Chapter Five

9.3K 509 124
                                    

Jirin


"Tara na kasi Rin! Have dinner with me na!"

For the nth time. I rolled my eyes on her. Galaxy Meyer is being naughty right now. She's been here for almost three hours at hindi na ako tinigilan. Kahit kaninang nagkaklase ako ay naki-sit in pa ito. Pag nagpaparecitation ako ay magtataas rin siya ng kamay, once na tinawag ko siya ay tinatanong ako kung papayag ba akong makipagdinner sa kaniya. Which is kinagalit ko dahil biglang nag ingay ang mga estudyante ko.

Nandito ako para magturo hindi para guluhin niya. Maski tuloy ang klase ko ay nadamay pa. Ang hirap din kasing magalit sa kaniya lalo na at maraming estudyante ang nakatingin sa aming dalawa.

Galaxy Meyer, isang artista kung tawagin nila. Isang singer at sikat. Iniidolo ng kahit na sino, na kahit si Summer ay nascam na rin ata. Gez, aaminin kong magaling naman siyang kumanta. Pero kasi, 'yong ginagawa niya ngayon ay hindi talaga nakakatuwa.

I don't even understand why she's here at pinipilit ako nitong magdinner kasama siya. Ano bang meron dito at ganito siya sa tuwing nakikita ko?

"Jirin, c'mon, have dinner with me na kasi. You won't see me tomorrow na kayaa." Ayan, isa pa yan e. Ilang beses na rin niya sinabi na hindi ko siya makikita sa mga susunod na araw.

Mabuti nga iyon para walang magulong babaeng kagaya niya.

"Aren't you busy, Meyer? At ako yung ginugulo mo dito." She pouted. "Stop doing that." Tumawa naman ito.

"Why? Do you want to kiss me na ba?" Tinaasan ko ng kilay ito. Bumilis ang tibok ng puso ko dito pero hindi ko na lang pinansin.

"You look like a duck, Meyer." Her face is priceless after hearing what I say. Anong gusto niya? Purihin ko siya? Nah.

Nagpapadyak ito ng paa at nag crossed arm pa. Medyo nangiti naman ako ng konti dahil sa itsura nito na parang natalo sa lotto.

"You smiled!" She beamed which makes me rolled my eyes again.

"Mukha ba akong hindi ngumingiti?" Tanong ko rito. She smiles at me widely.

"So, tara na magdinner?" Oh goodness, wala ba talaga itong balak na tumigil? She is so damn weird!

"What's the catch?" Of course, hindi pwedeng wala.

"Ano ba yan, Jirin! Makikipag dinner ka lang naman sa akin e." Nakasimangot na siya ngayon. "Tsaka dapat ngumiti ka lagi kasi mas lalo kang gumaganda e." Tinalikuran ko na ito habang naiiling. "Sige na kasi. Kanina pa ako rito right? Alam mong hindi ako titigil saa kakaaya sayo. Susundan kita pag kauwi mo, bahala ka diyan."

I seriously wanted to punch her right now. Sobrang kulit at ang daldal niya. At talagang walang balak itong umalis dahil prente na itong umupo sa couch ng office ko. She's blabbering to much.

Sumusuko akong umupo ng maayos sa upuan ko.
"Alright Missy, dinner it is." Mabilis itong tumayo at ngimiti ng pagkalaki laki. She's weird but cute.

Hydra's not like this naman, even Third. Pero siya? Pinanganak ata para mangulit sa akin e.

After kasi ng kahapon na nagpunta kami sa mansion nila Hydra hindi ko na siya ulit nakita tapos bigla biglang sumusulpot dito sa school at guguluhin ako.

Nagpaalam na rin ito na uuwi muna. Buti na lang. Hindi ko na ito pinansin at nagdadabog na umalis pero bago yun, susunduin na lang daw niya ako sa place ko. Para siyang bata.

Hindi ko alam kung pagsisisihan ko ba na pumayag ako sa dinner niya.

Alas tres pa lang naman ng hapon. Mamayang 5 pa ang uwi ko dahil may isa pa akong susunod na klase.

I looked at my phone ng mag ring ito. Tinitigan ko lang ito hanggang mamatay pero walang nagawang sinagot ko ito ng tumunog ulit.

[Hello? Jirin?"] I sigh.

[Mom, napatawag ka?] It's been a while.

[I miss you hon. Bumisita ka naman dito sa amin ng kapatid mo oh?] Ramdam ko ang malungkot na boses nito.

[Titignan ko, Mom. After siguro ng finals ng mga students ko. Pupunta ako diyan."] Napasigaw naman ito ng masaya dahil sa sinabi ko. I smile a little bit.

[Promise anak? Kailan ba yan?] Halatang excited ito.

[Next week, Mom.]

[O sige, salamat anak. Hihintayin ka namin ha?] Saglit pa kaming nag usap at saka ako nagpaalam dito dahil sa may klase pa ako ngayong hapon.

Ang mommy at ang nakababata kong kapatid ay nasa Coron, Palawan. Nag stay sila doon after my dad's burial. Binenta na nga nila 'yong bahay namin dito kasi maraming memories ang mommy sa daddy. Ayaw ng bumalik ni Mommy dito kahit gustong mag aral ng kapatid ko dito sa eskwelahan na tinuturuan ko.

Ako naman ay sa Condo ako nakatira while working here as a Teacher and Architect. May mga client rin naman ako kaya medyo subsob sa trabaho minsan pero I am not complaining 'cause I'm enjoying what I'm doing.

I really miss my dad. He died dahil sa sakit sa puso, stress at sa unti unting pagbagsak ng company niya ang dahilan. We have no choice but to accept things that made to happen. Bumagsak ang company namin, it's fine. Nakaahon naman ulit kami nila mommy. owner siya ngayon sa Palawan ng isang flower shop.

Ganun siguro talaga, may mangyayaring hindi inaasahan, may aalis, may dadating. Pero iyong hinihintay ko, hindi pa bumabalik.

Hindi ko nga rin alam kong babalikan pa niya ako e. Hinawakan ko ang kwintas na suot ko. Araw ko araw ko itong suot. Ayoko lang kasing isuot yung singsing na pendat dahil gusto ko pag bumalik siya, doon ko lang isusuot ang singsing. Kumusta na kaya siya ngayon? May iba na ba siya?

Nakalimutan na ba niya ako?

Sobrang tagal na. Hindi pa rin siya bumabalik, hinahanap naman ba niya ako? Nakabalik na kaya siya dito sa Pilipinas? Sana naman ay oo.

Hindi ko naman ikaiila na gusto ko na siyang makita at mayakap ulit. Namimiss ko na rin ang batang iyon.

Thinking about that makes my heart feel the pain. Damn, wag niya lang sanang balakin na maghanap ng iba. At sana hindi niya ako nakalimutan. Kapag may bago na siya then fine, it's fine kahit masakit yun.

Pero nagpromise siya. Kailangan niyang tuparin 'yon kundi ay ililibing ko ito ng buhay kasama nang magiging bago niya.

She doesn't have the right to find another woman. She's mine.

Her First LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon