Feniksi

Part 10

Po hanim te gjith ne qetesi, pasi mbaruam Markusi na ftoi ne pabin e tij. U pershendetem me Markusin dhe Kajlin, Andrea hipi ne vend te shoferit ndersa un anash tij, kisha kryqezuar duart dhe po prisja qe ai te fliste

ANDREA - Cfare?! ( po pyeste me gjith kurjozitet )

MARBELI - E dashura?! ( dhe ai buzeqeshi dhe po ferkonte qafen)

ANDREA - Ëëëë ( fjalet u kishin ngecur )

MARBELI - E din qe dhe ajo te pelqen ( i thash serioze por duke par nga rruga )

ANDREA - Kush?! ( po bente si i paditur dhe un i dhash nje shikim qe mos tme bente sikur spo kuptonte asgje )
E mir, u dashurova qe heren e pare qe e kam par, u dashurove me budalliqet te ajo bente, me provokimet qe mi bente her pas here edhe pse ne nuk kishim asgje bashk. Nuk do rresht se dashuruari ate femer qe vetem me nje shikim me budallepsi pas saj edhe sa per punen qe te prezantova si te dashuren time thjesht doja qe ta shifje nqoftese dhe ajo xhelozon kundrejt meje.

MARBELI - Epo ja dole sepse ajo ishte ber gati per te me vrare ( sa i thash kete atij i shkelqyen syt ) The se kishin drek falimjare por prindrit e Kajlit nuk kishin ardhur mos ka ndodhur ndonje gje?

ANDREA - Vdiqen para nje viti ne nje aksident rrugor ( tha i merzitur )

MARBEL

Sinqerisht me erdhi keq sepse fundja fundit ato e rriten, u kujdesen si te ishte djali i tyre, i falen dashuri pa kusht pa asnje gje ne kembim edhe pse e dinin se ai nuk ishte gjaku i tyre. Si do ta ket perjetuar humbjen e prinderve Markosi? Po si do reagoj kur ta marr vesh qe falimja qe u kujdes per te nuk ishnin prindrit e tij biologjik? Si do reagoj kur te marr vesh se kush eshte familja e tij dhe se prindrit e tij biologjik kan vdekur? Isha perhumbur ne mendime te ndryshme. Per her te pare ne jeten time kam frik, kam frik mos ndoshta ai nuk do te me doje, mos ndoshta nuk do e ndjej asnjeher ngrohtesin e vellait qe asnjeher nuk e kisha por qe egziston.

Isha perhumbur duke menduar dhe Andrea me nderpreu

ANDREA - Eja! ( kishim mberritur ne shtepi dhe me kishte hapur deren e makines )

Zbrita nga makina, u futm ne shtepi dhe un shkova direkt ne dhome sepse kisha nevoj per nje sy gjume te mire.

Russi

ROMARIO - Shef, me vjen keq po kemi kerkuar ne cdo cep te Rusin dhe nuk kemi gjetur asnje gjurm te saj. ( ju drejtua ai Lucianos )

LUCIANO - Si nuk keni gjetur asnje gjurm te saj?! ( perplasi shishen e alkolit ne mur duke e p"ber ate shishe te thyhej copa-copa ashtu siq ishte ber zemra e tij ne ate momente)

ROMARIO - Mos u shqetso, do bejm te pamunduren qe ta gjejm ate.

LUCIANO - Largou! ( tha ashper dhe ftohte )

ROMARIO

Dola nga zyra e tij dhe isha shum i deshperuar dhe i lumtur per Lucianon sepse ai esht si vella per mua, nuk e kam par asnjeher ne ate gjendje te mjerueshme sidomos per nje femer.
Bossi me i madh i mafias, i biri i Alfredos po mundohet te gjej ate femer qe ju deshen vite ta harroje dhe ta fshije nga mendja e tij por mesaduket zemra nuk paska mundur ta fshije thjesht e paskam fshehur aty ku as ai nuk mund ta ndiente se ishte perseri ne zemren e tij.
Nqoftese dikush do me thonte qe ai po kerkonte te gjente nje femer nuk do ta besoja dhe do vazhdoja te qeshja me te sepse duke par Lucianon qe esht nje njeri i ashper, i ftohte, i pameshirshem dhe qe ka cdo femer qe ai mund te doje mund te ishte shum e pabesueshme. Mesaduket zoti e paska menduar qe ai te laj te gjitha mekatet e tij duke e ber te vuaj per nje femer, per Feniksin e tij te vetem.
( dhe nenqesha paksa me mendimin tim )

PETRO - Mos me thuaj qe dhe ti ke ren ne dashuri?! ( pyti si i neveritur nga ajo pyetje qe vet ai beri )

ROMARIO - Jo! ( tha prer )

PETRO - Mendova per nje moment se dhe ti ike si shefi. ( dhe Romario qeshi )

ROMARIO - Pse pyete?

PETRO - Sepse pash qe kishe ren ne mendime dhe po qeshje me vete si injoran.
( tha ai dhe Romario sa degjoi fjelen e fundit e pa shtrember )

ROMARIO - Petro mund te besh nje gje? ( dhe Petro i tha qe te vazhdonte te fliste )
Dua qe te shofesh te gjitha rezervimet qe jan ber nga ora 02:00 deri ne 05:00 per bilet avioni sepse nuk po gjejme asnje gjurme te saj ne rusi ndoshta ajo esht larguar per ne shtet tjeter.

PETRO - Me duhet pak koh qe ta gjej por do ta bej me nje kusht ( dhe buzeqeshi djellzisht )

ROMARIO - Petro! ( tha si ne form kercenime )

PETRO - Esht vetem nje gje e vogel ( dhe po bente si femi )

ROMARIO - Fol ( tha i acaruar nga siellja e tij )

PETRO - ( kerciti dy duart bash dhe po qeshte si femi i djallzuar ) Dua qe te nxjerresh nje justifikim tek shefi sepse dua te shkoj te lokali ( dhe po levizte vetullat sa lart e posht dhe buzeqeshi djallzisht ) Dhe neser do vazhdoj punen

ROMARIO - Mir ( tha si i lodhur )

PETRO - Epo, Ciao amore mio ( i kapu faqen Romarios dhe u largua si femi i lumtur )

ROMARIO - Ta trregoj un neser ty ( tha i acaruar nga ai veprim feminor )

—~~—~~—~~—~~—~~—~~—~~—~~—~~—~~

Massimo

Isha i ulur ne zyr dhe po pija nje gote whisky dhe ne mendje me vinte pantera ime, Marbeli im, motra ime e vockel qe cdo gje qe bente ose donte te bente me thonte mua, kudo qe donte te shkonte me merrte leje. E gjith zyra ishte kthyer permbys sepse Rigerssi me tha qe nuk ka gjetur asnje gjurm te saj dhe nga nervat perplasa, theva dhe shkatrova gjithcka. Matteo e la ate te largohej dhe vet ai u largua, po sikur asaj ti ndodhte dicka. Nga kto mendime po me plaste koka as alkoli spo bente efekt. ( dhe ferkoi fytyren dhe po shifte foton ku kishte dalur me Marbelin kur ishin te vegjel dhe disa pika loti i rrodhen ne faqe pa dashur as ai vet nuk e kuptoi si dolen )

Hiiiiii
Me falni spse u be pak koh qe skam postuar, tani dhe ne vazhdim do vazhdoj te postoj.
Do isha shum falenderuese neqoftese do e shtypshit ate yllin e vockel😁

Adiós muchachos 💫