IM FALLING

Chapter Seventeen #17

Chapter Seventeen

Eurille Pov,

I dont let him kiss me, tumalikod ako at lumakad palayo, wala akong pake sa naiwan kong bag. All i want is to get away from him.

Mali yun, hindi nya dapat ako halikan dahil may fiancee na sya. He isnt mine, alam kong sya ang unang first kiss ko, at hindi ko na hahayaang ibigay sa kanya ang pangalwa.

" Whats the matter? " He asked me. See? Wala pa rin syang pakiramdam. Bumuntong hininga ako. I decided to face him

" You wanna know? Im tired brix, pagod na pagod na ako! Ayoko nang intindihin ka dahil everytime na iintindihin kita isusukli mo sakin ay sakit! " Sigaw ko sa kanya. I dont let him to open his mouth.

" Noong una akala ko wala lang, hindi ko alam kung anong nangyayari sakin. Akala ko laro lang to sayo. Lagi mo akong iniinis mula nung ipakilala kita sa buong batch na bf kita, you even call me hostess. Nung time na yun hindi mo alam kung gaano ako nasaktan. Bakit ba ganyan ka?! Ipaparamdam mo na mahalaga ako sayo pero sasaktan mo din naman pala ako! Hindi mo ba naisip kung anong nangyayari sakin? Nung birthday mo... I plan to invite you sa favorite place mo, gusto ko sana... Sabay tayo manood ng sunset, kaso dumating si suzette. Your one and only love. Nawalan ako ng place sa tabi mo ng time nayun, i lost my place on your side. Sabagay kumpleto na ang pamilya mo non kaya patang saglit kang nawalan ng pake sakin :< . You even got your family pic, with her..."

" Naiwan akong magisa, although ganun pa rin naman yung pinaparamdam mo sakin, your worried. Pero bakit ang sakit? Tuwing iisipin ko na worried ka lang sakin, na naaawa ka lang, na wala lang yun sayo. Dahil friendly approach lang yun sayo. Bumabawi ka lang... Bakit ka pa nangako? Bakit ka nangako pero sa iba mo naman tutuparin! " Maluha luha kong sabi.

" Sa tingin mo ba ganun lang kadali yun sakin? Sa tuwing nakikita ko na nahihirapan ka? Hindi le, nahihirapan din ako. Its hard for me to choose with the woman i love and the one na pinangakuan ko. Its hard to choose--" i cut him off

" Nahirapan kang piliin ako kaya pinili mo sya? Ganon ba? " Walang emosyon kong sabi habang nakatanaw sa walang hanggang karimlan

" Hindi, f*ck pano ba kita pipiliin kung alam kong hindi mo naman ako gusto? Kung alam kong wala lang sayo ang pinararamdam ko? Kung wala kang pake sakin! " He shouted on me!

" Magkakaganito ba ako kung wala lang sa akin lahat yun? "

" Hindi ko alam le, baka nga hindi? Hindi ko alam kung ano ang takbo ng utak mo, hindi ko alam kung anong klase kang babae---"

" Tingin mo hindi ako totoo sa sarili ko? Hindi ako matino? Na sinungaling ako? "

" I dont know, naguguluhan din ako. Im sorry for all things that ive done. Alam ko marami akong nagawa na ikinasakit mo, tulad ngayon. Hindi ko maintindihan ang usapan natin, lagi mo na lang inilalayo ang usapan, hindi mo ko diniderekta, pakinggan mo muna ako ngayon... Hayaan mo, this is the last time na guguluhin kita, pasensya kung lagi akong nasuway sa kontrata noon. Pasensya kung lagi kitabg pinapahirapan. Ngayon... Sinadya kong d-dalhin ka dito, alam ko naman talaga ang daan, i just want a little time for us. Magpapaalam sana ako, hindi na ako mangugulo sayo, pababayaan na kita. Im sorry if i played your feelings " Naluluha na ako sa sinasabi nya. Bakit ba ganun sya?

He cant appreciate me? " Pagkagraduate, pupunta na kami ni zette sa korea,dun na kami for good. Kinulit lang kita nitong nakaraang araw dahil akala ko mababawi ko lahat yung dati, pero hindi pala. Im sorry kung pinapalaya kita, im sorry kung hindi kita pinahalagahan. Im sorry kung di ko inappreciate yung feelings mo. Natalo ako, akala ko kasi magugustuhan mo ko kung kulitin kita, gusto ko mabago isip ko kaso natatakot akong tawanan mo lang ako dahil natalo ako---" i looked at him, i see his pain too.

" Hindi lang ikaw ang natalo brix, You want me to be honest? " I paused and breathe hard

" Gusto kita e, hindi pala gusto... Mahal pala */smiles mahirap pala magpalaya no? Sorry kung ginanun kita kanina. Sorry if i hurt you. Hindi ko naman akala na matatalo din ako, ayokong aminin sayo kasi, natatakot ako, baka hindi mo ako gusto. Pero ngayon alam ko na, gusto mo pala ako. Ang t*nga ko lang, hindi ko inamin kaagad. Wala talaga tayong laban pag tadhana na ang nagdesisyon ano? Lagi tayong talo. May fiancee ka na, */hold his shoulder ingatan mo yun a? */cries kahit di ka mapunta sakin, kahit sa kanya na. Mahal ka naman nya, alam kong aalagaan ka nya ng mabuti.  Di gaya ko sinayang ko lang ang pagkakataon na magkasama tayo. Hindi ko kaagad inamin. " Saglit kong tumigil para magpunas ng luha. I looked at him again and i saw his eyes full of tears. It hurts when i see my man crying. ( Hes not my man pala )

" After this... This night, move on na tayo, we should focus to our carreer, no calls, no emails, no texts, no chats and etc. Walang mag-aalala sa isat isa. Ieenjoy natin ang buhay natin ng hindi magkasama. Ikaw may fiancee ka na, dapat magfocus ka sa kanya, love her the most. Its hard to say but... YES IM LETTING YOU GO " I want to cry, but i cant. Ayokong ipakita sa kanya na mahina ako.

He nodded " Back to strangers? " Tanong nya

" B-back to strangers " I deal with him

Matapos ang paguusap namin ay bumalik na kami sa dinaanan namin kanina. Hindi kami naguusap, alam kong parang wala lang yung drama kanina, magulo nga e. Mahirap tanggapin na yung pinagsamahan namin ay itatapon na lang namin ng basta.

Hindi rin naman kasi kami pwedeng magdtay sa ganun dahil mali yun. Were moving on, kahit mahirap kelangan naming gawin. Its for our own good.

Tama nga sila, mahirap tanggapin at mas masakit pa sa break up, pag yung favorite person mo ay bumalik sa hindi mo kilalang tao, just like strangers. Just like i and brixton :(

—End
N/A : Di naman heart breaking no? Hayaan nyo next time lakasan ko impact, pavote babies!❤️