I Would Like And Buy • Taekook

"Bir daha gözüme gözükme."

JUNGKOOKUN DOĞUM GÜNÜNE YB YETİSTİREYİM DEDİM YEYT VE YETİŞTİ ÇOK MUTKUYUM.

bebeğim nasılda büyüdü. Kocaman oldu. OFFF İYİ Kİ DOĞDUN BEBİSİM COK SEVİYOEUM SENİ

HEHE HERKESİN BEKLEDİĞİ AN GELDİ BU ARADA.
JUNGKOOKUMUZ KURDA DÖNÜŞÜYOR BU BÖLÜM :DDD OLAYLAR OLAYLAR

Bu arada iwlab 19 ağustosta 1 yaşına girdi😣😭 hehe jungkooka ve
jeonjkliz e asigim bu jadar tm bolume geceblrsnz
***

Herkesten nefret ediyordum.

Tamam, herkes demeyelim. Belki sevdiğim bir kaç kişi vardı ancak bu benim genel olarak herkesten nefret ettiğim gerçeğini değiştirmezdi. İstisnalar kaideyi bozmazdı sonuçta.

Derin bir nefesi içime çekerken ne yapacağımı düşünmeye başladım. Cidden bok çukuruna falan düşmüştüm. Ne yapacağımı bilmiyordum. Taehyungtan nasıl uzak duracağımı bilmiyordum. Yapamazdım ki. Uzak dursam bile o benden uzak durmazdı. Her şeyi geçtim yan yana oturuyorduk. Sınıfta tek bir boş yer vardı ve o da Jisoo'nun yanıydı. Oraya da çoktan Chaeyoung kurulmuştu.

Yerimi bile değiştiremeyecektim. Taehyung'un arkadaşları onun yanına oturmazdı. Ya da beni yanlarına oturtmazdı çünkü Taehyung benim yanımda oturmak için kızardı onlara. Bizimkilerde Taehyung'un yanına oturmazdı. Sınıftakilerde istemezdi. Tamam, isteyecek olan belki bir kaç kişi vardı ancak onlarda öğretmenin izin vermeyişi sebebiyle oturamazdı.

Siktir, gerçekten bir yol yoktu. Bu oturma düzeni konusunu Jungwoo'ya -ona artık baba demek istemiyorum.- açıklamam gerekiyordu. Yoksa kendisi öğrendiği vakit yine yapardı yapacağını.

Ancak ondan da korkuyordum. Yüz yüze gelmeyi istemiyordum. Bu evde durmayı da istemiyordum. Ama yapacak bir şey yoktu. Ne yapıp edip halletmem gerekiyordu bu meseleyi.

Sıkıntıyla ofladığım zaman Jeongguk bana doğru döndü. "Bir sorun mu var?" Derken üstünü düzeltmek için aynaya daha çok yaklaştı. Okula gidecektik birazdan ama benim gözüme gram uyku girmemişti. Uykusuzdum. Gözlerim kıpkırmızıydı ve Jeongguk'un salak oluşu sebebiyle çok güzel yalan uyduruyordum. Gerçi pek yalan sayılmazdı. Sabah uyandığı zaman etrafa saçılmış bir sürü testi ve beni görünce kızmıştı. Bende uyku tutmadığını ve bu yüzden ders çalıştığımı söylemiştim ona. O da inanmıştı. Doğru olan da buydu zaten. Yalan söylediğim tek kısım uykunun tutmadığını söylediğim kısımdı. Aslında sabaha kadar bu olaydan nasıl kurtulacağımı düşünüp durmuş ve en sonunda düşüncelerim arasında çıldıracak gibi olunca test çözerek kafa dağıtmaya çalışmıştım. Tabii biraz falza dalmış olacağım ki Jeongguk uyanana kadar test çözmüştüm.

Aslında Jeongguk bugün okula gelmemem ve güzelce dinlenmem gerektiğini söylemişti ama ben ona uykumun hâlâ gelmediğini ve eve dönünce hemencecik uyuyacağımı söylediğim için sorun etmemişti. Hem sorun etseydi bile ne yapıp edip okula gitmeye çalışırdım. Evde kalmak istemiyordum çünkü babam evdeydi. Yüksek ihtimalle şirkette düştüğü o durumdan dolayı bir süre işe gitmezdi. Yani en azından yaraları iyileşene kadar evde kalacak gibi duruyordu. Hem Jeongguk'un babamın halinden hâlâ haberdar olmadığının da farkındaydım. Büyük ihtimalle babamı çoktan işe gittiğini sanıyordu ve bu yüzden evde kalmam konusunda bu kadar ısrarcı olmuştu.

"Hayır, bir sorun yok."

"Neden oflayıp duruyorsun o hâlde?" Aynadan bana baktığı zaman omuz silkerek yatağıma oturdum. Aşırı endişeliydim. Okula gittiğim zaman ne yapacaktım mesela? Babam -pardon Jungwoo diyecektim- ilk günler Taehyung'a yakın olmama ses eder miydi?