Life of Elizabeth Weasley

ÖZEL ÖZEL BÖLÜM

"Draco lütfen uyan." Gözlerimden akan yaşlar durmuyordu sanki. Kollarım arasındaki cansız beden kalbimi delik deşik ediyordu. Tüm ömrümü birlikte geçirmek istediğim insan kollarımda cansız yatıyordu.

Çığlıklarım etrafta yankılanıyordu. Bu bir rüya olmalıydı. Sesimi duyan yok muydu? Napıcaktım ben şimdi?

🤍♥️

Gözlerimi araladığımda yatağımda yatıyordum. Baş ucumda meraklı ve korku dolu mavi gözler bana bakıyordu.

Jack: Anne neden bağıydın?

Jack yarım yamalak konuşmasıyla başımda bekliyordu. Sesime uyanmış olmalıydı.

Elizabeth: Bir şey yok annecim. Kötü bir rüya gördüm. İyiyim. Sen benim sesime mi uyandın?

Jack: Hayır annecim yan odamdan ses geldi sonra senin çığlığını duydum.

Elizabeth: tamam bitanem sen burda kal ben bir bakayım.

Yataktan Jack'in alnını öptükten hemen sonra kalktım. Odamdan çıktığımda karşımdaki odanın -Jack'in odası- yan tarafındaki odaya yöneldim. Lisa uyanmış olmalıydı.

Odaya girdiğimde Lisa'nın cama dönük sallanan sandalyesi sallanıyordu ve odayı tatlı bir ninni kaplıyordu. Yüzümde bir gülümseme oluştu. Gördüğüm kabusun üstüne bu ses içime huzur salmıştı sanki. Oraya doğru yaklaştım. Görmekten asla bıkmayacağım manzaraya baktım.

Elizabeth: Birileri uyumamış anlaşılan.

Sessiz olmaya özen gösteriyordum. Henüz 1 yaşında olan Lisa uyuyordu.

Elizabeth: İyi ki bizim yanımızdasın.

O korkunç günün üstüne bu raddeye gelmem benim için çok büyük mucizeydi. İlerleyemem sanarken ilerlemiştim.
Kucağında kızımızla bana tatlı tatlı gülümsüyordu. Konuşmuyordu Lisa uyanmasın diyeydi Büyük ihtimalle. Bu bana da içeride konuşuruz işaretiydi. Ona yaklaşıp yanağından sessizce öptüm ve yatak odamıza gittim.

Elizabeth: Kardeşin uyanmış bitanem.

Beni yatakta bekleyen Jack'in yanına sokuldum.

Elizabeth: Gel birlikte uyuyalım. Yarın Anneannen ve babaannen gelicek.

Jack: yaşasın. Çok özledim onları. Babaannem iyi ki anneannem gibi uzakta yaşamıyor. Anneannemi zaten çok özlüyorum babaannemi de o kadar özlemek istemem.

Jack çok akıllı bir çocuktu. Muggle kasabasının bana kattığı güzelliklerden biriydi. İyi ki onu yanıma almıştım. Hogwarts'ın o korkunç gününden sonra oradan uzaklaşmak bana iyi gelmişti. Yeni bir hayata başlamıştım. Zor olmuştu ama yapmıştım. Her ne kadar içimde sızısı kalsa da önüme bakmak zorundaydım. Kaybettiklerimi asla unutmayacaktım.

♥️🤍

Burnuma dolan tatlı kokularla gözlerimi açtım. Jack de sevgilim de -eşim- yanımda yoktu. Mutfakta olmalıydılar. Yüzümü tatlı bir gülümseme aldı. Yatağımdan doğruldum. Üzerimdeki gecelikten kurtulup rahat bir şeyler giydim ve odamdan çıktım.

Lisa: ayne (anne)

Lisa yeni yeni konuşuyordu beni gördüğünde yüzünde güller açmıştı.