"Bedenimde değil ruhumda sızı." demiş Nesimi Çimen.
Bire bir aynısı.
Ruhumda bir sızı var ki,bazen dışarıdan söylenileni bile anlayamamaya başladım.
İdrak yollarımda kara sevda iltihabına yakalanmış oldu böylelikle.
Öyle garipsemeye başladım ki bu durumu,vücuduma hiç bilmediğim bir ilaç enjekte edilmiş de,bünyem bu ilacı reddediyormuş gibi.
Bünyem bu vedayı kabul etmedi benim.
Bünyem seni öpüp,hoşçakal demeyi bile kabullenememişken,yüreğimden uğurlamanın nasıl bir yolu olabilir inan ki bilmiyorum.
Sabah koca bir boşlukta uyanıyorum,gün boyunca da o boşluktan düşmeye devam ediyorum sanki.
Korkuyorum,gerçekten boşluktan düşüyorsam da bu şiddetle yere çakılırsam?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VEDA
RomanceDünyalar kadar da sevsen,aşkından ölüyor,geberiyor da olsan,bir şekilde geliyor o veda vakti işte.
