JUICECOLORED! totoo ba iteey?! (EXO-KAI) [UNEDITED]

CHAPTER EIGHT

"KYAAAAAAAH~" biglang napatili si Amanda nang makita niya si Jongin-hae. "Juicecolored!! Totoo ba ito?!"

Natawa na lang ako dahil pareho kami ng naging ekspresyon. Haha, bestfriend ko nga siya.

Tapos na ang concert ng EXO at nandito kami sa isang five-star hotel dahil dito nagsi-stay ang lahat ng staff ng EXO at pati na rin sila. Nang magsiuwian kami kanina, napag-usapan namin ni Jongin-hae (o mas tamang sabihin na paki-usap ng mahal ko na hindi ko lang ma-hindi-an) na magkita uli dun sa balkonahe kaya lang hindi yun natuloy dahil baka may paparazzi raw. Kaya ipinasakay ako ni Jongin-hae kay Mr. Sam Joon sa van ng mga staff. At dahil ayokong umuwing mag-isa isinama ko si Amanda. And while we were travelling I told her the truth but I used Mr. Jong para hindi mabigla si Amanda at pag-akalaing feelingera ako.

Nagtaka nga yan kanina dahil kasama ako sa mga staff. Ang ingay pa nga ng isang to. Mabuti na lang at kasama namin si Mr. Sam Joon kaya may interpreter kami.

"Atyang! Grabe ka!" Amanda. Bigla niya akong hinampas sa braso.

"Aray naman!" ako. Grabe naman to.

"Eh.. hihi sorry." umisa yung kilay ko dahil hindi siya sa akin humingi ng sorry kundi kay Jongin-hae na nangungunot ang noo. Amads, ako ang biktima rito. Hindi si Jongin-hae. Bakit sa kanya ka humihingi ng sorry? Bigla na lang siyang napasinghap. "OH MY GAS! ZITAO MAYLABS KO!" at biglang tumakbo at sinundan si Tao. Iniwan ako. Grabe talaga. Ganyan naman ako eh. Nang-iiwan kapag nakakakita ng mga Kai chibis.

"Let's talk, Katherine." he held my hand.

Sh*t! Kilig level three na to. Kapag umabot na to ng level five, mahihimatay na talaga ako.

Dinala niya ako sa rooftop ng Hotel na to.

I stopped when a table for two, with roses on top of it and a romantic candle on the center registered in my sight. Napanganga ako. Grabe!

Candlelit dinner?! Otteoke! Grabe naman to! Juice ko, totoo pa ba to? Bakit ang grabe niyang maka-handa? Eh mag-uusap lang naman kami ah. Paano pa kaya kung date na?! Ay! Feeling lungs Atyang. Itigil mo na 'yan ha. Baka masobrahan ka. Adik ka na talaga.

Kilig level three point four na. Malapit na talaga..

"Do you like it?"

Aba'y oo naman. Kahit siguro isang truck na nangunguha ng mga basura ang idi-display mo, magugustuhan ko pa rin. Basta't ikaw ang naghanda. Wala akong reklamo.

"Super. Jongin-hae how can you be so swe—"

"How cute. You are faithfully crazy for me" he teased while looking at my back. Pinauna niya kasi akong maglakad. Kaya nasa likuran ko siya. Omo! Nakita niya.

WAAAAAAAH~ Nalaman niya! I thought eto ang paraan para makita niya kung gano ko siya kamahal pero ngayong nandito na ako sa sitwasyon, hindi ko mapigilang mahiya.

He laughed, "Have a seat, kongju" (Princess) he pulled a chair for me.

Grabe ang sweet niya. Mas lalo ata akong nahuhulog sa kanya.

"What do you like?"

Ikaw— ghdjddgsjdfgdjd! Juice ko! Ang lande ko na!

Thank goodness at sa isip ko lang yun. Yari na kung nasabi ko yun.

"J-Jongin-hae.. can I have your reason why me? How did it happen? How did you know that I will be watching your concert? Why it have to be me? Why it can't be others? I am just an ordinary girl who's been following you. In fact, I cannot even compete those girls with expensive Italians." I opened up.

Nakangiting umupo siya. Yan ang ngiting nagpapakilig sakin ng bonggang bongga. Arrrggghh.. Ang killer smile niyang nakakahimatay.

"Before answering that, I'll tell you what exactly happened last month. Why I had your phone."