Part 7

259 23 3
                                    

Aeroporti Charles de Gaulle Paris

Kryva te gjitha procedurat qe duhej kryer, dola jashte dhe po me prisnin njerzit qe babai kishte len ne France per te vezhguar vellain, hipem te gjith ne makina dhe njeri nga ata qe ishte ne makin me mua po fliste;

- Pershendetje un jam Doni, babai yt me ka pas caktuar qe te gjeja vellain tend, ta ndiqja dhe te zbuloja cdo hap qe ai ben. Besoj se i ke lexuar te gjithe te dhenat e tij ( dhe un pohova drejt tij) Sot ai do drekoje me familjen e tij dhe ne darke do shkoj ne pabin e tij me shoqerin. Besoj se jeni e lodhur zonjush Feniks? ( u habita kur ai me therriti ashtu)

MARBELI - Zonjush Feniks?! ( e pyeta kurioze)

DONI - Zoti Mario dmth babai juaj, kur fliste me kreret e tjer qe jan ne mafia ju thonte qe do vi nje dite qe vajza ime Feniksi do vi tek ju dhe dua qe ti pergjigjeni cdo gje qe ajo deshiron te dije dhe dua qe ta mbeshtesni sikur te jem un ne vend te saj, ai asnjeher nuk te ka thirrur ne emer para krereve te mafias qe ai kishte miqesi dhe ju besonte shum atyre gjithmon ai te therriste Feniks dhe jo Marbel. Doni qe te vini ne shtepin time zonjush Feniks do isha i nderuar neqoftese do pranonit?

MARBELI - Pranoj zoti Don por dua qe pasi te relaksohem pak se jam e lodhur dua qe te ikim ne Nike dhe me duhet te gjej dhe nje shtepi afer vellait tim. Me therrisni Marbel!

DONI - Me therrisni thjesht Doni, de te nisemi kur ju te na thoni dhe shtepia afer zotit Markus eshte gati zonjush Feniks.

Marbeli

Pohova me koke dhe po shifja Parisin nga xhami i makines ishte nje qytet i mrekullueshem, po e vezhgoja ne qetesi, po admiroja pamjen qe po me servirej. E gjith rruga kaloi ne qetesi, arritem ne shtepin e Donit dhe ishte nje vile per tu admiruar, ishte shum e madhe dhe gjithandej kishte roje.

 E gjith rruga kaloi ne qetesi, arritem ne shtepin e Donit dhe ishte nje vile per tu admiruar, ishte shum e madhe dhe gjithandej kishte roje

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

Mesaduket ai qenka nje nder ato kreret qe ai permendi. Ndaluan makinen perball shtepis dhe nje nga rojet me hapi deren mua dhe Donit, dola nga makina dhe u futem brenda ne shtepi. Ishte nje sallon i madh dhe te ulur ne divanet e atij salloni ishte nje grua e re dhe teper e bukur me nje djale te vogel, nuk e di pse po asnjeher si kam dashur femijet e vegjel. Gruaja mori djalin e vogel ne krah dhe po vinte drejt nesh.

DONI - Po te prezantoj me familjen time te vogel. Kjo eshte Danjela gruaja ime dhe ky luani ketu eshte Kiani djali im.

DANJELA - Zonjush Feniks po te prisnim ( po me buzeqeshte embel dhe me perqafoi)

MARBELI - Quhem Marbel. ( kiani i vogel po me shifte quditshem) Hej vogelush ( dhe i buzeqesha leht, ai veq me shifte quditshem)

DANJELA - Besoj se jeni e lodhur? ( po me pyeste)

MARBELI - Po! Jam kurioze si ka mundesi qe e flisni kaq mir rusishten?! ( po pyesja me gjithe korjuzitet)

DANJELA - Un jam Russe ( dhe me buzeqeshi lehte un thjesht pohova me koke) Po i them nje punojse qe te te dergoj ne dhomen tende. Meri!

FeniksiTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang