Virüs-Z

Güvenli Ada'da 36 Saat

Gemide özel bir odaya gittik orda silahlar çelik yelekler  mermiler vardı. Yani bir cephanelikti. Herkesin kendine ait bir silahı olacaktı ve bu silahlardan ölene dek sorumlu olacaktık. Kıyafetlerimizi giydikten sonra ben taramalı tüfek ve bir tekli aldım Isabel bir bıçak ve keskin nişancı tüfeği aldı. Herkes karakterini yansıtan şeyleri almıştı. Helikoptere bindik, iki grup halinde yola çıktık San Antonio' ya gidecektik. Yolda 2 helikopter daha bize katıldı. Emily'nin orada olacağını düşündüm. San Antonio' ya vardığımızda 4 helikopter birden iniş yaptı ve herkes indi helikopterler tekrar uzaklaştı. Diğer helikopterden inenler kuzeye doğru gittiler ve Emily yanlarında değildi. Bir çavuş geldi ve konuşmaya başladı;
+Evet çocuklar bu çoğunuzun ilk görevi olsada acemilik istemiyorum. Alfa ve Beta grupları olarak ikiye ayrılacağız bilenler bilmeyenlerin yanında olacak. 2 gruptada 2'şer olarak gezeceksiniz.Alfa takımı önden gider ve siz, fazla uzaklaşmadan bizi takip edeceksiniz.
Alfa grubundaydım. Burda tecrübeli bir askerle eş oldum bana birkaç detay verdi, iyi birine benziyordu. Evlerin içine tek tek girip virüslüleri öldürüyorduk. 2 saat içinde dolaşarak geldiğimiz yere geri döndük ve çavuş tekrar konuşmaya başladı;

+Evet! İyi gününüzdeydiniz. Normalde acemilerin en az 2'si ölür. Bu sizin ya şanslı yada asker olduğunuzu gösterir. Şimdi geri dönüyoruz ve 2 gün sonra geri geleceğiz kendinizi iyi hazırlayın.
Gemiye geri döndük, herkesin kendine ait bir odası vardı. Odama doğru ilerledim. İçeri girdim. Temiz kıyafetler vardı, silahlarımı yatağımın yanına koydum. Duşa girdim ve temiz kıyafetleri giyip uyudum. Sabah kalktığımda çok iyi hissediyordum. Geminin yemek bölümüne gidip birşeyler atıştırdım. Sonra güverteye çıktım. Biri konuşma yapıyordu;
+Acemiler yarın San Antonio yerine güvenli adaya gidip kendi başlarına antreman yapacaklar. Antreman 36 saat sürecek. Herkes gerekli mühimmat alacak belirli sayıda virüslü adaya bırakıldı bile. Şimdiden iyi şanslar.
Arkadaşlar yanıma geldi bu konu hakkında konuştuk.
Isabel -Orda başka güvenli bölgeden insanlar gelicekse Emily ile karşılaşabiliriz.
T-Bag  -Bu sadece bize özel bir çalışma. Sadece bu gemiden insanlar gidecek. Bizi deniyorlar çünkü işe yaramayan biri için boşuna  malzeme harcamak istemiyorlar.
Bu konu hakkında yarım saat konuştuk ve araya girdim.
Ben - Şimdi gidip dinlenelim yarın zor bir gün olacak herkes erkenden yatsın ve ordayken birbirinizin izini kaybetmeyin yan yana savaşacağız.
Ertesi gün sabah erkenden hazırlandık. Büyük bir çanta, çadır ve bolca yiyecek vardı. Gittiğimiz gibi birbirimizi bulduk. Hemen yüksek bir yere çıkıp çadır kurmaya başladık. 3 saat geçmişti ve henüz bir virüslü bile görmemiştik. Arada sırada megafonla kurallar tekrarlanıyordu:

Birbirini vuran kişiler vurulacaktır.
Isırılan kişiler vurulacaktır.
Kaçmaya çalışanlar 2 gün aç bırakılacaktır.
Kurallara uymayanlar hangi kuralı çiğnerse ona göre ceza alacaktır.

Hava kararmaya başlıyordu. Sırayla nöbet tutacaktık ilk nöbet Isabel'in. Gece uyuyabilelim diye. Sonra T-Bag, sonra ben ve en son John. Isabelin nöbetinin bitmesine az kalmıştı T-Bag' i uyandırdım ve nöbete gönderdim
Tam uykumun en tatlı yerindeydi ki bir silah sesi ve ardından T-Bag'in haykırışı. Hemen yataktan kalktım ve silahla dışarı çıktım etrafa fener koymuştuk aydınlıktı. Birkaç virüslü ölüsü vardı bir tane de ben vurdum. T-Bag yüzü yerde olacak bir şekilde uzanıyordu;
-Hey T! Hey, T.
+Ahh bırak beni dostum kaçın buradan.
-Ne oldu dostum ?
Kolundaki ısırık izini gösterdi ve yavaş yavaş gövdesine doğru çıkan virüsü damarlarında görebiliyordum. T-Bag nasıl kurtalacaktı ..?