ANGEL

Chapter Five

"Λοιπόν πως πήγε το σχολείο;" ρώτησε ο πατέρας της, τρώγοντας μια μπουκιά από το απολαυστικό φαγητό του. "Ε καλά, μας έβαλε ο υπεύθυνος μια εργασία με ζευγάρια και έχουμε περιθώριο 2 βδομάδες. Και μάντεψε. Με έβαλε με έναν ανόητο, που με εκνευρίζει μόνο ποου τον βλέπω.. "άρχιζε να λέει διαφορά, άσχημα πράγματα για τον Derek.
"Kimberly, πως μιλάς έτσι; Τι σου έκανε και τα λες αυτά;" την μάλωσε και αυτή κοκκινησμένη από τα νεύρα δεν μίλησε. "Είπες είναι καινούργιος γιατί κρίνεις έναν άνθρωπο από την εξωτερική του εμφάνιση, ενώ δεν έχεις ίχνος γνώσης για την ζωή του άλλου;" ξεκίνησε να την μαλώνει αυστηρά.
" Θέλω να πεις στον υπεύθυνο να αλλάξω και να μπω με την Alice" είπε χωρίς καν να έχει δώσει βάση σε αυτά που έλεγε ο πατέρας της.

"Όχι δεν θα κάνω τίποτα. Να μάθεις επιτέλους να έχεις σεβασμό προς τους άλλους και να μην κρίνεις κανέναν" συνέχισε αυτός. Εκνευρισμένη σηκώθηκε από το τραπέζι και πήγε να φύγει. "Περίμενε λίγο." της φώναξε για να σταματήσει. "Αυριο την Κυριακή πάω Ολλανδία για δουλειές. Μου κάνανε πρόταση για να διδάξω σε σχολή μαγειρικής. Δυστυχώς θα μείνω μόνιμα εκεί. Αλλά θα έρχομαι το καλοκαίρι για να σε βλέπω. Θα έχουμε επικοινωνία για να μην σκέφτεσαι ότι μπορεί να σε ξεχάσω." η Kimberly δεν έδειξε να την νοιάζει αρκετά ότι θα φύγει. Αλλά χαιρόταν καταβαθος για τον πατέρα της.

" Συγχαρητήρια μπαμπά. "του είπε και της κούνησε το κεφάλι με ένα χαμόγελο. Δεν πήγε να τον αγκαλιάσει γιατί ήταν ακόμη θυμωμένη. Έτσι πρωτιμησε να γνέψει και αυτή με ένα ελαφρός χαμόγελο. "Το βράδυ αν θες να βγούμε για φαγητό στο εστιατόριο μου, ως τελευταία μέρα. Πατέρας με κόρη τι λες;" προσπάθησε να την πείσει.
"Ναι μπαμπά, φυσικά." είπε τελικά και μετά από λίγο έφυγε από την τραπεζαρία και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο της. Μια ειδοποίηση χτύπησε στο κινητό της και είδε ότι ο υπεύθυνος της, έφτιαξε μια ομαδική με την τάξη της.

Ξάπλωσε στο κρεβάτι της και προσπάθησε να ηρεμήσει με τα νεύρα της, για την προηγούμενη ένταση με τον πατέρα της. Της θύμησε την συμπεριφορά της οικογένειας της μητέρας της και μετάνιωσε για λίγο. Αλλά ήξεραν όλοι ότι δύσκολο θα άλλαζε χαρακτήρα η Kimberly.
Ένας χτύπος ειδοποίησης ξανά χτύπησε και εκνευρίστηκε. "Λίγη ηρεμία δεν μπορώ να έχω;" φώναξε και άρπαξε από το μικρό κομοδίνο το κινητό της. Ένα μήνυμα από ένα άγνωστο είχε και το άνοιξε.
-Γειά σου Kimberly, ο Derek είμαι. Ξέρω θα νευριασεις πολύ που οσυ έστειλα αλλά ήθελα να ξέρω πότε θα ξεκινήσουμε την εργασία.

Είδε το μήνυμα και ξεφύσιξε πέταξε το κινητό δίπλα της και αποφάσισε να του απαντήσει αύριο. Ντρεπόταν που ήταν μαζί του ομάδα και ένιωθε άβολα. Γενικά απεχθάνεται τους πάντες. Ίσως φταίει κάτι και δεν καταλαβαίνει το λόγο ούτε η ίδια.
Ξεκούραστηκε άλλο λίγο μέχρι να περάσουν οι ώρες για να περάσει την τελευταία μέρα με τον πατέρα της. Αφού αύριο το πρωί θα έφευγε με το πλοίο προς Ολλανδία.