Zawgi
"ခုနကဘယ္သူလဲ!!ေျပာေလ"
"နာတယ္ အရင္လႊတ္"
"ေျပာလို႔ေမးေနတယ္ေလ"
လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားတာမို႔ က်ိန္းၿပီးနာလွသည္။ ဘာရယ္မဟုတ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားရပ္ေျပာေနတာမိတာက အျပစ္ျဖစ္သြားေလသလား။ ဒီေကာင္ေလးအေျဖရၿပီးမွ ပိုဆိုးလာသည္။
"အဲ့တာသူငယ္ခ်င္း ဘြဲ႔ယူတုန္းမေတြ့လိုက္ရလို႔ ႏႈတ္ဆက္တာ"
"ယံုမယ္ထင္ေနလား ဟမ္ အဲ့တာေလးေျပာေနတာကို ကြၽန္ေတာ္ေရာက္လာတာေမ့ေလာက္တဲ့အထိ စကားေကာင္းေနတယ္ေပါ့ အဲ့ေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္ေနလား!!"
"ဒီမွာ Ooh Sehun မင္းတစ္ျခားဟာေျပာ ငါ့အခ်စ္ကိုနည္းနည္းေလးမွ မေစာ္ကားနဲ႔ ငါမွာသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ရပ္စကားေျပာခြင့္ေလးေတာင္မရိွဘူးလား"
ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အားကုန္ရုန္းမိတာက နာလို႔မဟုတ္။ မဟုတ္ဘူးနာတယ္ လက္ေမာင္းကမဟုတ္ဘဲ ရင္ဘတ္ထဲက..
"ဟက္ ေစာ္ကားတယ္ဆိုလည္း ေစာ္ကားတယ္ေပါ့"
"ဘယ္သြားဦးမွာလဲ ညေမွာင္ေတာ့မယ္"
"ဘယ္သြားသြား.."
ေခ်ပေျပာခံလိုက္ရတဲ့ စကားေနာက္မွာ အရင္းအႏွီးေတြအမ်ားႀကီးပါသြားတယ္။ စဖြင့္ေျပာခဲ့တာသူေပမဲ့ ကိုယ့္ဘက္ကအရာရာ အေလ်ာ့ေပးခဲ့ၿပီး အကိုတစ္ေယာက္လို ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို ဆံုးမခဲ့တယ္။ အဲ့တာေတြရဲ့ေနာက္ဆက္တြဲက ခပ္ေခ်ေခ်စကားလံုးေတြေအာက္ ေပ်ာက္ရတာပါဘဲ။
********
'အခုခ်ိန္ထိျပန္မလာေသးဘူးလား'
နာရီကိုၾကၫ့္မိေတာ့ ည1နာရီ ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ။ စိတ္ပူလွသည္မို႔ ညေနကရန္ျဖစ္ခဲ့တာကိုလည္း ေခါင္းထဲမထၫ့္အား။ ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးျပန္လာခိုင္းရမည္။
ဖုန္းေလးက အဝင္callေတြမ်ားလာတဲ့အခါ ဘာလို႔ဆက္ေခၚေနေသးတာလဲလို႔ ေမးေနသေယာင္။ အားတင္းၿပီး ေနယက္ဆံုးတစ္ခါပါဘဲ...
"Hello"
တစ္ဖက္ကျပန္ေျဖတဲ့အသံဟာ ကိုယ္ၾကားခ်င္တဲ့အသံေလးမဟုတ္ Chanyeolလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
