Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Upppuuuzun bi bölüm doya doya okuyun ♡
🐾
Karşımdaki kedi kız saçlarını düzeltip içeriye doğru seslendi.
"Baba? Kapıda biri var"
Dondum.
Her geçen saniye kanım biraz daha çekilirken içeriden gelecek kişinin Sasuke olmaması için dua ediyordum. Bedenimi zar zor ayakta tutacak haldeydim. Kız aşağı yukarı benim yaşlarımda olmalıydı. Rahatsızca onu izlerken beklenen şey oldu.
Sasuke kapıda belirdi.
Buğulanan gözlerim yüzünde gezinirken şaşırmış ifadesiyle bana bakıyordu.
"Naruto?"
Arkamı döndüp gittim. Evin bahçesinden hızla çıkmak için ilerliyordum ki kolumu tuttu. Gözlerimi siyahlarına diktiğimde her yanıma baktı. Kontrol eder gibiydi.
"Bir şeyin var mı? Dokundu mu sana?"
Kolumu ondan kurtardım.
"Beni hiç aramadın değil mi?"
Karşımda solgun yüzüyle yutkundu.
"Narut-"
"Cevap ver?! Beni bulmaya çalıştın mı Sasuke?!"
Yükselen sesimle gözleri yere indi. Kısa süreli sessizlik cevabımı almam için yeterli olmuştu. Dolan gözlerimden düşen birkaç damla yanağımı ıslattı.
Omuzlarından sertçe ittirdim.
"Sana ihtiyacım vardı! Hergün beni kurtarmaya gelmeni bekledim haberin var mı?! Geleceğinden o kadar emindim ki! Ben o adamın evinde ne hâllerdeyken... Sen burada başka melez mi buldun kendine?!"
Ben onu hırsla ittirmeye devam ederken tepkisizce durdu. Ufak yumruklarımı göğsüne indirmeye devam ettim.
"Hani sadece melez olduğum için değildi... Beni Narutoolduğumiçin sevdiğini sanıyordum..."
Omuzlarıma dokunan ellerle güçsüz bedenimi ondan çekemedim. Buğulanmış siyahları bende gezerken başını yana eğdi.
"Naruto... Yapma ne olur... Sana olan sevgimi sorgulama"
Yutkundum.
"Sasuke... Ben iki sefer bu evden uzakta kaldım. Ve ikisinde de kendi çabamla geri döndüm. Eğer sevmiş olsaydın... Bir kez olsun beni kendin kurtarmaya çalışırdın..."
Başını iki yana salladı.
"Önceki sefer yemin ediyorum kurtarmak için her şeyi yaptım. Tüm mahalleyi alt üst ettim. Günlerce aradım seni Naruto..."
