I Would Like And Buy • Taekook

"7.yaş günü ve esmer oğlan"

İki hafta.

İki haftadır derslerime feci derecede asılmıştım. Sınavlar yaklaşıyordu ve benim en yüksek notu almam mecburiydi. 9. Sınıftan beridir okulun birincisiydim. Aslında 9. Sınıfta birinci olmama rağmen omega olduğumdan okulun ikincisi olan alfaya birincilik verilmişti. Sonraysa Jeonggukun itirazları ve çıkardığı kavga sebebiyetiyle ailem olaya el atarak birinciliği vermişlerdi bana.

Aslında birinci olmak pek önemli değildi benim için. Jeongguk içinde önemli değildi. Jeonggukun kavgayı çıkarmasında ki tek sebep benim hakkımın yenmesiydi. Omega olduğum için gördüğüm muameleye katlanamıyor oluşuydu. Yoksa birinci olmak onun umrunda dahi değildi.

Ailem? Ailemin sikinde bile değildim. İlk başta beni okula bile göndermeyeceklerdi. Sonra Jeongguk'un o okumazsa bende okumam demesi üzerine beni de Jeongguk ile beraber bu özel liseye yazdırmışlardı. İlk başta beni cidden okutmak bile istemiyorlardı ama şuan verdikleri karardan mutluydular. Hayır, hayır, okulda birinci olduğum için gururlandıklarından değildi bu mutlulukları. Sadece evde yüzümü görmedikleri içindi. Okul onlar için bir kurtarıcıydı.

Evden uzaklaşıyor gözlerine bile gözükmüyordum okul sebebiyle. Günlerini gün ediyorlardı ben olmadığım için. Memnunlardı.

İşte ailemin olaya el atma sebebide buydu. Biricik oğulları Jeongguk, ikizim. Benim hakkımı savunmak adına çıkardığı kavganın büyümesi. Müdüre küfürler etmesi. Eh, biraz daha devam etseydi eğer okuldan atılacaktı. Ailem de onun için olaya el atmış, müdüre para vermişlerdi. Para göz olduğu ne kadar da belliydi. Hemen kabul etmiş, aldığı para ile Jeongguku affetmişti. Benim ise hakkettiğim birinciliği vermişti.

Kısacası, 9. Sınıftan beridir okul birincisiydim.

Kuduruyordu herkes. Omega halim ile okulun birincisiydim. 'Kim' ailesine ait olan bu okulun en iyisiydim. Delta oğulları Kim Taehyungdan bile daha iyi notlar alıyordum.

Bu herkesi kudurtan noktaydı işte. Sırf benden üst ırk oldukları için birinciliğimi yediremiyorlardı kendilerine.

Bende bu kudurmuş hallerini zevkle izliyordum. Şuan eskisine oranla daha fazla çalışmamın sebebi de buydu. İki hafta sonra olan ülke geneli sınavda iyi bir not. Arada tek bir farkı vardı ama bu sefer. Okul birinciliğine değil, şehir birinciliğine gözümü dikmiştim. Seoul birinciliği.

Bu deneme sınavında kesinlikle en iyisi olmalıydım. Irkım en kötüsüydü madem, zekam en iyisi olmalıydı.

Onları birinciliklerim ile ezmek istiyordum.

Güç kullanarak yenemezdim ama Çalışkanlığım ve zekam ile yerle bir ederdim.

Açtığım matematik testinde son soruya da attığım tik ile dudaklarım kıvrılıp, ağzımdan birkaç kıkırtının çıkmasına sebebiyet verdi.

Bingo. Full çekmiştim bu testten de. Bebek oyuncağıydı benim için bu. Bazen anlamadığım sorular oluyordu ama onu da okulda öğretmene sorarak hallediyordum.

Öğretmenler okul dışında bize -omegalara- sert olsalarda okul saatleri içinde mecburi olarak yumuşaklardı. En nihayetinde ailelerimiz bizim için o okula para ödüyordu ve bu yüzden anlamadığımız bir soru olduğunda bizlerlede ilgilenmek zorundaydılar.

Duyduğum ıslık sesi ile kafamı kaldırdım. Yanıma gelen Jeongguk yüz üstü uzandığım yatağa oturdu. Full çektiğim teste baktığında az önce ki gibi tekrar bir ıslık patlattı.

"Yuh, nasıl full çekebilirsin? Ben daha 2+2 nin 4 olduğunu yeni öğreniyorum." Kıkırdağında bende ona eşlik ettim.

"Neyse uykum geldi benim yahu! Sende bırak testi. Birincisin işte geçemez kimse benim kardeşimi. Uyu ve dinlen bu yüzden." Kendini yatağına attığında gülümsedim.