ÇATI KATI

Kusursuz

''Ooo İrem'' Sılanın sesiyle başımı sıradan kaldırıp ona doğru baktım gözlerimden uyku aktığı belliydi

''He söyle'' dedim uykulu uykulu

''He ne be köylü. Sende geziye geliyomuşsun''

''Yattı o iş uykum var benim hadi yol'' dedim geri başımı sıraya koyarken. Tam tatlı uykuma geçiş yaparken böbreğime bir tekme yiyip yerimden fırladım 

''Ağırı olun hayvanlar. Gerçi daha ne kadar ağır olbilirsiniz ki'' dedim saçımı düzeltirken. 

''Başka türlü uyanmadın kızım suç bizim mi?'' dedi Keremde ellerini beline koyarken bende olduğum yerden ona tekme salladım ama olan Umutla Barışa oldu o sırada Sılada koşarak Barışın yanına gitti al işte aşk böcekleri.

''İyimisin aşkım yaa yavaş olsana İreem''

''Al işte ben mi suçluyum kızım sen önce sevgiline sahip çık''

''İnşallah İrem inşallah'' diyerek sınıftan çıktılar bende geri uykuma döndüm.

''İrem kızım kalksana''

''He ha efendim hocam''

''Zil çaldı hadi''

''Yok hocam ben tenefü-''

''Son dersteydik İremcim ders boş olduğu için uyumana izin verdim.''

''Ah teşekkür ederim'' diyerek sınıftan çıktım iki adım attıktan sonra çantamı unuttuğumu fark edip geri sınıfa dönüp çanatamı aldım.

''Alo anne nerdesin''

''İşteyim tatlım bu gecede yokum''

''Peki'' annem çok yoğun çalıştığından dolayı onu pek göremezdim bu hep böyleydi ve bende buna alışmıştım artık. Ayaklarımı sürüye sürüye eve doğru gittim. Evin kapısına geldiğimde yan eve birinin taşındığını gördüm çantamı bahçe kapısından içeri atıp yan tarafa geçtim. Neredeyse annemle yaşıt bir kadın bana gülümseyerek geldi

''Merhaba ben Fisun'' dedi elini uzatırken bende elini sıkıp

''Bende İrem hemen yan tarafta oturuyorum'' dedim gülerken kadında bana gülerek

''Memnun oldum İremcim bizde buraya oğlum Poyrazla yeni taşındık'' 

''Ah ne güzel yardım edilecek bir şey varmı'' dedim kamyona doğru bakarken

''Teşekkür ederim tatlım biz herşeyi hallettik ama istersen bizimle takılabilirsin'' dedi kadın bir adım çekilip kapıya doğru kollarını açarak

''Teşekkür ederim ama evde yalnızım ve işlerim var'' dedim gülümseyerek

''Peki o zaman görüşmek üzere'' eve doğru adım atarken gözüm Fisun teyzelerin çatı katındaki cama takıldı başımı tamamiyle çevirip o tarafa bakınca birini gördüm ama o beni görür görmez perdeyi çekti kim yada nasıl biri olduğunu anlayamamıştım umursamadan kendi evimize doğru gittim.Eve girer girmez kendimi çatı katına attım o an gözüm tekrar o cama gitti karşıya baktığımda yatağında yatan çok taş bir çocuk gördüm. Yavaşça camı açtım o Poyraz olmalıydı gerçektende çok kusursuz duruyordu ve baklavaları onu dahada kusursuz yapıyordu. 

Arkdaşlar bu bölüm ilk bölüm olduğu için kısa oldu kusura bakmayın :* yorumlar değerli