Voy por ti (leonetta,fanfiction,violetta,dutch)

Hs 12

Als reactie deinst mijn hoofd achteruit. weliswaar een paar millimeter. maar genoeg voor Leon om het op te merken. zijn hoofd gaat ook terug. ik zie de teleurstelling in zijn ogen.

''het spijt me violetta, dat had ik nooit moeten doen''.

ik kijk hem aan maar ik weet niet wat ik moet zeggen.

Leon's P.O.V

ooh nee wat heb ik nou gedaan. en dan nogwel voor het graf van haar moeder. mijn hart gaat gewoon zo tekeer als ik haar zie. nu weet ik wat liefde is. mijn hoofd is volledig uitgeschakeld en mijn hart heeft controle over mijn lichaam.

''het spijt me violetta'' zeg ik maar. ik weet niet wat ik anders moet zeggen. ze kijkt me aan en zecht niks. maar die mooie ogen zeggen alles. ze is niet boos gelukkig. of ze weet het heel goed te verbergen. violetta is best verlegen dus misschien weet ze gewoon niet wat ze moet zeggen. mijn ouders zeggen dat ik altijd overal mijn woordje klaar heb maar nu lijkt het wel alsof iemand mijn tong heeft meegenomen. alsof ik ben versteend, bevroren. 

''zullen we verder lopen'' zegt ze heel zacht tot mijn verbazing. als antwoord geef ik een heel klein knikje en ik vraag me af of ze het gezien heeft. maar samen lopen we verder. ik ben in gedachten verzonken maar dat merk ik pas als violetta me aantikt.

''gaat het wel leon, je zit de hele tijd voor je uit te staren''

haar blik breekt me en voordat mijn hersenen de gedachten hebben verwerkt heeft mijn hart de woorden al uit mijn mond gestuurd.

''violetta sinds de dag dat ik je zag ben ik verlieft op je. ik denk de hele dag aan jouw en niks anders. mijn hart gaat te keer en ik kan niet meer nadenken. ik doe dingen die ik anders nooit zou doen en veel van die dingen zijn misschien wel goed maar sommige ook dom zoals daarnet maar laat me het alsjeblieft goed maken ik wil je alleen nog iets vragen''

ik zie dat ze verbijsterd is over mijn uitspraak maar ze weet het op te brengen om zacht

''ik luister'' te zeggen

er volgt een stilte die waarschijnlijk 2 seconde duurt maar het lijken er wel 1000.

''oke hier komt ie'' 

ik durf niet. oke leon kom op je kunt het.....

Violetta's P.O.V

even wil ik mezelf voor de gek houden door te denken wat will hij mij dan vragen? maar ik weet het dondersgoed. Leon weet niet hoe graag ik hem had gekust. dan zie ik de sprankeling in zijn ogen. ik weet dat hij het niet durft. en dan doet mijn hart iets wat mijn hoofd nooit had verwacht.

ik doe een snelle stap naar voren. en ik kus Leon. eerst is hij verbaast maar dan kust hij me terug. ik glimlach naar hem.

''violetta wil jij mijn vriendinnetje zijn?''

''Ja heeeeel graag Leon''

hij gimlacht en kijkt naar zijn schoenen

''niet naar beneden kijken daar ben je veel te mooi voor'' zeg ik lachend

en hij lacht met me mee. deze dag is perfect.