ISSIZ ADA ŞEYSİSİ?!?

-3- IŞIL

Arkadaşlar yeni bölüm sizlerle. ҉٩(*'︶'*)۶҉ Multimedia: Birce Keyifli okumalar ...

Gemiye doğru valizlerimizle yol alıyorduk. Nilsu:"Ben çok acıktım, kaçta yemek yiyeceğiz??" Reyhan "Onu bilmiyorum da Nilsu 1 kez de tok olursan sevineceğim" Nilsu"Siz kendinize bakın tamam mı! Hııh"

"Çocuklaşmayın hadi geç kalıyoruuz" Sonunda gemiye bindik. Orada kalacağımız odalara dair yazılar bulunmaktaydı. Hemen bir göz attım. Daha önceden ayarladığımız üzre üçümüz aynı odada kalacaktık fakat ... Bu da ne?! Işıl kim? O da bizimle kalıyormuş. Umarım iyi anlaşırız diyerek odaların olduğu tarafa yöneldik. Odamızda bizi gülkurusu eşarplı, ferace giymiş , güler yüzlü bir kız karşıladı. Bize "Ben de sizi bekliyordum ben Işıl." dedi ve hepimize tek tek sarıldı . Biz de kendimizi tanıttık. Sonra eşyalarımızı yerleştirdik. Işıl'la çok iyi anlaşacağımıza emindim. Bu sırada Nilsu'nun sesini duyduk:"E hadi yemeğe ineliim! " dedi. Normalde üstüne atlardık ama acıktığımızı kabullenip kapıya yöneldik. Yemeğimizi yemek üzere masalara dizildik. Yanımda Nilsu vardı. Karşımızda da Reyhan ile Işıl. Tatilimiz şimdiden harika geçiyordu.

***

Odamıza çıktığımızda telefonumu elime aldım. Ah! Ne düşünüyordum ki? Denizin ortasında internet mi çekecekti? Ne!? Şu an denizin ortasındayız ve her an bu gemi batabilir. Beni yine bir korku sardı. Ya gemi batarsa , ya hepimiz ölürsek, ya gemiyle beraber sulara gömülürsek...diye düşünürken kesik kesik nefes alıyordum. Astımım tuttu yine." İlaçlarım !" Ah hayır! Getirmediim. O sırada Işıl:"Al! Benim de astımım var " Yavaş yavaş kendime gelince Işıl'a teşekkür ettim. Birkaç saat Işıl ile sohbet ettik. Bu sırada Reyhan'ın çığlığını ve ardından da ağladığını duydum. Hıçkırıklara boğulmuştu
Noldu?! Diye yanına koştuk. Titreyen elleriyle bize elindeki gazeteyi gösterdi. Reyhan a evlenme teklif ettikten sonra kaçtığını düşünmüştük. Meğer öyle değilmiş. O ölmüş!

*****

ΔReyhanΔ

Yemekten dönünce keyifle yatağıma uzandım. Odaya gelirken yerde bulduğum gazeteye bir göz attım. 2 sene öncenin gazetesi! Ne alaka şimdi. Yine kadın cinayeti! üzüntü içinde geçtim diğer sayfalara. Ah! Gemi batması, Birce duymasın çok tırsar o şimdi. Aa kim! Mert S. mi? Tahmin ettiğim kişi değil değil mi?!

Fotoğraf koymuşlar. Hayır! Bu o olamaz! Demek ki kaçmamış. Demek ki ... O .. Ölmüş...

****

•Birce•

Gemide 3. günümüzdeyiz . Yani hala 3 günümüz var hayallerimizin şehrine varmamıza. Reyhan hala depresyonda. Odada oturuyor, ağlıyor. Bu arada Işıl'la çok iyi anlaşıyoruz. O da Genetik Mühendisliği okuyormuş. Bu sene 3. Sınıfı bitirmiş. Bizden 1 yaş küçük anlayacağınız. Nilsu da Reyhan la uğraşıyor. Bir gideyim yanlarına...

Odaya girdiğimde Reyhan'la Nilsu sakin sakin sohbet ediyorlardı. Işıl da köşeye sinmiş kitap okuyordu. Nilsu'ların yanına gittim. Havadan sudan konuşuyorlardı. Konunun içinde "Mert " yoktu , şükür.

Akşam olduğundan yemeğe inmeye karar verdik. Güverteye çıktığımızda hava kararmış, şimşekler çakıyordu.

~Nilsu~

Birce bayağı endişelenmiş görünüyordu. Tabi kız haklı. Deniz korkusu var. Bir anda bayılmasıyla herkes etrafına toplandı. Tabii burada tıp okuyan ben olduğum için müdahaleyi de ben yapmalıydım. Öncelikle yüzüne biraz su çarptım. Sonra da biraz kolonya sürünce hafif ayılır gibi oldu. Açlıktan bayılmış meğer. Kahvaltı yapmamıştı. Ben de aşırı korktuğunu düşünmüştüm. Kendine gelince yemeğe indik.

°Birce°

Bayılmışım.

Nilsu açlıktan bayıldığımı söyledi. Ardından yemeğe indik. Kızlar tabağımı tepeleme doldurdular. "Ama ben bunları yiyemem kii!" dediğim anda bana dönen sinirli gözlerle önüme dönmek zorunda kaldım. Acaba dışarıdaki fırtına dinmiş miydi. Aa ben abimi aramadım! Bir yandan yemek yerken bir yandan abimle konuşuyordum.
-Abi?!
-Hayırsız!?
-Ya tamam abi aradım işte . Hem biz Reyhan'la uğraşmaktan seni mi düşündük.
-Noldu süslü'me?
-Hey! Senin kardeşin benim, unutma .
-Tamam tamam anlat hadi!
-Mert.. Kaçmamış... Ölmüş!..
-Ne! Gerçekten mi! O, benim kardeşim gibiydi! Nerden öğrendiniz?
-Reyhan 2 yıl öncenin bir gazetesini bulmuş. Bulunduğu gemi batmış vee..
-Tamam tamam , anladım.
-Sen neredesin, ayarladın mı otel işlerini?
-Herşey tamam bir siz eksiksiniz. Benim kapatmam lazım şimdi. Hoşçakal!