Aksel'den
İki kez silah sesleri duydum ve içeri girmeye bir adım attığımda,ayak sesleri duydum. Açıkcası korktum biraz. Hemem bir köşeye sakldım. Bekledim ve kapıdan ahmet bey hızlı afımlarla çıktı. Sonra da öfkeyle hareket edip arabasına binip hışımla burdan uzaklaştı. Bende hemen içeri girdim. İlkte kimse var mi diye korktum ama eda hanım içerideydi. Ona bir şey olmasına gerçekten izin veremem. Bir yardımım dokunur diye kapıyı açtım. Karşımdaki korkunç manzarayla karşılaştım. Selin hanım ve eda hanım yerde yatıyorlardı. Ama ikiside yaralıydı. İlk nabızlarına baktım. Selin hanımın nabzı yoktu. Ölmüştü. Eda hanıma baktığımda nabzı atıyordu ama güçsüzdü. Onu hastanyeye götürmesem ölebilir. Hemen eda hanımın ayak ve kollarını açıp kucağıma alıp arabaya bindirdim. Yarasını bir parçeyle kapattım. Kanaması fazlaydı. Fazla kan kaybetmemeliydi. Sanırım eda hanım çocuğunu da artık kaybetmişti. Bu düşüncelerden ayırmak için elimden geleni yapıp hemen gaza bastım. Son hızla hastaneye devam ettim. Hastaneye vardığımızda hemen eda hanımı ameliyata aldılar. Sonra işte beklemeye başldaım bende.
Serkan'dan
Bugünlük kendimi çok halsiz hissediyorum. İşe gidemeyeceğim galiba. Ama haber vermeden gitmezsem bu sefer gerçekten kovulacağım. Demir benim çocukluk arkadaşım aynı anda da iş arkadaşım. Yani aynı hadtanedeyiz. O her zaman yanımdaydı. Eda meselesni tek o biliyor. Eda gittikten sonra artık kendimi bir çöp gibi hissediyorum. Hala o gün ne olduğunu hatırlamıyorum. Piskoloğa gidiyorum eda gittikten beri. Ne yapacağımı bilmiyordum. Defalarca intihar etmeye kalktım ama her seferinde beni bir şey tutuyordu. Sanki biri bana ihtiyacı varmış,sanki benim canımdan daha kıymetli bir şeymiş . Her seferinde beni o duygu tutuyordu. Artık pes ettim ve hayata devam ettim...ne kadar istemesem de. Neyse ben demire arayım ...bana izin alsın deyeceğim...
Serkan:merhaba demir nasılsınız?!
Demir:sağol serkan sen nasılsın?! Sakın ama sakın bugün gelmeyeceğim deme...artık ufuk hoca beni senin yerine kovulur ; şimdi biriyi getirdiler...hamileymiş, galiba bir çatışmadaymış. Yaralanmış, çocuğun yaşayacağına pek umutlu değilim ama elimizden geleni yapacağız...sende gel gerçekten ihtiyacımız var çok zor bir ameliyat
Serkan:abicim olmaz ya kendimi çok kötü hissediyorum
•demirden bir ses gelmez•
Serkan:demir orda mısın?!
•yine ses gelmez•
Serkan:DEMİR...
Demir:serkan ... bi-bir şey deyeceğim ama sakın telaş etme tamam mı?!
Serkan:demir sen iyimisin?! Şimdi sen böyle dedin ben daha da merak ettim... söyle ne olmuş
Demir:hastanın adı şey ...
S:evet kim...?!
D:Eda ... Eda Yıldız
Dediği şeyle başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Şok geçiriyordum sanki . Demir bana" hemen gel " dedi ve kapattı. Hareket bile edemiyordum.ne yapayacağımı da bilmiyordum. Üstümü değiştirip Telefonu cebime koyup hemen evden çıktım ...
•••
400 kelime...!
Evet arkadaşlar bu benim attığım son bölüm o yüzden lütfen bu sınırı doldurun yeni bölümün gelmesi için.
Sınır:
45 oy
30 yorum
