Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🐾
Akşam eve gelmeden önce Narutoyu aradım. Bir şey istiyor mu diye sormak için arasamda açmamıştı. Birkaç dakikaya evde olacağımı bildiğimden fazla önem vermeyip telefonu kapattım. Eve geldiğimde kapıyı açıp içeri geçtim.
"Bebeğim?"
Her zaman kapıda beni karşılamaya gelen sarışın ortalıkta yoktu. Tedirgince üst kata çıktım. Tuvalette olabilir mi diye bakındım ancak yoktu. Odalara girip çıktığımda delirmek üzereydim.
Naruto evde değildi.
Ne yapacağımı bilemeyerek bir süre durdum. Nereye gidebilirdi ki? Aklıma gram bir yer gelmiyordu. Zihnim donmuş gibiyken tekrar telefonumu çıkartıp onu aradım. Uzunca çaldı ancak yine açan olmadı.
Yutkundum.
Başına bir şey gelmişti.
Aşağı inerek evden çıktım. Arabaya bindiğimde abimi arayıp hoparlöre verdim. Bir yandan aracı çalıştırıyordum bir yandan da abimle konuşmaya başladım.
"İtachi... Naruto yok"
"Ne demek yok Sasuke?"
Gergince nefes verdim.
"Telefonunu açmıyor. Eve geldiğimde yoktu. Dışarı çıkmış olabilir. Ne halt edeceğim?"
İtachi stresle yutkundu.
"Öncelikle sakin ol tamam mı? Nereye gidebilir onu iyice düşün. Hemen kötü şeyler getirme aklına belkide sadece yiyecek almaya çıkmıştır"
Direksiyonu sıkıca tutmaya devam ederken durumun böyle olmadığını içten içe biliyordum.
"Abi... Sahipliği hâlâ bende değil. Birisi onu yakalarsa elimden alırlar... Narutoyu kaybederim..."
"Eh be oğlum... Bunca ay geçti size yüz defa söyledim halledin şu işi diye. Ne vardı da beklettiniz bu kadar?"
Haklıydı biliyordum. Rahatsızca arabayı sürmeye devam ettim.
"Doğru ama Naruto istemiyordu ki... Onu sahiplenmek için eski sahibiyle mahkemeye girmemiz gerekecekti. Naruto adamı görmek istemiyor. Ne yapsaydım? Zorlayacak halim yoktu"
Kısa bir süre sessizlik oldu. Ardından abim tekrar konuştu.
"Pekala... Şimdi geçmişi kurcalamanın anlamı yok. Adamın evi nerede biliyor musun? Bir ihtimalde olsa onun kaçırdığını düşünürsek?"
