Outer banks a new chapter - fan ficion JJ - Dutch

Hoofdstuk 23

Sorry voor het laat posten, namelijk school school school school school en nog eens school.🖕😃😩😴

"Hey, stop! We willen alleen praten!" schreeuw ik maar hij is te snel.
Ik kijk op het briefje, er staats iets opgeschreven.

Het briefje:
____________________________________

Half 12

Signatures | Le Cordon Bleu RJ

____________________________________

Veel staat er dus niet op, alleen een plaats naam en een tijd. Het voelt zet alsof we in een actie film spelen, straks moeten wij zeker ook nog rennen.
Kiara die inmiddels al mee aan het kijken was, zoekt de naam op.

"Het is een restaurant." antwoord ze.

"Geen goedkoop restaurant." zegt JJ die mee kijkt op Kiara's telefoon.

"Waarom zo laat?" vraagt Sarah.

"Het is inderdaad allemaal een beetje creepy." antwoord Pope.

"Ik heb al gezegd dat jullie niet mee hoeven, ik kan het ook wel alleen." zeg ik.

"Nee, we blijven bij je." zegt JJ terwijl iedereen hem aankijkt.
"Wat? Poque's laten geen Poque's achter." zegt hij er nog achteraan.

"Natuurlijk gaan we mee." zegt Kiara.

"Maar eerst moeten we een motel vinden waar we kunnen slapen, tenzij we in de Twinkie willen slapen."

We zoeken naar een motel, maar kunnen er geen vinden. Dan is er nog een motel over, er zijn nog drie kamers vrij. Het is niet echt bepaald vijf sterren maar we kunnen er denk ik wel even overnachten.

"Wie gaat bij wie?" vraag ik.

"Ik ga bij John B." zegt Sarah blij.

"Ik en Kiara gaan ook samen." zegt Pope erachter aan. Daarna kijkt iedereen mij een JJ aan.

"Wat?"

"Val, vind je het goed als je een kamer met JJ deelt?" vraagt Sarah, waarop John B Sarah boos aankijkt.

"Dat zou wel lukken denk ik, ik bedoel we hoeven niet in het zelfde bed te liggen." zeg ik zenuwachtig.

"Oké, dan zien we elkaar morgen vroeg weer." zegt Sarah met een glimlach terwijl ze John B mee trekt.

Het is best raar om met hem in een kamer te slapen, ik weet nog steeds niet wat we op dit moment zijn.

"We hoeven niet op het zelfde bed te slapen hè." zegt hij terwijl we onze kamer binnen lopen.

Ik kijk van schrik, de kamer is heel klein. Het lijkt net een gevangenis, er staat eigenlijk alleen een bed.

"Als we gewoon allebei aan één kant van het bed blijven." zeg ik. Hij knikt en trekt zijn shirt uit. Ik ga op het bed liggen en zucht, ik denk over alles na. Waarom is alles zo geheimzinnig? Als mijn eigen vader mij niet wil zien, zeg het dan gewoon dan ben ik er vanaf. Maar nee, ik moet eerst helemaal naar Rio toe komen voor waarschijnlijk iets nutteloos. Mijn vrienden hebben ik ook nog mee, wat zouden hun wel moeten denken. Ik doe mijn bh onder mijn shirt uit, ik sla de deken over mij heen en ga met mijn rug naar JJ toe liggen. Als ik hem wel ga zien, wat moet ik dan zeggen? Ik ben zenuwachtig, niet alleen om hem eindelijk mischien te kunnen ontmoeten maar ook voor de teleurstelling die er kan komen.