Sky
"Are you excited?"
Tanong ni Ran. Sya ang kasama ko ngayon sa bahay. Nasa Japan kasi si ate. Minsan si Charlotte ang kasama ko.
"More than that, Ran." Nakangiting sagot ko. Pero kahit nakangiti, hindi naman lubos ang saya ko. Bukod sa hindi ko kasama si ate sa graduation ko bukas, one week na din hindi nagpaparamdam si Winter sakin.
Ang alam ko ay naunang matapos ang classes nila. Hindi rin alam ni Heather o ni ate kung bakit hindi nagrereply si Winter. Nasa Tokyo kasi si Winter at nasa Nagoya si ate. Nakakatuwa nga dahil kambal daw ang babies ni ate ayon sa ultrasound. Excited na akong makita ang kambal na yun hmp.
"Hindi pa tumatawag si Winter?" Nag aalalang tanong nya. Thankful din ako na bumalik sa dati ang relasyon namin ni Ran. Bestfriends. Siya pa nga ang kasama ko minsan sa pagrereview. Wala daw syang plano mag-aral sa ibang bansa, dito nalang daw sya sa Pilipinas. "Baka busy naman.."
"Nah." Inayos ko na muna ang mga librong binabasa ko. "Alam nyang graduation ko bukas. Pero nakailang chat at call ako pero walang response." Grabe naman. Wala na nga ang kapatid ko, pati ba naman sya?
Tumayo na si Ran. "Daanan nalang kita bukas dito ha?" Lumapit ito at hinalikan ako sa pisngi.
"Ingat ka, Ran!" Hinatid ko muna sya hanggang sa labas ng gate. Magpapasundo daw sya sa driver nila sa tapat ng Sweet You.
Pagbalik ko sa kwarto ay chineck ko ulit kung nagreply na ba si Winter, pero wala pa rin. "I mish you, Winter.."
-----
"Congratulations, graduates!"
Nakisabay ako sa malakas na palakpakan ng mga senior high students dito sa loob ng auditorium. Kaninang umaga ay tinawagan ako ni ate at Heather para batiin ako. Ang sabi ni Heather ay pwede na daw akong kumuha ng flight papunta sa Japan.
Katatapos lang ng speech ng principal, director at ng valedictorian. Akala ko nga ay nandito si Dana, pero wala pala. Si Sean ang nandito. At ngayon nga, tapos na ang ceremony. Tapos na ang isang yugto ng aming kabataan.
Pero biglang nagsalita si Sean kaya natahimik ulit ang mga estudyante. "Ahm.. Just a little bit, guys." Panimula nito. "Well, someone has a graduation message for my friend here. Do you guys still remember Winter Saavedra?" Biglang naghiyawan ang mga tao sa loob. Ako naman ay nakaramdam ng kaba. "Nagsend sya ng video clip from Japan to greet you guys. Please watch it! Oh wait, Sky my friend! Come here, dito ka sa gitna." Utos nya.
Natahimik lahat ng nandito sa loob. Pero ang tibok ng puso ko ay halos nakakabingi. Ni hindi ko nga alam na nakarating na pala ako malapit sa may stage. May mga ilang students na tumili la nang lumabas sa screen ang itsura ni Winter. Napakaganda nya. Nakakatuwa na sinuot pa talaga nito ang old uniform. Nakalugay ang kulay brown na buhok.
"Good morning." Ah. Nakakamiss ang boses nya. "Remember me? It's me, the former president of the Student Council, Winter Saavedra. Congratulations, batchmates! To be honest, I enjoyed my five and half years here, and I really missed you guys. I wish you all the best in your life. This is only the beginning. Once again, congratulations!"
Hindi ko maintindihan kung bakit may mga estudyanteng kinikilig sa simpleng message na yun. Ang akala ko ay tapos na pero muli syang nagsalita.
"Ahmm.. Sky? Are you watching?" Tanong nito na akala mo ay nandito lang. Although familiar ang background. Tumikhim pa ito. Bigla namang may tumugtog. Wait, sa video ba yun o dito lang sa loob ng auditorium? Hindi ko alam. And the intro is familiar.
When I first saw you, I saw love
And the first time you touched me, I felt love
And after all this time
You're still the one I love
Ngumiti pa ito bago magsimulang kumanta. Ngiting nakaka akit at nakakapang hina ng tuhod.
Looks like we made it
Look how far we've come, my baby
We mighta took the long way
We knew we'd get there someday
OMG. Kumakanta lang si Winter pero bakit pakiramdam ko inaakit nya ako ng mga ngiti nya? Sa screen ko lang sya nakikita pero pakiramdam ko magkaharap lang kami ngayon. At bakit ba ito ang napili nyang song?! Habang kumakanta sya ay naglalakad ito. Ang effort naman ni Winter. Ilang beses nya kaya nirecord yan? Kaya siguro one week syang hindi nagparamdam.
They said, "I bet they'll never make it"
But just look at us holding on
We're still together, still going strong
Habang patuloy sya sa pagkanta ay ang patuloy din na pagtibok ng puso ko ng malakas. Sa kaba o excitement ay hindi ko alam. Gusto ko nalang pumunta sa Japan at halikan sya. Pero familiar ang lugar kung nasan sya. Ewan ko ba.
You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life
You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss goodnight..
Titig na titig ako sa screen at hindi ko alam kung bakit lumakas ang sigawan ng mga tao dito sa loob. Nakatuon lang ako sa video clip ni Winter habang papasok ito sa.. wait.. Napalingon ako nang may bumangga sa likod ko.
"Oops. Sorry?" Si Dana! Suot nito ang weird na uniform nya noon at ang weird na hairstyle. May hawak itong video cam at nakatutok kay..
"Winter?!" Gulat, saya at pananabik ang naramdaman ko nang makita ng harapan si Winter. Ibig sabihin hindi recorded ang video?! Live?! Mas narinig ko na ngayon ang music dito sa auditorium. May hawak na ring mic si Winter habang malawak ang ngiti. Damn. I miss those seductive smile! Mas lalo lang akong kinilig ang ipagpatuloy nito ang pagkanta habang papalapit sakin.
Ain't nothin' better
We beat the odds together
I'm glad we didn't listen
Look at what we would be missin'
Tumigil sya nang nasa tapat ko na sya. Inilahad ang kaliwang kamay at tinanggap ko. I missed holding her hand. At ang tila boltahe ng kuryente na dumaloy sa buong katawan ko sa simpleng pagdidikit ng mga balat namin.
They said, "I bet they'll never make it"
But just look at us holding on
We're still together, still going strong
You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life
You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss goodnight
You're still the one
You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life, oh yeah
You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss goodnight
I'm so glad we made it
Look how far we've come, my baby...
Nang matapos ang music ay nanatili lang syang nakatitig sakin, hawak ang mga kamay ko. Halo-halo na ang emosyon na nararamdaman ko. At halos mabingi ako sa sigawan at sa lakas ng tibok ng puso ko nang lumuhod sya sa harap ko. May kinuha sa bulsa dahilan ng pag uunahan ng mga luha ko. A blue diamond ring.
“You and I are meant to be together. Period. The end. Rainbow Sky Montero, will you marry me?"
May ilang mga natawa sa sinabi nito. Bwisit na Winter to, hindi man lang nagpaka romantic sa pagtatanong. May mga students na kinikilig pa talaga.
"Just say yes, Rainbow Sky. You're my only love, my only rainbow in the sky. I love you, to the moon and back."
"Do I still have a choice?" Natatawa kahit puro luha na ako. Umiling lang sya. "Then it's a YES. I love you, Winter Saavedra."
She's grinning while putting the ring in my finger. Pagkatapos ay hinila ako palapit sa kanya para halikan sa mga labi.
This is the best day of my life. At wala na akong mahihiling pa.
-----
💙💙💙 Thank you💙💙💙
BINABASA MO ANG
TRIANGLE (GxG)
Novela Juvenil(COMPLETED) Anong gagawin mo kung ibang tao ang nakatanggap ng love letter na dapat ay sa crush mo?
