Its Hard For Me To Say Goodbyes

"_ 6 _"

         I met Hyun sa Starbucks kung san ako nagpapart time as cashier. Naiwan nito ang wallet nya nang dahil sa pagmamadali.

          

           Dalas dalas itong umurder ng cappucinno habang may kausap sa kanyang telepono. Pagdukot ng wallet at pagkakuha nang pera ay basta nalang nito ipinatong sa counter.

Akala ata nito ay nasa bahay lang siya na pwedeng iwan kung saan ang wallet nya.

         " thank you"   sabi nito ng akmang aabutin na niya ang inorder. Nanlaki naman ang mga mata ko at deretsong napatingin sa mga mata nito.

Panu ba naman ay hawak din nito pati ang kamay ko.

       

         " oh. . May. . . Gulay. . .  Bulong ko. . .  para naman kaseng matutunaw na ako sa mga titig nito. " ang gwapo, ang pogi, ang cute, kahit pa mukhang isang taong binabad sa sukang paumbong " bulong ng isip ko. Ang lambot ng mga kamay nya. . . At oo ramdam ko at alam kong ramdam din nito ang panlalamig nga mga kamay ko.

     

       "sorry miss. Thanks again" simpleng sabi nito na ikinabalik nang ulirat ko,  mula sa isang napakaiksing panaginip. Saka derederetso na itong lumabas.

        

          Ilang sandali ko ding sinundan ng tingen ang paglayo nito. Buti nalang at walang gasinung customer ng araw na iyon. Nang tuluyan na itong mawala s paningin ko ay muli kong inayos ang aking sarili sa kung saan dapat akung naka pokus. Buti nalang at wala ang supervisor namin kung hindi malamang ay na bulyawan na naman ako nito.

         

            Saka lang nito napansin ang wallet na nakapatong sa harapan niya. At sigurado syang dito iyon dahil ito ang last customer na umorder  niya.

        

           Kung pwede nga lang na siya nalang ang magsauli nito ay di na nya ito isosorender sa management para makita niya itong muli. Ang kaso ay hindi naman maaari. SOP ng management na pag may ganuong insidente ay sila mismo ang kokontak sa owner para ipaalam na nasa pangangalaga nila ang naiwang gamit.

              

              Ang nakakagulat lang nang isorender ko kay boss ang wallet ay agad na inagaw ito ni Arianz. "kilala ko to" pagkakuha ay saka walang takot n binuksan nya iyon." Arianz. .  give it back " sbi ko. "Kung makakilala ka parang ikaw lang ang may ganyan ah" dagdag ko pa saka ko muling hinablot iyon.

   

               Sinabi niyang sa pinsan daw niya ito. Sinabi din nito ang buong pangalan at address. Nagkatinginan pa kami ni Mam Lynz nang mabasa naming tama ang lahat nang sinabi nya mula sa isang id na laman nito. Huminge din nang pahintulot si Arianz na gumamit nang telepono para tawagan nga ito. Nang maka connect ito at makausap ang nasa kabilang linya ay ibinigay niya ang aparato kay mam Lynz. Ilang sandali pa ay ibinaba na niya ito at ibinigay n nga ang wallet kay Arianz. Laking pang hihinayang ko naman kase wala na akong chance na makita ulet ito. Si Arianz na kase ang maguuwe niyon para di na ito maabala pang mgpunta para kunin iyon.