Δύο κόσμοι, Μία ένωση

~Κεφάλαιο 16~

Έχει περάσει μια βδομάδα από τα τελευταία γεγονότα και όλα φαίνονται να κυλούν ομαλά, χωρίς προβλήματα. Βέβαια, ακόμα εξακολουθούν να ψάχνουν τον προδότη. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιος μπορεί να είναι. Ο Jinhai έχει απελπιστεί. Το άγχος και η πίεση από όλη την κατάσταση τον έχει κατακλύσει, με αποτέλεσμα να λείπει πολλές ώρες είτε σε προπόνηση είτε σε έρευνα. Η Αλκμήνη τον βλέπει μόνο το βράδυ, αλλά και πάλι τις περισσότερες φορές ή θα αποκοιμηθεί κατευθείαν χωρίς να της πει κουβέντα ή η ίδια θα έχει αποκοιμηθεί πριν καν φτάσει ο Jinhai. Επιπλέον, το πρωί φεύγει πολύ νωρίς, άρα πάλι δεν συναντιούνται.

«Τελικά έμαθες για τον Yu Huai;» την ρώτησε η Lady Hua την ώρα που έπιναν το πρωινό τους τσάι στον κήπο με τα Kόι.

«Όχι. Εδώ δεν μπορώ να μάθω για την ψυχολογική και σωματική κατάσταση του Jinhai. Αν και βασικά την ψυχολογική πάνω κάτω μπορώ να την αντιληφθώ, αλλά δεν μου μιλάει.» της απαντάει χαμηλώνοντας το βλέμμα και αναστενάζοντας στο τέλος.

«Το έχω προσέξει. Σπάνια πλέον φαίνεται στο παλάτι. Άκουσα κάποιους φρουρούς να λένε ότι ξεκίνησαν έρευνες έξω από το παλάτι.»

«Υπέροχα. Τώρα είναι που δεν θα τον βλέπω ούτε το βράδυ.» είπε και έχασε τελείως την όρεξη της για το τσάι και αποχαιρετώντας την φίλη της πήγε στο δωμάτιό της, αφήνοντας πίσω και την Yu Yan.

«Μήπως να τους βοηθούσαμε;» ρωτάει η Hua.

«Κι εγώ αυτό πιστεύω.»

~~~

Έχει σχεδόν βραδιάσει και η Hua βρίσκει τον Yu Huai να γυρνάει από προπόνηση και χωρίς να χάσει λεπτό τον φωνάζει και εκείνος σταματάει γυρνώντας προς το μέρος της. Πριν προλάβει, όμως, να φτάσει σε αυτόν, σκοντάφτει σε μία πέτρα και τη στιγμή που πάει να πέσει, ο Yu Huai την πιάνει. Με μερικών δευτερολέπτων σιγή και έντονο κοίταγμα μεταξύ τους, απομακρύνθηκαν ο ένας από τον άλλο σε μια στιγμή αμηχανίας.

«Ε τ-τι με ήθελες;» ρωτάει ο Yu Huai καθαρίζοντας το λαιμό του.

«Ε ν-να ήθελα...» κομπιάζει, αλλά ξαναθυμάται τον λόγο για τον οποίο τον βρήκε και ξανά ξεκινάει δυναμικά. «Ήθελα να σου ζητήσω να με βοηθήσεις να φέρουμε κοντά τον Jinhai και την Mingxia!»

«Ε; Τι; Πώς σου ήρθε αυτό; Και για να έχουμε καλό ρώτημα, εσύ από πότε θέλεις να τους φέρεις κοντά;»

«Πωπωω πολλές ερωτήσεις έχεις...» του είπε κοιτάζοντάς τον ντροπαλά και αμήχανα, αλλά εκείνος της δίνει το βλέμμα του «μίλα, τώρα». «Να, σκέφτηκα ότι είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο και ποια είμαι εγώ να τους χωρίσω και γενικά αυτά...»