Life of Elizabeth Weasley

BÖLÜM 24

Geç gelen bölüm için üzgünüm malum bayram hazırlıkları ve yakın çevrede tek kız torun olduğum için kendi ev işleri dışında anneanne babaanne onlara da yardım ediyorum. Beni anladığınızı biliyorum canlar ballar🥰

2 Ay sonra...

Aradan 2 ay geçmişti. Her şey daha da kötü ilerliyor gibiydi. Dumbledore ordusu tüm hız çalışmalarına devam ediyordu. Draco ve Astoria Umbridge'ye yakın durup bizden şüphe ettikleri an ya bize ulaştırıyor ya da bir şekilde engel oluyorlardı. Çevremizdeki arkadaşlarımız da onlara güvenmeye başlamıştı. Geceleri bazen pelerinle ben ona bazen direk o bana geliyordu. Gryffindorlular görmezden geliyorlardı.

Dumbledore'un ordusundan öğrendiklerimi vakit buldukça Draco'ya gösteriyordum.

Dolores artık neredeyse Dumbledore'dan daha fazla yetkiye sahipti. Bakanlık tüm her şeyi onun eline bırakmıştı. Neredeyse her şeyimizi kısıtlamış bizi birer robota çevirmeye çalışıyordu ama bize işlemiyordu. Hepimiz ceza almamak için onun suyuna gidiyor gibi duruyorduk ama eğitimimize devam ediyorduk.

Ayrı olarak onun yapma kararı aldığı saçma sınavlarına çalışıyorduk. Herhangi birinde kalma halimizde okuldan atılmaya kadar gidecekti.

Gece saatleri odamda Draco ile olan huzurlu uykumdan sarsılarak uyandım.

Ginny: Elizabeth uyan uyan!

Ginny beni dürtüyor hıçkırıyordu. Draco ile ikimizde sıçrayarak uyandığımızda ağlayan Ginny'e baktım.

Elizabeth: Güzelim ne oldu iyi misin?

Ginny: Beth babam...

Elizabeth: Ne oldu Ginny babama ne oldu?

Korku dolu gözlerle yataktan çıkıp ellerini tuttum.

Ginny: Harry bir şey görmüş Dumbledore bizi ofisine bekliyor.

Elizabeth: Tamam hemen gidelim hadi.

Ginny ile birlikte hızla dışarı çıktığımızda Ginny Draco'ya odada kalmasını söyledi. İtiraz etmeye kalksa da onu ikna edip Ginny ile Dumbledore'un ofisine gittik. Dediklerine göre Harry bir rüya görmüş rüyada babam saldırıya uğruyordu.

Elizabeth: Bunun kesin doğru olma ihtimali ne?

Harry: Riske atamayız babanın hayatını.

İçeriye bir anda Mcgonagall daldı.

Mcgonagall: Bakanlıkta bu gece Arthur Weasley nöbetçiymiş.

İçimdeki korku daha da artarken ağlamamaya sakin kalmaya çalışıyordum. Ginny kollarımda ağlıyordu ve benim ona destek olmam gerekiyordu.

Dumbledore: Hemen haber yollansın ve oraya iyi büyücüler gönderilsin.

Mcgonagall hızla dışarı çıktığında ne yapacağımızı bilmiyordum.

Dumbledore: Sizler odalarınıza dağılın yarın erkenden evinize gidebilirsiniz. 1 hafta ders olmayacak zaten.

Bir dahaki hafta ara tatile giriyorduk. Erkenden gidersek daha iyi olacaktı. Bir de babamın iyi olduğunu duyarsak daha iyi olacaktık.

İstemeye istemeye Gryffindor ortak salonuna ilerledik.

Fred: Üzmeyin kendinizi babama bir şey olmaz.

Bizi teselli etmeye çalışıyordu ama onun hüznünü de çok rahat hissediyordum.

George: Yarın sabah kahvaltıdan sonra gideriz daha da rahatlarız. Hadi bakalım gelin buraya üzülmek yok.