Kendimi yasak elmayı yiyormuş gibi hissediyordum. Leo belimden tutarak asansöre doğru yöneldi. Asansöre girer girmez belimi bıraktı.
''Daha ne kadar böyle davranıcaz?'' Diye sordum. Sadece omuz silkti bende umursamadan bizim kata kadar bekledim. Asansörden indik ve karşımızda balonlarla insanlar bağırıyordu. ''wuhuuuww'' Gibi saçma sapan bağırıyorlardı.
Leo hemen elini belime koydu şaşkın olduğu belliydi. İnsanlar bize bakıp tebriklerini iletiyorlardı sanki bebek doğurmuşum gibi.
Leo beni kapımın önüne kadar eşlik etti. Ben ona tip tip bakarken arkasındaki kalabalığa baktı sonra kolumu tuttu ve dudağımın biraz altına bir öpücük kondurdu.
''Partide Görüşürüz güzelim'' dedi. Ne iyi rol yapıyoduk ama!.
''görüşürüz.'' deyip odama yöneldim
*KISA AMA SIK BÖLÜMLER KOYUCAM, ÖZELDEN MESAJ ATINCA BÖLÜMLER DAHA HIZLI GELMİYECEK. TEŞEKKÜRLER*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PASSENGER
ChickLitHayat zor, Ailesi zor , Arkadaş çevresi zor, Yaptığı spor zor. Tüm bunlara daha ne kadar dayanabilir? Bu zor ve adaletsiz hayata daha ne kadar katlanabilir? EĞERE TANITIM İLGİ GÖRÜRSE YAZMAYA DEVAM EDİCEM. İLK HİKAYEM. SADECE KEYİF ALMAK İÇİN YAZIYO...
