Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🐾
Hayatta kelebek etkisi yaratan anlar vardır. Ufacık bir hata her şeyi berbat edebilir. Ve o an ne yazık ki bunu içten içe fark edersiniz. Narutoyanımda huzurla uyurken başımıza gelecekleri biliyordum. O adamı dövdüğümden beridir biliyordum. Ve yapacakhiçbir şeyim yoktu.
Tatile gitmek için topladığımız valizler odanın bir köşesinde beklerken bu kadar şansız oluşumuza sinirlendim. Huzursuzluk tüm bedenimi ele geçirmişti. Uyuyamıyordum. Yatakta yan dönüp yanımdaki bedene baktım. Sarıları turuncu kulaklarının etrafında dağılmıştı. Uykunun getirdiği etkiyle dudakları şişmiş görünüyordu. Elimi yavaşçayüzüne uzatıp okşadım.
Onu kaybedecektim.
Tek bir itiraz hakkım bile yoktu. Yasalara göre adamın hem melezini çalmıştım hemde herifi bir güzel dövmüştüm. Şirketteki konumumyüzündenadli bir süreç başlamazdı. Ancak Narutoyu benden alacaklardı. Tabi bu senaryoların hepsi o it bizi şikayet ederse olurdu.
Ama edeceğini hepimiz çok iyi biliyoruz.
Avcumunaltındakisıcak tenden elimi çektim.
"Özür dilerim bebeğim... Bir yolunu bulacağım..."
🐾
Naruto
Kapının kırılırcasına vurulmasıyla uyandım. Zar zor açtığım gözlerim odada gezinirken ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Kendime geldiğimde etrafa bakındım. Sasuke odada değildi. Ayağa kalkıp aşağı indim. Kapıdaki her kimse tüm gücüyle kapıya asılıyordu.
Vücudum tedirginlikle kasılırken salona göz gezdirdim.
Sasuke evde değildi.
Yutkundum. Kapıyı ben açmak zorundaydım. Açmak istemiyordum. İçimden kötü bir şey olacağını hissediyordum. Bir süre koridorda durdum. Kapıya doğru gidemedim. Korku tüm bedenimi sarıyordu. Kapıdakinin gitmesi için içimden dua ediyordum.
Ancak öyle olmadı.
Dakikalarca vurulması devam edildi. Sonunda güçlü bi erkek sesi duydum.
"Uchiha Sasuke! Hakkınızda şikayet var! Şimdi kapıyı açmazsanız zorla gireceğiz!"
Nefesim boğazıma sıkışırken başka yolum olmadığını anlamıştım.
