Virüs-Z

Herkes Güverteye

Kalktığımda her yerim ağrıyordu. Ve her tarafım tutulmuştu.hareket etmekte zorlanıyordum. Ama benim için önemli olan bunlar değil, nerde olduğumdu. Kalktığımda kafamın üstünde bir ışık vardı, duvarlar, zemin her yer beyazdı. Buranın bir askeri üs olabileceğini düşündüm. Ayağa kalktım kapıya doğru yöneldim, kapı şifrelenmişti. Duvarda şifre yazıyordu onu girerek kapıyı açtım. Uzun bir koridorda dümdüz ilerliyordum, sağımda ve solumda eşit miktarda kapı vardı. İlerlemeye devam ettim ve birden şiddetli bir şekilde sallandım, aslında bütün ev sallandı galiba deprem oluyordu hızlıca koridorun sonuna doğru koşmaya başladım. Koridorun sonuna geldiğimde sarsıntı durmuş ve hiç etkisi olmamıştı ama dikkatimi koridorun sonundaki kapı çekti. Bu kapı diğerlerinden farklıydı. Şifreli değildi, gemi kapısına benziyordu. Kapıyı zorlanarak açtım gerçekten kuvvetten düşmüştüm. Kapıyı açtım etrafta sadece sığ sular vardı ve bir asker bana yaklaştı.

+Demek uyandın, arkadaşların senin için çok endişelenmişti istersen bir bak.
-aaah evet. Pardon ama nerdeyiz ?
+Güvenli bölge. Buraya sizi aldıkları için şanslı sayılırsınız. Zaten sizi bulmamız bile bir tesadüftü.
-En son kaza yapmıştık... Gerisi karmakarışık.
+Helikopterle devriye gezerken silah sesi duyduk o yöne giderken kaza yapmış arabalar vardı oraya yaklaştık ve sizi gördük her yerde mutantlar vardı. Adımı söylemeyi unuttum bu arada ben Çavuş Paul.
-Bende... (Lanet! Adımı hatırlayamıyorum. Bu çok saçma.) Ben, özür dilerim lavabo ne tarafta ?
+Geldiğiniz koridordan girin soldan 2. İçeri girince sağ taraftaki kapı.
-Sağolun...
-- T-Bag --
O gün arabayı sürerken öndeki araba bir şeye çarptı ikimizde hızlı gidiyorduk ve frene basmam birşey değiştirmedi. Arabadan indim ama Ayağım kırılmıştı ve Fred hareket etmiyordu öldüğünü düşünmeye başlamıştım. Öndeki arabaya doğru giderken zombilerin bize çok yaklaştıklarını farkettim silahımı çıkartıp birkaç tanesini vurdum ama birsürü zombi vardı.Bir silah sesi duydum ama karanlıktan birşey gözükmüyordu ve daha sonra bir ışık yukardan bize doğru yaklaştı ayağım kırıldığı için saklanamadım arabaya doğru süründüm fakat Fred orda değildi ve kendimi uykuya bıraktım çünkü gelenler özel ordu askerleriydi

-- Chris --
Aynadan kendime baktığımda kendime yabancı gözüktüm. Aynada gördüğüm her tarafı kan içinde vücudunda yaralar olan sakallı bir adamdı. Ve birden kolumda olan yara aklıma geldi ama yara yoktu. Bu nasıl olabilir ki derin bir yara sadece 2 gün içinde geçemezdi. Yüzümü yıkadım ve düşünmeye başladım bazı şeyler bulanıktı ama bazılarını hatırlıyordum. Sonunda adımı hatırladım ve o geceyi hatırlıyordum hem de çok net bir şekilde. Kazadan sonra silah sesi duydum sonra Fred yanımıza geldi birşeyimzin olup olmadığını sordu. Ayağım sıkışmıştı ve başım çok ağrıyordu. Fred beni arabadan çıkartmaya çalışırken gerçekten zorlanıyordu sonra bir silah sesi duydum ve Fred yere düştü. Sonra o karşılaştığımız adamlar Fred'i alıp bir arabaya koydular ama Fred ölmüş olamazdı. Daha sonra ordudan adamlar geldi ve bizi aldı. Helikopterdeyken uyuduğumu hatırlıyorum ve sonra gözlerimi burada açtım. Tekrar dışarı çıktım ve bir askere arkadaşlarımın nerde olduğunu sordum. Yerlerini gösterdi ve yanlarına gittim hepsinin yüzü bir karış. Ve yanlarına daha da yaklaşınca bende aynı şekilde oldum çünkü Fred ve Emily aralarında yoktu ve gemide olduklarınıda sanmıyorum.