រ៉ឺងៗៗៗ!!!!
ទូរស័ព្ទជេននីរោទី៍ឡើងយ៉ាងខ្លាំង នាងបានមើលលេខទូរស័ព្ទហើយចាប់លើកមកនិយាយ៖
«អាឡូ! អាយរិន»
«អាឡូជេននី! ឯងមានបានមើលព័ត៌មានទេ?» សម្លេងអាយរិនលាន់សឹងបែកក្រដាសត្រចៀកជេននីក៏តបទាំងមួរម៉ៅ។
«មនុស្សកំពុងមិនសប្បាយចិត្ត នៅមានអារម្មណ៍មើលព័ត៌មានស្អីទៀត?»
«នែ! ព័ត៌មានសំខាន់ណាស់ណា»
«ព័ត៌មានស្អី?»
«ឯងបើកព័ត៌មានMSCមើលខ្លួនឯងទៅ» សំឡេងអាយរិនលឺតែត្រឹមនេះរួចទូរស័ព្ទក៏ដាច់ទៅ។ ជេននីឆ្ងល់ណាស់នាងក៏បើកតាមអ្វីដែលអាយរិនបានប្រាប់ភ្លាម។ សារព័ត៌មានបានចុះផ្សាយនូវព័ត៌មានថ្មីមួយដែលនាំឱ្យគេភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង។ រូបភាពស៊ុនអ៊ូដែលត្រូវបានក្រុមប៉ូលីសបោសសម្អាតគ្រឿងញៀនចាប់ខ្លួនត្រូវបានគេចែករំលែកពេញក្នុងបណ្ដាញ សង្គម។ ជេននីក៏បានសង្កេតឃើញជីស៊ូនៅក្នុងរូបភាពនោះដែរ នាងមានភាពភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង នាងដើរចេញពីបន្ទប់ទៅរកឪពុកភ្លាម។
«ប៉ា!»
«មិនបាច់និយាយទេ! ប៉ាដឹងហើយ ប៉ានឹងផ្តាច់ពាក្យពីគេព្រឹកស្អែកនេះ» គ្រាន់តែលឺ ប៉ានាងនិយាយភ្លាមជេននីសប្បាយចិត្តណាស់ នាងញញឹមបិទមាត់មិនជិតទេ។
ព្រឹកឡើងជេននីចេញទៅសាលាតាំងពីព្រលឹម ទៅដល់សាលានាងប្រញាប់ទៅរកជីស៊ូភ្លាមនៅក្រោមដើមឈើដែលពួកគេជួបគ្នាលើកមុន នាងឃើញជីស៊ូកំពុងឈរតែម្នាក់ឯង។ជេននីក៏ប្រញាប់រត់ទៅរកនាងភ្លាម។
«សិស្សច្បង»
«មានការអ្វីបន្ទាន់ម្ល៉េះ?» ជីស៊ូសួរនាងទាំងចម្លែកចិត្ត។
«គឺខ្ញុំចង់មកអរគុណសិស្សច្បង»
«រឿងអ្វី?»
«រឿងកាលពីយប់មិញ»
«នោះជាតួនាទីរបស់ប៉ូលីសទេ»
«យ៉ាងណាខ្ញុំក៏ត្រូវតែអរគុណសិស្សច្បង»
«មិនចាំបាច់ទេ» នាងតបទាំងមុខស្មើរ។ ជេននីឆ្ងល់ណាស់នាងក៏សួរជីស៊ូភ្លាម។
