Fan fiction, Outer banks, JJ Maybank
Genre: Romantiek, avontuur.
Jij bent Valencia,
Valencia is een meisje van bijna 16 jaar, ze haat de naam Valencia en word daarom liever Val genoemd. Toen haar moeder zwanger was van Val is haar moeder weg gegaan...
We komen bij John B zijn huis aan. "De surfplanken liggen hier achter het huis, als jij je bikini aan doet dan pak ik de surfplanken." "Ja is goed." Ik loop zo stil mogelijk naar binnen, ik zie dat John B met tranen in zijn ogen nog steeds aan het bellen is met mijn moeder. Ik ga zo stil mogelijk naar mijn 'slaapkamer' terwijl John B niks door heeft. Wanneer ik er ben doe ik mijn bikini aan, ik doe mijn jurkje er wel weer over aan.
Ik doe dit aan:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop zo stil mogelijk weer naar buiten. "JJ, ik ben klaar." "Oké, dan gaan we." "Het is gelukkig nog niet donker, het word hier pas echt donker om elf uur, het is nu nog maar 10 uur. Ook al is het laat het blijft warm hier. "We kunnen beter met een boot, dat gaat wat sneller." ontbreekt JJ mij uit mijn gedachten. "Ja, is goed." We klimmen in John B zijn boot, JJ legt de surfplanken erin en we waren weg "Zwemmen hier haaien!?" vraag ik ongerust als we bij het strand zijn. "Ja, dat was ik bijna vergeten te vertellen. Je moet niet te veel bewegen in het water anders eten de haaien je op." Ik kijk hem bang aan, "grapje!" lacht bij. "JJ!" ik kijk hem boos aan en geef hem een tik op zijn schouder. Onze ogen vinden elkaar en het lijkt net alsof de tijd even stil staat. Dan valt mijn blik op de plekken op zijn gezicht, die hoe thuis met water school heeft gewassen. "Doet het nog pijn?" vraag ik bezorgd. "Nee hoor." zegt hij stoer. "Maar laten we maar gaan surfen, waarvoor zijn we hier anders." lacht hij. "Ik trek mijn jurkje uit, waarna ik zie dat er twee ogen op mij gefocust zijn. Ik word niet snel nerveus, maar van JJ begin ik te blozen. "Doe je ook nog je shirt uit of?" zeg ik nerveus, om de stilte te verbreken. "Ja, heb een beetje geduld prinses." Hij trekt zijn shirt uit, waarbij mijn ogen vallen op de blauwe plekken op zijn zij. Die waren er gister nog niet. "JJ" zeg ik met medelijden in mijn stem, waarop hij mij vragend aan kijkt. Ik leg mijn hand op de blauwe plek in zin zij. "Ik pak onze surfplanken wel even." zegt hij met paniek. Zonder iets te zeggen omhels ik hem, waarbij hij blijft zitten en zijn armen om mij heen slaat.
Ik dat moment voel ik een warm gevoel van binnen door mijn hele lichaam stromen, dit is 1 van die momenten in de leven waarvan je wilt dat ze nooit stoppen.
Ik laat een traan vallen, "je hebt dit niet verdiend JJ, ook al ken ik je nog maar twee dagen, je bent een goed persoon." "Vind je?" vraagt hij. "Ja, waarom zou ik daar over liegen." Hij merkt op dat ik huil, "Huil je nou om mij?" "Ja, ik ben gewoon een emotioneel mens, sorry." "Het geeft niks, bedankt." "Voor wat, dat ik een emotioneel persoon ben?" "Nee, dat je er voor mij bent." lacht hij, ik glimlach. "Zullen we anders een andere keer surfen? Het begint ook al een beetje donker te worden." "Ja mischien is dat beter."
We trekken onze kleren weer aan en varen weer terug naar John B zijn huis. "Val, ik maakte mij zorgen wat heb je de hele tijd gedaan?" vraagt John B bezorgt als ik het huis in loop. "Owh ik wou gaan surfen met JJ, maar dat is uiteindelijk niet meer doorgegaan." vertel ik. Op dat moment loopt JJ ook het huis binnen. "Wat is er met je gezicht gebeurd, bro?" vraagt John B nog meer bezorgd. "Hij had ruzie met zijn vader." antwoord ik voor hem, waarop John B ons vragend aan kijkt. "Owh, hier is trouwens je telefoon Val" zegt hij. "Oh ja bedankt." Er valt een stilte in de kamer. "Ey JJ kan je even alleen spreken?" "Is er iemand dood?" lacht hij. "Even serieus." "Owh iets serieus even denken, heeft Sarah het uitgemaakt?" lacht hij. "Ik doe even mijn pyjama aan." zeg ik haastig en loop naar de kamer waar ik slaap.
