- Կարո՞ղ եմ ներս գալ Տնօրեն Կիմ։(?)
- Այո տղաս ներս արի։(Տ/ն)
Անծանոթը ներս եկավ ապա խոնարհվեց, և նստեց իմ մոտ դրված աթոռին։ Նա այնքան էլ բարձրահասակ չէր բայց ուներ երկար մազեր որոնք ծածկում էին նրա աչքերը, ուներ շատ սպիտակ մաշկ և հագնվել էր չափազանց oversiz բայց միանշանակ ոճային։
- Դե ինչ սկսեմ իմ ասելիքը։ Ես ձեզ երկուսիդ առաջարկ ունեմ, բայց դուք ունեք շատ քիչ ժամանակ։ Շատ մեծ պարտականություն եք վերցնելու ձեր վրա եթե իհարկե համաձայնեք։(Տ/ն)
- Պարոն եթե հնարավոր է արդեն անցնենք բուն թեմային ես շտապում
եմ։(?)
-Լավ տղաս ինչպես կուզես։ Դու որպես պարող և դու որպես դաշնակահար պետք է միասին հանդես գաք Սեուլի ամենահայտնի բեմերից մեկում։
- Բայց ինչի՞ եք դուք մեզ միասին կանչել, մենք ին՞չ կապ ունենք միմյանց
հետ։(Ջիմ)
- Դե դուք միասին պետք է հանդես գաք նա պետք է նվագի իսկ դու պարես այդ երաժշտության տակ։
- Լավ։ (?)
- Տնօրեն ես իհարկե շատ ուրախ եմ, որ ինձ եք ընտրել բայց ավելի ճիշտ չէր լինի եթե իմ փոխարեն աղջիկ պարեր։(Ջիմ)
- Ինձ այդպես են ասել որ պետք է լինեն տղաներ։ Երևի բոլոր մասնակիցները էլ տղաներ են։(Տ/ն)
- Երևի։ Լավ շնորհակալություն։(Ջիմ)
- Տնօրեն Կիմ իսկ ին՞չ երաժշտություն է լինելու և ին՞չ պար։
- Դե.....ինձ թվում է ավելի լավ կլինի եթե լինի դասական երաժշտություն և դասական ու շատ նուրբ մի պար այդ երաժշտության տակ։
- Ճիշտ եք ես ձեզ հետ համամիտ եմ։(Ջիմ)
- Դե ես էլ եմ համաձայն։(?)
- Շատ լավ։ Հիմա ազատ եք, կարող եք գնալ, բայց վաղը կգաք որպեսզի երաժշտությունը ընտրենք։
- Լավ Տնօրեն Կիմ։Ցտեսություն։(Ջիմ)
- Եղավ։ Ցտեսություն։(?)
- Ցտեսություն։(Տ/ն)
Ես և այդ տղան դուրս եկանք։
Pov Ջիմին ավարտ*
Այդ տղան դուրս գալուց հետո սկսեց արագ քայլելով դուրս գնալ դպրոցից։
- Հե՜յ սպասիր ես քեզ բան ունեմ հարցնելու, հե՜յ քեզ հետ չե՞մ։(Ջիմ)
- Ին՞չ է, ինչո՞ւ էս ձենտ գլուխտ քցել։(?)
- Արի ծանոթանանք։(Ջիմ)
- Խնդրեմ ներկայացիր բայց ինչքան հնարավոր է արագ ես քո նմանների ժամանակը չունեմ։(?)
- Էնպես չի որ ես բան ու գործ չունեմ։(Ջիմ)
- Ես Մին Յունգին եմ։(?)
- Ես էլ Փակ Ջիմինը եմ։(Ջիմ)
- Վերջ ծանոթացանք իսկ հիմա ցտեսություն։(Յուն)
- Ցտեսություն։(Ջիմ)
Սա ասելով Ջիմինը սկսում է արագ քայլելով հեռանալ համալսարանից։
Յունը էլ հեռացավ և նստելով իր իսկ մեքենան գնաց անհայտ ուղղությամբ։
Ջիմինի մոտ*
Նա քայլում է փողոցով և ցանկություն էլ չունի տուն գնալու։ Ջիմինը սկսեց ինքն իրեն խոսել;
- Վաղը ին՞չ օր է։ Նա հանեց հեռախոսը և նայելով ամսաթվին հոգոց հանեց։
- Վաղը ուրբաթ է։ ՎԱՂԸ ՈՒՐԲԱԹ Է՞։ Աստված իի՜մ ես պետք է երաժշտություն ընտրեմ և պար բեմադրեմ։ Գրողի տարած Փակ Ջիմին։ Աիշշշշ գնացի տուն գնացի, գնացի։
Փաքը իսկապես զայրացած է։ Հիմա նա նստեց առաջին իսկ պատահած տաքսին և ուղեվորվեց տուն։
Յունի մոտ*
- Լսում եմ։(Յուն)
- Արագ արի սպասում եմ։(?)
- 10 րոպեից կլինեմ այդտեղ։(Յուն)
- Լավ։(?)
Փաքերի տուն*
- Տղաս արդեն տուն եկար (Ջ/Մ)
- Հա մամ եկա։(Ջիմ)
- Արի եղբայր ես ռամյոն եմ պատրաստել։(Նյան)
- Օօ՜ շատ լաավ հիմա փորձեմ և իմ գնահատականը տամ😉։(Ջիմ)
Ջիմինը գնաց և վերցրեց փայտիկները։
- Կանգնիր տեղումտ։(Ջ/մ)
-Մայրիկ շատ քաղցած եմ։(Ջիմ)
-Ոչինչ, Արագացրու գնա ձեռքերը լվա, դու էլ Նյանը էս, քո գալոց առաջ դրա համար վիճվեցինք։ Արագացրու արագացրու։(Ջ/մ)
- Լա՜վ։(Ջիմ)
Ջիմինը գնաց։
- Ինձանից մեծ է, բայց ինձանից փոքրի տպավորություն է թողնում։(Նյան)
- Դե հա, փոքր երեխայից էլ փոքր է իրեն պահում։(Ջ/մ)
- Մանավանդ էն ժամանակ երբ, որ ինչ-որ մի բան է ուզում խնդրել, երեխայի հայացք է ընդունում։(Նյան)
- Հա ճիշտ էս։(Ջ/մ)
Մայր ու աղջիկ այսպես զրուցում էին և ծիծաղում։
- Եկա։(Ջիմ)
- Վերցրու կեր։(Նյան)
- Ապրես ❤️(Ջիմ)
Ջիմինը արագ կերավ ռամյոնը ապա 👍🏻այսպես արեց Նյանի և գնաց իր սենյակ։
Նա գոռում էր երկրորդ հարկից.
- Ես դաս եմ անում ինձ չխանգարե՜ք։(Ջիմ)
- Լա՜վ։(Ջ/մ)
Փաքը գնաց իր սենյակ և սկսեց երաժշտություն ընտրել։
Յունի մոտ*
- Ես այստեղ եմ ներս գամ։
-...(?)
___________________________________________
Բարև սիրելիներս։ Ինչպե՞ս եք։ Ես անկեղծորեն ներողություն եմ խնդրում ուշացնելու համար։ Մեղքերս քավելու համար երևի այսօր ևս մեկ մաս կլինի բայց երեկոյան։
Հա ու մեկ էլ շնորհակալություն ակտիվ լինելու համար արդեն 61 մարդ ընթերցել է։ Շնորհակալությո՜ւն❤️❤️❤️❤️❤️❤️
