35.Bölüm

2.7K 157 38
                                    


Yarı açık gözlerimi bir kaç kere açıp kapattım ve yuh oha taş kendine gel kızım rüyanın etkisinden çık gözlerimi çocuktan çekip yan tarafımda koluma benden çok ihtiyacı olduğunu düşündüğüm kolumu deşen çocuğa bakıp

"Çek lan elini" diyip kolumu hızla ondan kurtardım ama bunlar niye burda? Benden ne istiyorlar?onu anlayamadım

"Hayırdır Ceyda bitti sıra bana mı geldi "

Az önceki rüya sandığım yakışıklı çocuğun yanındaki süslü kız konuşmaya başladı

"Aslında yaptığın şey biraz tuhaftı ama beğendim canım o anı Story atsam milyonlarca link gelirdi okadar diyim"

Bunun üzerine sinirli kızımız da kıza kötü bir bakış atıp konuşmaya başladı tabi bu sırada önümdeki sıraların üzerine oturmuşlardı

" yaptığın şey tuhaftı ama asıl tuhaf olan şey neydi biliyor musun"

Bu anın biran önce bitmesini istediğimde bezgin bir şekilde

"Neymiş bu kadar tuhaf olan bak merak ettim şimdi 🙄"

"Hakkında küçük bir araştırma yaptık ve ne bulduk  sence"
Tahmin ede biliyordum bu sefer yüzüme muzip bir gülümseme getirip

"Hiç birşey" bu tavırıma şaşırmış olmalılar ki bir anda yüzlerinde  değişiklik olsa da hemen düzeltiler

"Bilmiyor olabilirsin ama çok iyi hackerımdır ve senin hakkında birşey bulamıyorsam o kadar masum biri değilsin demektir bize birşeyler söylemek istermisin"

"Hayır"

"Ne "

"Yani söylemek istemem demek"

Onlar bir cevap beklerken bu cevabı alınca afalamaları normal daha fazla okulda durmak istemediğim için çantamı ve masanın üzerindeki kulaklığımı alıp sınıfın çıkışına doğru yürüdüm onlarda beni izliyorlardı bir anda durup arkamı döndüm onlara baktım
"Size küçük bir iyilik bir hayaleti araştırıyorsanız onun hakkında bula bileceğiniz tek şey hiç bir şeydir"

Onları orada bırakıp okulun bahçesine çıkıp arabamı park ettiğim yere gelip arkama baktığımda bizimkiler dışarda oturuyordu nereye bakışı atıklarında sonra anlatırım deyip kapımı açtım bu sırada bana bakan Berkeile kesişti gözlerimiz  elimi kaldırıp sadece orta parmağım kalacak şekilde parmaklarımı büküp sırıtım ve arabaya binip Özgürü gördüğüm cafe restoranta doğru sürmeye başladım bilmiyorum içimden bir his oraya gitmem gerektiğini söylüyordu yarım saatlik bir yolun ardından gelmiştim arabadan inip kapıları kilitledikten sonra anahtarı çantama koyup içeri girdim  geçen oturduğum masaya çantamı koyup lavaboya gidip ihtiyaçlarımı giderdim elimi yüzümü yıkadıktan sonra  peçete ile elimi kurulayıp çöpe atıp açık olan kapıdan dışarıya çıktım  masaya oturduğunda bir süre sonra garson geldi karnımın acıkdığnı fark edince balık ve içecek birşeyler sipariş edip  telefonumla bir fotoğraf çekip watsabada durum olarak atım yemeklerim de gelmişti iştahla yemeklerini yedikten sonra güzel bir kahve söyledim garson giderken içeriye özgür ve arkadaşları girdi  gözleri birini arar gibi etrafta gezinirken beni görünce  yanıma gelip oturdular belli ki beni arıyorlar mış ama nereden anladılar ki burda olduğumu ah tabi ya watsabada durumumu görmüş olmalılar çınar konuşmaya başladı

"Naber güneş "

"İyidir çınar hayırdır hangi rüzgar attı sizi buraya "

"Senin watsabada atığın durumu görünce gelelim dedik  hem gitmeden bir vedalaşlım dimi"

"Bir hafta var önümüzde ne vedalaşması"

"İşte  artık bir hafta yok"

"Nasıl yani"

"Biz yarın erkenden  gidiyoruz görev varmış onun için erken dönmemiz gerekiyor"

Yüzüm düşmüştü bu kadar erken gitmeleri ne bilim yarından sonra Özgürü bir daha göremiyecektim bu beni tuhaf hisetirdi

"Üzüldüm ya keşke biraz daha burda kalsaydınız tabi görev beklemez e o zaman son günümüzü burda geçirmeyelim ha  biraz eğlenelim"

Kahveyi daha getirmeselerde onunda hesabını ödeyip  çıktık arabalara doğru giderken  sabırsız ve sıkılmış olan Helin ciğimiz konuştu

"Ee şimdi napıyoruz"
"Bence AVM ye gidip sinemaya falan gidelim"
"İreme katılıyorum" diyip arbamın kapısını açtım diğerlerinde onaylayınca  AVM ye doğru sürmeye başladım

Geldiğimizde  bir bilim kurgu filmimi izlemeye karar verdik tam içeriye girerken irem yanlışlıkla adamın birine çarpıp içeceğini üstüne döktü İrem
"Kusur bakmayın görmedim çok üzgünüm" gibi şeyler söylerken afedersin hıyar adam

" Bide bilerek olsaydı  madem yürüyemiyorsun  bari böyle elit yerlerde vasıfsızlığın ve dikatsizliğinle insanları mağdur etme"

Daha devam edecekti ki İrem adama kafa atınca mecbur susmak zorunda kaldı lan yürek mi yedin bir askere bunlar söylenir mi sonra bizde diğer çocuğun arkadaşlarıyla kavga etmeye başladık tabi Helin ve etraftaki insanlar çığlık atsalarda güzel kavgaydı

Şimdi ne mi yapıyoruz hiç bir şey sadece oturuyoruz neden mi çünkü bir insan nezaratanede ne yapa bilir ki

Şimdi ne mi yapıyoruz hiç bir şey sadece oturuyoruz neden mi çünkü bir insan nezaratanede ne yapa bilir ki

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yeni bölüm geldi sıcak sıcak soğumadan okuyun 💓😊

KÖTÜ KİMİN İÇİN ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin