Nisan Yağmurum

Sana İhtiyacım Var

Koral bey'İn ne iş yaptığını 18 yaşına geldiğim halde hâlâ öğrenememiştim.

Bir bakarsınız iş adamı avrupa'dan otomasyon malzemelerini ülkemize getiriyor,bir bakarsınız ülkenin 3 bir yanında turizm otelleri,bir bakarsınız galeri zincirleri vardı.

Galiba nerde ne iş bulduysa yapan birisiydi.

Tam balkondan balkon'a koral bey ile bakışıyorken bir mesaj geldi telefonumu almak için içeri gittim gelen mesaj ışıl'dandı.''Alperen çok kötüyüm + günü berbat ettim özür dilerim''.Neden kötüydü ki şimdi bu kız oflayıp cevap yazdım.''Neden kötüsün ne oldu anlat bedenen olmasa'da yanındayım ve günü boşver tekrarlanır.''Yazıp yolladım balkona çıktım koral bey yoktu.

Evlerinden bağırış çağırış sesleri yükselirken yerimde duramıyor ışıl'a mesaj atıyordum.

''Işıl iyi misiniz?''...Cevap yok''Işııııll''.........Cevap yok.''orda neler oluyor sanki tartışıyor gibisiniz gelmemi istermisin?.''...Cevap yok oraya gidip ayırmak tartışmayı sonlandırmak  istiyordum çünkü ışıl'ın üzülmesine dayanamazdım hani birisi ile tartışırsın'da o senin can damarına basana kadar ses çıkartmazsın ve bir anda patlayıp tozu dumana katarcasına yumruklarsın ya işte benim can damarıma basılıyordu aşağı'ya annemin yanına gittim...

''Anneciğim sesleri duyuyormusun?'' Şeklinde bir soru yönelttim ellerini kafasına götürerek.''Evet oğlum ya Allah yardımcıları olsun birşeyler yapabilsek keşke'' dedi.

.......................................

Oturmuş ışıl'dan cevap gelmesini bekliyordum telefonuma baktım.
(Alındı 21.54) saat 22.17 olmuştu hala cevap gelmemişti.

.........................

''Alperen yardım edin lütfen babam çıldırdı.''(Alındı:22.26) Yazdı bana mesajı sesli okuduğum için annem'de bana ''Alperen koş annem koşş''dedi annem bu çağrışı üzerine koşarak dışarı çıktım.

                   Bırak onları!!

Yan bahçeye çitlerin üstünden atladım hemen kapıyı yumruklamaya başladım artık tavrım değişmişti.

''Koral aç kapıyı koraalll!!'' çığlıklarım üzerine bazı komşular cama çıktı zaten muhitte kimsenin sesi çıkmazdı bu ilk'di cama çıkanlar geri içeri giriyordu.

Ayak seslerini duydum koral bey kapıya yaklaşmıştı.

''Ne var ulan''dedi bana.''Ne yaptığını zannediyorsun ulan sen ? ''Şeklinde cevap verdim kapı sonuna kadar açıldığında meltem hanım'ı yerde gördüm ve ışıl'ın anne diyerek ağladığını duydum onu ittirip içeri girdim. Annem'de benimle beraber içeri girdi.

''Meltem hanım hadi bize gidiyoruz.''Dedi annem onu kolundan tutup kaldırdı ve yukarı kaldırdı ki koral hayatının hatasını yaptı.

''Bırak karımı''diyip annemi ittirdi annem yere düştü.Işıl ve annesine yaptıkları yetmiyormuş gibi bir de benim annemi ittiriyordu ve onun yüzünden yere düşmüştü.

''Anneee''diyerek yanına koştum ağlamaya başlayınca bulunduğum yerden hızlıca kalkarak koral'ın üstüne gittim daha 2. adımımı atmıştım ki sol kaşımın üstüne bir sağ kroşe yedim.Yere düşüp olduğum yerden kalkmam uzun sürmedi gelirken üstüme onu yere çekip altıma aldım ve var gücüm ile yumruklamaya başladım.Bir sağ bir sol ara sırada kafasını yere vuruyordum o bana sert vurmasına rağmen can havli ile kavga ettiğim için hiç birşey hissetmiyordum ta ki ışıl'ın ''Yeteeeerrr'' diye bağırışını duyduktan sonra durdum.Durmak zorundaydım.

.....

Koral yere düşmüştü önce annemi kaldırdım ardından meltem hanım'ı ışıl'a evimize gitmelerini söyledim.

koral'la evde tek kaldık ve koral'ın kalkıp üzerime doğru koştuğunu gördüm.Gelir gelmez mide boşluğuna vurup tekrar yere düşürdüm.Kick boks'a gittiğim için bir insanı etkisiz hale getirmenin kısa yollarını biliyordum.Işıl'ın babasına vurmak belkide bizim başlamayan aşkımızı bitirecekti ama çarem kalmamıştı onu bir şekilde durdurmalıydım o artık canavar olmuştu.

''Ne istiyorsun bizden neden onlara böyle yapıyorsun''dedim sadece ''bu burda bitmedi alperen başınıza bela aldınız benim karıma ve kızıma dokunmayacaktınız.''Dedi ''Ahhh Yeter be''diyerek çenesine yerdeyken vurdum bu onu bayıltacaktı emindim ki öyle olmuştu.

Onu orda bırakıp eve döndüm.

................

Kapıyı çalmam uzun sürmedi hatta hiç sürmedi ki ışıl kapıya çıktı ben içeri adımımı atar atmaz bana sarıldı ve ağlamaya başladı.

Ona sarılmak konusunda gecikmedim sımsıkı sarmıştım onu ve bulunduğumuz yere çöktük dizlerimin üstündeydim ışıl başını omzuma koymuş ağlıyordu,bir yandan da içeriye göz atıyordum annem ve meltem hanım üst katta idi acaba koral'ın yanında ne kadar zaman geçirmiştim derken aklıma ışıl'la beraber aldığımız saat geldi sol elim'le saçını tararken bir yandan'da saate bakıyordum. saat 23.28'di 1 saat kadar onun'la baş başa kalmışız zaman su gibi geçmişti ve ışıl yanımda ağlıyordu bir yandan da ben ağlamaya başladım.

''Herşey geçti ışıl'ım herşey artık bitti.''Diyerek onu teselli ediyordum oda ''Bırakma bizi bırakma''diyerek ağlamaya devam ediyordu.

Onun başını sağ koluma aldım ve sol kolum ile ayaklarını kavradım üst kata odama yöneldim gece lambasını yaktım ve yatağa uzandırdım ışıl'ı,''Geliyorum''diyip annemlerin kapısına gittim kapıyı çaldım annem açtı ''Oğlum meltem hanım'la beraber burdayız konuşuyoruz onun yanında olmam gerek ışıl'ı yalnız bırakma''dedi. ''Kapıyı kilitleyin annem bu arada sen nasılsın''Dedim. Sol kolumu sıvazladı ve yanağıma bir öpücük kondurup ''İyiyiz oğlum iyiyiz.'' dedi ışıl'ın yanına geri döndüm ve ona kendi pijamalarımdan verdim odadan çıktım 1 dk geçmemişti ışıl kapıyı açtı ve gözlerime baktı hala ağlıyordu hıçkırıyordu bu beni çok üzüyordu.

İçeri girdim ve yatağa yeni yastık koyup kendi yastığımı ordan kaldırdım odamdaki koltuğa yastığımı ve yorganımı attım tam oturdum ki ''Alperen yanımda kal korkuyorum.''Dedi hemen yanına gittim artık burdayım dedim ve ona sarılmaya başladım sabaha kadar gözüme 1 nebze olsun uyku girmedi ona sarılıyordum ışıl kollarımda uyuya kalmıştı hiçbirşey şu anda yaşadığımız durum kadar kötü olamazdı ve hiçbirşey de şu an yaşadığımız an kadar özel olamazdı...

                           Yazarın Notu;

Arkadaşlar yeni şeyler üretmek için 1 gün ara veriyorum yeni bölüm cuma günü yayınlanacak..

Esen kalın...