Alamet küresi

9.Bölüm:UYUMSUZ DOSTLAR

Gezegene inmeden önce biraz gökten etrafı inceledi her yeri taşlı ve keskin kayalarla doluydu. Ardından yere indi , o kadar uzun zamandan beri uzaydaydı ki artık Dünyanın nasıl gözüktüğünü bile hatırlamıyordu hatta ne kadar zamandan beri uzayda olduğunu bile bilmiyordu çünkü orada zaman kavramı yoktu bu işin içine girdiğinden beri hiç uyumamıştı da ,çünkü uyku hissini kaybetmişti .Artık sadece alametler peşinde koşan bir avcıydı .

Yere indiği gibi yürümeye başladı küçük adımlarla ilerliyordu bir kaç adımdan sonra ,kayanın ardına saklanmış ufak ama kafasının iki tarafında boynuzları olan parmakları olmayan ve yüzünü kapatmış bir şey gördü bu yakalaması gereken sıradaki alametti sanırım .Bu sefer Sean hazırlıksız yakalamak istiyordu ,yavaşça yaklaştı ve ona ışın fırlattı ,ışının ışığı dağıldıktan sonra alametin bulunduğu yere birde baktı ki ona hiçbir şey olmamıştı Sean alametin yüzüne baktığında dev kristal bir gözle karşılaştı hatta bütün yüzünü kaplıyordu. Belli ki Seanin yaptığı saldırıyı gözüyle emmişti Sean ne yapıcağını bilemiyordu alamet ona dik dik bakıyordu sonra Seanin ufak bir kıpırtısında kristal gibi gözüken gözü ışıldamaya başladı ardından dev bir ışınla Seani  ileriye fırlattı ve ardı ardına ışınlarla saldırmaya başladı .Bir kaçından kurtulmayı başardı ,alamet üstüne saldırmaya devam ediyordu Sean kürenin gücüyle yenide ona saldırdı o sırada alamet sıçradı ve yerde duran Seane saldırmaya başladı ikisinin de ışınları havada çarpıştı ,galiba şuan en güçlü kimse o yenicekti .Alamet ışığını arttırdı ve daha güçlü saldırmaya başladı Seanin başka çaresi yoktu oda gücünü arttırdı .Işınların birleştiği yer bir aşağı bir yukarı ilerliyordu ,alamet gittikçe arttırdı arttırdı arttırdı ve Sean yapabileceği son güce geldi ,elini indirdi ardından bütün ışın Seanin üzerine yığıldı ,yerin dibine gömülmüştü biraz soluk aldı ,üzerindeki  taşları kenara fırlattı ve göz kapaklarını kaldırdı ,tırmanmaya başladı yüzeye ulaştı biraz bakındı. Alamete doğru ilerlemeye başladı küreyi kaldırdı ,elini gezdirdi ve ''Seni şimdilik serbest bırakıyorum ''diyerek bir zincir çıkarttı galiba başka bir alamet kullanıcaktı .

Sadece bir alamet çıkarabilirdi çünkü bir alamete karşı bir alamet. Zincir gittikçe uzadı ucunda ise Opalist vardı .Opalist ortaya çıktı yine kederli yüz ifadesiyle bir karşıdaki alamete bir kendisine bağlı zincire baktı bir kaç saniye hiç bir saldırganlık göstermediler Sean bir kaç defa küreyi salladı fakat hareket yoktu sanki birbirlerine saldırmak istemiyorlardı en sonunda Sean sertçe zinciri salladı işe yaramıştı ,kavgaya başladılar .Opalist göz yaşından dev yumruklarla gelen ışınları durdurdu ve karşındaki alamete bir tokat attı alamet daha yere düşmeden tuttu ardından bir kaç tur çevirerek yere yapıştırdı ,alamet kalktı ellerini boynuzlarına yerleştirdi kristal gözleri ışıldıyordu ve aniden dev bir ışın fırlattı buna karşı koyamayan Opalist sersemledi alamet arka arkaya bir sağ bir sol ışınlar atıyordu ,ışınların birazı Opaliste çarptı  gerisini durdurmuştu ,alamet ona doğru koşmaya başladı yumruğunu kaldırdı tam vuracakken sırtından gelen bir soğukluk hissetti bu Opalistin göz yaşlarıydı onu tuttu ve sıkıştırmaya başladı ,yere sertçe vurdu galiba alamet artık yenik düşmüştü Sean Opaliste ''Hücrene geri dön '' dedi ve zincir içeri çekilerek küreye geri girdi .Alametin yanına gitti küreyi aldı ,parçalanmış kristaline değdirdi iki tarafından zincirler onu sardı ve küreye hapsetti ,alametin ismi Krom'zulaydı ama artık bir tutsaktı .

Küresini beline koydu ve yaralarının kapanmasını bekledi ,sıradaki durağı çokta uzak değildi çünkü öyle bir yer yok gibiydi...