Aşkı Harcamanın 80 Yolu

Chapter 9 - Kaçırma Planı

Hyunjin&Jeongin
(Jeongin'den)

Bizimkilerle konuştuktan sonra üzerimdeki şortu değiştirip dışarı çıktım. Aaa bi dakika lan ben Hyunjin'in evini bilmiyorum ki

-Alo Chan hyung müsait misin?

-Müsaitim canım, bir sorun mu var?

-Şey, Hyunjin'in YANİ HYUNJİN HYUNGUN adresini atar mısın bana acaba???

-Jeong, gitmesen mi acaba, biliyorsun söyledikleri pek hoş şeyler değildi.

-Biliyorum hyung ama, sadece bu söylediklerinde ciddi olup olmadığını öğrenmek istiyorum. Daha birkaç saat önce öyleyken, ah neyse boşver hyung. Atar mısın adresi?

-O şerefsiz eğer seni üzerse hemen beni arıyorsun ve ben arkadaş dinlemeden ağzını burnunu kırıyorum, tamam mı?

-Tamam hyung görüşürüz~

Telefonu kapattıktan sonra gülümsememe engel olamadım. Bebek ekmek üstünlüğü bij

Chan hyungun atığı adrese geldiğimde gördüğüm kocaman evle dudaklarım aralandı. Zengin koca buldum kendime ayol

Büyük bahçe kapısından içeri girdikten sonra evin kapısını bulmaya çalıştım. Nerede bu amk

En son açık gördüğüm bir kapıdan düşünmeden içeri girince karşımda kendine krem sürmeye çalışan bir Hyunjin beklemiyordum? Chan hyung beklediğimden hızlı çıktı ha

-Jeongin? Ne işin var burada? Nasıl girdin içeri? Hayır, adresi nereden buldun? Açıkça belirtmemiş miydim görüşmek istemediğimi?

-Ah, şu mesele. Benim de sana bir sürü sorularım var Bay Hwang.

Etrafa son kez göz gezdirdikten sonra gözlerimi onun gözlerine diktim ve her cümlede bir adım daha yaklaşmaya başladım ona.

-O yazılanları gerçekten isteyerek mi yazdın? Eğer rahatsız olacaksan neden benimle o kadar yakınlaştın? Bu yaralar sana nereden geldi? Nasıl bu kadar zenginsin? Ailen nerede? Ve ah işte en önemli soru, sen bipolar mısın?

İyice yanına gidip sorduğum son soruyla birlikte gözlerinde saliselik bir yumuşama da görsem yine eski sert halini aldı ve benden bir adım uzaklaştı.

-Neyse ne. Artık senden her şeyi bekliyorum. Yakında beni de kaçırırsın sen.

-Dur daha ona var.

-Anlamadım ne dedin?

-Dedim ki, onu ailenden izin aldıktan sonra vermezlerse yapmayı planlıyorum. Şimdi değil.

-Ha öyle bir planın var yani?

-E tabii.

-Sana cidden inanamıyorum. Konuşacak bir şey olduğunu sanmıyorum. Şimdi, çıkar mısın annemler gelmek üzereler.

-Hyunjin, inanamıyorum! Yoksa düşündüğüm şey mi?

-Ne, ne düşündün?

-Yoksa ailen bir homofobik ve bizim gibi bir grubun içinde olduğunu öğrendi sonra bizim fotoğrafımızı gördü o mesajları zorla yazdırdı ve bunları da sana onlar yaptı, de hele de gülem azcık. Hangi çağda yaşıyoruz amk?

Hyunjin cevap vermek yerine gözlerini kaçırdığın da derin bir nefes aldım. Neden, neden ben?

-Tamam bir daha da büyük konuşmuyorum. Neyse sevdik bir kere ne yapalım. Hadi kalk şunları düzgünce temizleyelim. Afedersin bok gibi yapmışsın.