Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kıyafetlerin çok eski, diz kapakların yırtılmış muhtemelen üzerine çok düştün,yüzün solgun, göz altların morarmış ve boyuna göre epey zayıfsın, ayrıca dudağında da uçuk var stres belirtisi söylesene sen kaçırıldın mı?" Genç kız kalakalmıştı ağzı şaşkınlıkla aralandı, bu kadar zeki olmasına hayret etmemek mümkün değildi. Onun şaşkın bakışlarını ormandan gelen silah sesleri böldü. Kahretsin! Yokluğunu fark etmişlerdi! Dönüp karşısında ki adama baktı ona güvenebilirmiydi? Fazla düşünmeden, panikle kafasını salladı ve " Evet kaçırıldım." dedi. "ama ellerinden kurtuldum oraya bir daha geri dönemem anlıyormusun bu sefer öldürürler!" genç adam elini saçlarına geçirdi bir süre düşündü ve sonra "pekala peşimden koş.! " dedi ve ilerden koşmaya başladı. 🌙Koca bir ağacın altında durduklarında nefes nefeseydi. Genç kızı omzundan indirip yere çöktü bir şey aramaya başladı yerdeki çalılıkları temizledikçe bir metal gözüktü hayır birşey aramıyordu birşeyin üzerini temizliyordu! çalılıkları attıkça ortaya çıkan metale genç kız şaşkınca baktı bu bir kapıydı! Yer altına açılan bir kapı. Çocuk onun şaşkın ifadesine yandan bir gülüş atıp kapıya ritmik bir şekilde üç kere vurdu biraz bekledikten sonra kapı içerden açıldı ve çocuk içeri girip genç kıza gelmesi için elini uzattı genç kız tereddüt edince sabrı kalmamış gibi kolundan tutup içeri çekti ve kapıyı ardında kapattı. Bilmiyordu genç kız o kapının bütün kötülüklere kapandığını yeni bir hayata açıldığını...
