Sakura's pov✨
Me: κόψε τις βλακείες ρε γιατί θα σε χτυπήσω
Του λέω και τον κοιτάω με ένα βλέμμα και καλά θυμωμένο, πάντως δεν μου είχε ξανά πει συγγνώμη... Πάντα όταν μαλώναμε αντί να μου το πει, μου το έδειχνε σε πράξεις, όμως εγώ καταλάβαινα...
Εκείνος δεν είπε τίποτα άλλο και σηκώθηκε και με αγκάλιασε, μετά ξαπλώσαμε μαζί στο κρεβάτι ( ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟΥ ΤΟ ΜΥΑΛΟ, ΑΝΏΜΑΛΕΣ 😂)
Και αρχίζαμε να μιλάμε για τα παλιά..
Ομολογώ πως στο λύκειο μου άρεσε για ένα μικρό διάστημα, όμως δεν θα άφηνα τίποτα να μου χαλάσει αυτήν την σχέση με εκείνον, δεν ήταν δύσκολο για εμένα να ξεπεράσω τα " συναισθήματα" μου προς το πρόσωπο του..
Μετά από μια τέτοια μεγάλη συζήτηση, έρχεται μια νοσοκόμα και μας λέει πως οι εξετάσεις δείχνουν ότι δεν έχω κάτι απλώς πρέπει να μείνω σπίτι για κάνα 2 εβδομάδες μέχρι να αναρρώσω πλήρως.
Έδωσαν και στον chishiya ένα χαρτί με κάτι φάρμακα για έχω και 4 σπασμένα πλευρά όμως όσο καιρό ήμουν σε κόμμα έχουν γίνει κατά 3/4 καλά, όμως ακόμη πονάω.
Σηκωνόμαστε και μου δίνει ένα ζευγάρι από τα ρούχα του γιατί το μόνο ρούχο που είχα δικό μου ήταν εκείνο το σύνολο που φόρεσα την πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο, μετά έγιναν όλα αυτά που ξέρετε...
Me: chishiya που θα πάμε μετά από εδώ?... Εννοώ που θα μείνω?..
Chishiya: σε εμένα θα μείνεις, ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΤΊΠΟΤΑ, στον πατέρα σου δεν σε πάω με καμία περίπτωση όπως και niragi το ίδιο!
Me: δεν θέλω να σου γίνω βάρος... Μόνο που..-
Chishiya: δεν έχει " μόνο που.." άντε φόρεσε τα ρούχα που σου έφερα, θα σε πάω και μια βόλτα έτσι λίγο να περπατήσεις για καμιά ώρα. Όχι παραπάνω όμως γιατί πρέπει να μείνεις σπίτι λίγο καιρό.
Me: εντάξει αλλά αυτά τα ρούχα μου θα μου είναι πολύ φαρδιά...
Chishiya: εφόσον έχεις τραύματα δεν κάνει να φοράς κολλητά ρούχα, πρέπει να φοράς φαρδιά μέχρι να επουλωθούν όλα τα τραύματα σου.
Me: δεν έχω τέτοια ρούχα ξέρεις
Chishiya: θα φοράς τα δικά μου, αυτό σε νοιάζει? Σιγά λες και είναι πρώτη φορά 😂
Me: έχεις ένα δίκαιο και πάλι καρδιές καίω όπως και να ντυθώ
Λέω και ξεσπαμε σε γέλια και οι δύο 😂, αμέσως μετά γυρίζει πλάτη και αλλάζω, όμως λόγω πόνου των πλευρών μου, δεν μπορούσα να βάλω την μπλούζα και του είπα να με βοηθήσει, εκείνη την ώρα όμως που γυρνάει και ήταν έτοιμος να μου βάλει την μπλούζα, μπαίνει η aya...
Είχε μείνει κόκαλο να μας κοιτάει, κοιτούσε μια εμένα και μια τον chishiya, στο τέλος έρχεται προς εμάς, μας δίνει και τους 2 από μια σφαλιάρα, μας ρίχνει και τα λουλούδια που μάλλον είχε πάρει για εμένα, στα μούτρα και φεύγει.
Ο chishiya αντί να τρέξει από πίσω της, μου βάζει την μπλούζα και μου φιλάει και μου χαϊδεύει το μάγουλο, στο οποίο με βαρεσε η aya πριν λίγο.
Βγαίνουμε έξω από το νοσοκομείο, μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του και πριν πάμε αυτήν την βόλτα που μου είπε, σταμάτησε σε ένα φαρμακείο να πάρει τα φάρμακα που χρειάζομαι.
Όσο περίμενα μέσα στο αυτοκίνητο, χτυπούσε το κινητό του συνέχεια, ήταν ο niragi, εγώ το αγνόησα παντελώς και το έβαλα στο αθόρυβο για να μην το ακούω και συνεχίζονται.
Sakura's outfit
