İMKANSIZ

3.

Edizden

Mecbur olmasam şu adama günahımı bile vermem . Bugün üniversiteye gittiğimde ne yapacağımı , kızı nerde bulacağımı bilmiyordum fotoğrafını görmüştüm ama yine de  nasıl  bulup tanışacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu .Açıkçası bu kadar kolay olacağını tahmin etmemiştim .  Genelde kızları etkilemek için bir şey yapmama gerek kalmıyor  sokakta yürürken beni görünce birbirlerini dürtüp  gerek kaş gözle gerek parmakla   beni gösteriyorlar . Bu yüzden bu kızı kendime aşık etmek  için çok zorlanmayacağımı biliyordum . Yinede tereddüt etmedim değil tamam bu ilk işim değildi o adamdan aldığım ama ilk defa birisinin duygularıyla oynamamı istedi . Hiç bir şeyi nedensiz yapmaz  beni seçmesinin de bir sebebi var  biliyorum ama başka  çarem yok dediğini yapmak zorundayım.

Şimdiye kadar düzensiz bir sürü ilişkim oldu  ama gözlerine  bakıp işte bu kız benim hayatımın aşkı diyebileceğim   biri olmadı belkide bu yüzden aşka inancım günden güne azaldı . Saçmalıktan başka bir şey değil aşk denen meret. Ama bugün onu gördüğümde  sanki kimsenin göremediği  bir köprü oluştu  gözlerimizin arasında  o kadar dikkatli baktı ki gözlerime   hafızasına kazıyıp hiç unutmamak istermiş gibi. Siktiğimin adamı  yüzünden devreleri yaktık yine .

Tamam çok vicdanlı bir insan değilim gözümü kırpmadan öldürdüğüm binlerce insan oldu ama aynı şey değil işte .Bana göre değil hiçbir şeyden haberi olamayan bir insanın duygularıyla oynamak . Bana kalsa bu işi kabul etmezdim . Şu hayatta en değer verdiğim daha doğrusu tek değer verdiğim insanla kardeşimle  tehdit edince kabul etmeme gibi seçeneğim yoktu küçüklüğümden beri bu adamın yanındayım gözü döndüğünde nasıl birisine dönüştüğünü benden iyi kimse bilemez . Kardeşime bir şey yapmasına göz yumamazdım. 

Bu yüzden kızın ailesiyle ne alıp verdiği de kız da umrumda değil . Kardeşimi tehlikeye atamam . Her şey onun için ...

~~~~~~~~~~~~

Araba kornasıyla iki ayağımız bir pabuca girdi .

Ayşinin çok ısrar etmesi üzerine kuzeniyle gidecektik derse  .  Oda buraya üniversite okumak için gelmiş arabasıda olduğu için yolumun üstendesiniz  aynı yere gideceğiz ben götürürüm  sizi bundan sonra demiş . Ben kendim giderim dediysemde  ayşini  bir şeyden vazgeçirmek  benim sabahları kendi kedime uyanabilme olasılığımla hemen hemen aynı...

Bende çok ısrar edince daha fazla itiraz etmedim . Saçımı son kez  düzeltirken Ayşin  de çantasını aldı ve evden sonunda çıkabildik . Evin önünde arabaya yaslanmış ayağıyla, yerdeki   taşla oynuyordu sıkılmış olduğu çok belliydi.  Bizim geldiğimizi görünce
"Biraz daha  gelmeseydiniz başınıza bir şey geldini düşünecektim ağaç oldum burda.Neyse  ayşin beni arkadaşınla tanıştırmıycak mısın ?   " dedi  gülerek .
"Dünyalar tatlusu ev arkadaşım ,aynı zaman da meslektaşım  melis "
" Buda benim kendini beğenmiş,  boşboğaz , aklına eseni yapan , kendini best model sanan  ...  ayy saymadığım bir şey kaldı mı ?" 
" Kalmadı canım kalmadı yemin ederim kıza beni   dünyanın en kötü insanından bile kötü tanıttın . Sen  bana kısaca  mutlu  diyebilirsin "  dedi ve göz kırptı çapkın biri olduğu belliydi ama aynı zamanda sempatiktide bu ailede genetik  herhalde bu  sevimlilik .
" Derse geç kalıyoruz hadi gidelim "
" Bencede gidelim " dedim  ayşini onaylayarak .
" Tamamdır  hadi atlayın o zaman. "
Mutlu çok sempatik ,   şakacı  biriydi yol boyunca bizi güldürdü .
Okula geldiğimizde
" Nolur sus artık " dedim
Ayşin gülmekten konuşamıyordu . Benimde gülmekten karnıma ağrılar girdi . 
Biz güldükçe oda gülüyordu . Okula geldiğimizi bile farketmemiştim .  Arabadan indik üç kişi hem konuşup hem gülerek yürüyorduk.  Bir ara ayapım takıldı düşüyordum ki mutlu beni tuttu
" Dikkatli ol prenses  ."
"Teşekkür ederim  . " dedim oda gülümsedi  ve beni bıraktı .
" Bir şeyin var mı ortak "
" Yok sadece ayağım takıldı önemli bir şey değil " önüme döndüm ki ne göreyim karşımızdan sinirli sinirli gelen bir adet ediz ...

~~~~~~~~~