Lusting Over Celestia[COMPLETED][UNEDITED🖋️]

Chapter 13

WALANG EMOSYON SILANG NAKATITIG sa lalaking nakayuko at humihingi ng kapatawaran sa kanyang mahal.

Gusto ni Celestia na bisitahin ang lalaking kinasusuklaman nito. Zamrex was against it but his baby wanted to see this bastard infront of them.

Kasama nila si Zico, ang tito niya, ang kanyang mahal at ang kanyang ina.

Pinagmamasdan niya si Celestia na walang emosyong nakatitig kay Martin Clemente. Nakayuko ito at ilang beses ng humingi ng kapatawaran sa kanyang mahal.

Marami itong pasa halatang binugbog. Napatingin siya kay Zico na wala rin emosyob ang mukha na nakatitig sa lalaki.

"Dapat matagal kanang nakulong. Matagal kana sanang nabulok sa kulungan." walang emosyong ani Celestia.

"Bakit ngayon mo lang naisipang isuko ang sarili mo sa mga pulis? Nakalimutan mo ba ang ginawa mo sa akin? Sa pamilya ko? My mother died because of what you did to me. I was thrown in a mental institution. My father was imprisoned."

"I'm sorry... I am really sorry..." paulit-ulit na anito. Hindi pa rin makatingin kay Celestia.

"Pero alam mo ba sa lahat ng ginawa mo sa akin, I was thankful that Zico came to my life. Zico strengthen me. I've never thought of giving up on him because of what you did to me. Siya ang liwanag ko sa mga panahong iyon." pumiyok ito kaya hinawakan niya ito sa kamay at ipinagsiklop sa kamay niya. Zico did the same too. Hinawakan nito ang kabilang kamay ng ina.

Martin looked up to Celestia.

Gusto niya itong suntukin ngunit pinipigilan niya ang kanyang sarili.

"I will forgive you, Martin. Alang-alang sa anak ko, papatawarin kita. Kahit nanginginig ako sa galit ngayon, kahit gustong-gusto kitang patayin, I will forgive you. My heart felt lighter seeing you regret. Alam kung nagsisisi ka." tumulo ang luha ng kanyang mahal.
"Please tell me Martin, why did you do that?" tumungo ang lalaki.

"Alam kong nagkasala ako. I regretted it. Nagpadala ako sa aking galit noon kaya nagawa kong sundin si Mama. Galit na galit ako sa mama mo. She was the reason why my Mom suffers. My dad fall out of love because of your mom. Siya ang dahilan kung bakit palaging nag-aaway sila ni Mama." napatitig silang lahat rito.

"I was foolish back then. Nilapitan kita para ipaghiganti ang mama ko. Pero hindi ko namalayan, sa paglapit ko sa'yo. I was falling. Nakalimutan ko ang plano ni Mama. I pursued you on my own. Pero sa kalagitnaan ng paglapit ko sa'yo, maslalong nawawala sa sarili si Mama. Doon ako nagalit nang mapagdesisyonan ni Papa na makipaghiwalay. I was mad. I was mad with your mother. I was mad at you because you resembles your mother. Nagawa ko iyon sa'yo dahil sa sobrang galit ko. Nawala ako sa sarili. Kinain ako ng galit. I forced you to sleep with me to think that I would forget my anger and I can avenge my mother. I was immature. I did not think of my consequences and I regretted all of it. "tumulo ang luha nito.

" I regretted it. "tumitig ito kay Zico.

" I'm sorry... I am really sorry. "

Ngumiti si Celestia saka tumayo.
Tumayo na rin sila.

"Face your punishment Martin. Magkita tayo ulit kapag natapos na ang sentensiya mo." anito saka nauna nang umalis. Sinundan niya ito saka hinawakan ito sa kamay. Lumingon ito sa kanya saka siya nginitian.

Ngumiti siya saka hinalikan ang likod ng palad nito.

" I can't wait to marry you... "bulong niya.

Celestia smiled at him too.

"Me too. "

Hinintay nila ang ama nito saka anak bago umuwi. Zico was emotionless the whole ride. Mukhang malalim ang iniisip nito.