kız işte ne dediği anlaşılmıyor.Biz böyle konuşurken birden bir ses geldi.Ses bodurumun ordan geliyordu.Yavaşça yaklaştık ve bodurumun içine girdik.Biz yaklaştıkça sesin şiddeti artıyordu.Galib Sara az önce dedikleri konusunda haklıydı.Bu adam annemi öldürmüş olabilirdi.Kapının ordan gizlice baktık.Birisi elinde bıçak ile bir şeyler yapıyordu.Artık kesindi,bu David idi ve annemide öldürmüştü!

Hemen arkamıza döndük ve hızlı adımlarla arabanın oraya giderken bir ses gelmişti.Olamaz,asıl şimdi yanmıştık.David,Sara ile beni öldürecekti.Arkamızı yavaş yavaş döndüğümüzde annem duruyordu.Onun burada ne işi vardı?

Teyze sen burda ne yapıyorsun?Dedi Sara.
Bodurumda büyükannenizin bana emanet ettiği kolyeyi arıyordum.Dedi annem.

Sana daha önce söylemiştik bir yere giderken bizede haber vermen gerekirdi.Anneme kırılmıştım ondan bunu beklemezdim.

Haklısın,ama bu kolyeyi almam gerekiyordu kusura bakmayın.Dedi annem.

Tamam olan olmuş artık boş ,boş tartışmaya gerek yok.hadi hemen biran önce çıkalım burdan, dışarda babam bekliyo. 

Bir dakka ya ordaki bıçak,ona ne demeli?Dedi Sara.
Ne bıçağından bahsediyorsun sen,saçmalma.Dedi annem.

Elindeki bıçakla bir şeyler kesiyordun ,yoksa David seni tehtit mi etti birisini öldürmen için?Diye davam etti Sara.
Ben biliyordum işte ,kesin seni tehtit etti.
Alçak adam.

Sara saçmalama ne diyorsun sen öyle bir şey olmasıdı...

Ne oldu peki?

Ben o bıçakla sandığın ipini kesiyordum.birisini öldürdüğüm falan yok.Ayrıca David buraya gelemez, çünkü kapılar özel maddeden yapıldı.Bu kapıları geçmek için kırk fırın ekmek yemesi lazım.

Annem haklıydı. Kapılar çok sağlamdı.O yüzden de güvenliydi.Hem Sara'nın az önce anneme dedikleri çok komikti.Salaktı bu kız.Bu haldeyken bile bizi ne yaptı ne etti yine güldürmeyi başarmıştı.

Hadi daha fazla oyalanmadan gidelim burdan.Dedi annem.Hemen kapıyı kapattık ve ardından da kilitleyip arabaya gittik.Görünüşe göre babam bizi baya merak etmişti.

Nerede kaldınız siz ,öldüm meraktan,size bir şey oldu sandım.Babam bizim için. Baya bi korkmuştu.

Şey,biz annemi aramak için boduruma inmiştik te.

Ne ,bodruma mı?Deli misiniz siz ,ne işiniz var orda?

Ama baba gerçekten sandığın gibi değil.

Nasıl ya?

Biz tam arabaya doğru geldiğimizde,annemin arkamızda olmadığını gördük.Bodrum katından da  sesler gelince,David annemi öldürdü sanıp indik.Kapının aralığı açıktı.Sara devam etti.

Bizde David teyzeme bir şey yapıyor korkusuyla aralıktan baktık.Teyzemde buraya doğru gelmeye başlıyınca,bizde korktuk ve kaçtık.Ama o bizi durdurdu ve burada ne yaptığımızı sordu. Meğersem büyükannemin,teryzeme emanet ettiği kolyeyi arıyormuş.Bıçak ise sandığın ipini kesmesi için almış.

Babam birden gülmeye başladı.Ne olduğunu bizde anlamamıştık.

Şimdi siz annenizi David mi sandınız? İlahi çocuklar ,benide güldürmeyi başardınız ya Tanrı'da sizi güldürsün.

Babama gıcık olmuştum.Ne var yani kim olsa böyle sanardı.Ayrıca bunun komik bir tarafıda yoktu.

Neyse fazla vakit kaybettik.Hadi binin arabaya.

Arabaya bindik ve çin'in yolunnu tuttuk.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 08, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ÖLÜM VAKTİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin