ရှောင်းကျန့်တို့မနက်ထဲကအပြင်သွားတာညနေစောင်းတဲ့ထိနန်းတော်ပြန်မရောက်ကြသေး
ရှောင်းကျန့်-နေတောင်၀င်တော့မယ်ကျွန်တော်တို့ပြန်ကျမလားယွီကောကော
ဖေးယွီ-ပြန်ကျမယ်လေ
နှစ်ယောက်လုံးပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နန်းတော်အနောက်ဘက်ရောက်တော့တံတိုင်းကြီးကိုမြင်ပြီးရှောင်းကျန့်မျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားတယ်
ရှောင်းကျန့်-ယွီကောကောတံတိုင်းထပ်ကျော်ရဦးမှာလား
ဖေးယွီ-ဒါပေါ့ဘာဖြစ်လို့လဲကျန့်ကျန့်
ရှောင်းကျန့်-ကျွန်တော်မှမကျော်ချင်တာကြီးကိုဒါကြီးကအမြင့်ကြီး
ဖေးယွီ-လာတုန်းကတော့ကျော်ပြီးတော့ခုလည်းကျော်ရမှာပေါ့ကလေးလေးရဲ့
စူပုတ်နေတဲ့မျက်နှာထားလေးနဲ့ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလာတယ်အသဲယားလွန်းလို့အော်ရီမိတော့ရရှိလာတဲ့ယုန်မျက်စောင်းလေး
နှစ်ယောက်သားထိုတံတိုင်းကိုကုပ်တတ်ရင်းဖေးယွီရှောင်းကျန့်ကိုကြည့်လိုက်တယ်စိတ်တိုလို့နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီးပါးလေးကဖောင်းနေရောချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ!အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့တံတိုင်းကိုကျော်ပြီးနန်းတော်ထဲရောက်တော့ရှောင်းကျန့်လေးမျက်လုံးပြူးသွားတယ်ဖေးယွီကတော့ပုံမှန်အတိုင်းပြုံးတောင်ပြုံးနေသေး
ရှောင်းကျန့်-မင်း..မင်းကြီး
ဖေးယွီ-၀မ်ရယ်ပါလား
ရိပေါ်-ဟက်..သိပ်ပျော်ခဲ့ကြတယ်မလား
ရှောင်းကျန့် -ကျွန်..ကျွန်တော်
ရိပေါ်-မင်း၀င်မပြောနဲ့ရှောင်းကျန့်!
ရှောင်းကျန့်-......
ဖေးယွီ-ရှောင်းလေးကနန်းတော်အပြင်ထွက်ချင်လို့ငါလိုက်ပို့ပေးတာဘာဖြစ်လို့လဲ?သူလည်းအပြင်မထွက်ရတာကြာပြီမလား၀မ်ရယ်ကသူ့ကိုအမြဲအနားမှာပဲနေခိုင်းနေတာလေငါကရှောင်းလေးမွှန်းကြပ်နေမှာဆိုးလို့အပြင်ခေါ်သွားပေးတာ..ဟက်
ရိပေါ်-၀မ် ဖေး ယွီ!ကျန့်ကငါကိုယ်တော်ရဲ့မိဘုရားမင်းနဲ့ဘာမှမသက်ဆိုင်ဘူးမင်းကအိမ်ရှေ့စံငါနန်းချရင်တောင်ချက်ချင်းချလိုက်လို့ရတယ်မင်းရဲ့အဆင့်အတန်းကိုလည်းမှတ်ထားဦးမိဘုရားနဲ့အိမ်ရှေ့စံပဲ!ငါလားငါကမင်းကြီးကျန့်ရဲ့ခင်ပွန်းသည်အိမ်ထောင်ရှင်သူနဲ့ငါကသက်ဆိုင်တယ်အဲ့တာမှတ်ထား..ပြီးတော့မင်းကိုကျန့်ရဲ့အဆောင်ကိုသွားခွင့်ပိတ်လိုက်ပြီ၀င်ချင်တိုင်း၀င်ထွက်ချင်တိုင်းထွက်လို့မရဘူးအကယ်၍မင်းသွားတာတွေ့တဲ့အခါဘယ်ရာထူးပဲဖြစ်နေပါစေအကျဉ်းခန်းထဲသွားရမယ်!ကျန့်မင်းလည်းကိုယ့်အပြစ်ကိုသိတယ်မလားမိဘုရားစည်းကမ်းတွေကိုယ်မင်းကိုဖတ်ခိုင်းပြီးပြီညကျရင်ကိုယ့်အပြစ်ကိုပြန်လည်သုံးသပ်ပြီးကိုယ့်စာကြည့်ဆောင်ကိုလာခဲ့
