Միջանցքում նա հանդիպեց Յունին։
- Բարև 😏(Յուն)
(Փաստորեն լա՜վ էլ սիր.. արա հանգստացի Մի ՀԱՏ)
- Բարև Յունգի։ Ինչպես ես։😊(Ջիմ)
- Լավ եմ, դու՞😏։(Յուն)
- Ես էլ եմ լավ, գնա՞նք։(Ջիմ)
- Գնացինք։😏(Յուն)
Ջիմինը մտքում*
Ինչ-որ տարօրինակ ա իրան պահում
ավարտ*
Նրանք երկուսով գնացին տնօրենի սենյակ, թակեցին դուռը, ապա տնօրենի թույլատվությամբ մտան սենյակ։
- Եկեք նստեք մի քիչ զրուցենք հետո կգնանք ներքև։(Տ/ն)
- Լավ։(Ջիմ)
Նրանք նստեցին տնօրենի սեղանի մոտ դրված 2 աթոռներին
- Դե ինչպես որոշել էինք երաժշտությունը և պարը կլինի դասական։ Իսկ հիմա եկեք որոշենք թե ինչ երաժշտություն կարող է լինել։ Դե, առաջարկեք։(Տ/ն)
- Ինձ մի անգամ հանձնարարություն էին տվել և ես պետք է ընտրեի երաժշտություն և հորինեի պար։ Ես դա արել էի «khalid ft kane brown - saturday nights remixs» այս երաժշտության տակ։ Ինչ կասեք։(Ջիմ)
- Ես լսել եմ այդ երաժշտությունը այն այնքան էլ լավը չէ։ Ես այն դժվարությամբ կկարողանամ նվագել։(Յուն)
- Լավ։(Տ/ն)
Նրանք այսպես դեռ երկա՜ր քննարկեցին բազում երաժշտություններ առաջարկվեցին և մերժվեցին։
- Արդեն 40 րոպե կլինի այսպես քննարկում ենք բայց ոչինչ չընտրեցինք։(Տ/ն)
- Այո ճիշտ եք պարոն։(Ջիմ)
- Ես մի երաժշտություն..... (Բայց ժամանակն ա, ես որոշել էի, որ էտ առաջինը իմ կեսի համար պետք ա նվագեմ) ....... (Յուն)
- Ինչ-որ բան էիր ասում տղաս։(Տ/ն)
- Ես դե... այո ասում էի, ես մի երաժշտություն եմ գրել շա՜տ շուտ, կարող ենք այդ երաժշտությունը ընտրել։ Երգի վերնագիրը «I need you» եմ դրել, չգիտեմ ինչու։(Յուն)
- Եկեք լսենք։(Ջիմ)
Տնօրենը գլխով համաձայնություն տվեց։ Յունգին միացրեց երաժշտությունը։ Նա այն ձայնագրած ուներ։ Նրանք սկսեցին լսել։
Ջիմինը փակել էր աչքերը եվ մեծ ուշադրությամբ լսում էր այն։
Որոշ ժամանակ հետո երաժշտությունը վերջացավ։ Վերջանալուց անմիջապես հետո Ջիմինը ասաց.
- Այն հրաշալի է։ Ես կողմ եմ որ սա լինի երաժշտությունը։(Ջիմ)
- Դե ես էլ եմ կողմ։ Ուրեմն ընտրված
է։(Տ/ն) Դե եկեք գնանք ներքև։(Տ/ն)
- Լավ։(Յուն)
Նրանք իջան ներքև։
Յունգին և ուրախ էր և տխուր։ Նա չգիտեր արդյոք ճիշտ արեց թե ոչ։
Նրանք գրեթե հասել էին երբ տնօրեն Կիմին զանգ եկավ.
- Տղաներ դուք ներս գնացեք ես խոսեմ և գամ։(Տ/ն)
- Լավ։(Ջիմ)(Յուն)
Նրանք գնացին ներս։
- Ալո բարև ձեզ, այո ես եմ, դա 2 օրից չպետքե լիներ, ախ պարզ է։ Լավ ես 30 րոպեից այդտեղ կլինեմ։(Տ/ն)
Տնօրենը ընթատեց զանգը։ Նա մի փոքր բարկացած էր, նույնիսկ չէր ցանկանում գնալ, բայց պարտավոր էր։ Նա չէր ցանկանում տղաներին տուն ուղղարկել։ Նա չգիտեր թե ինչ անի։
Մինչ այդ սենյակում*
Այնտեղ կար դաշնամուր։ Յունգին գնաց և նստեց դրա դիմաց իսկ Ջիմինը նստեց աթոռին։ Յունգին բացել էր դաշնամուրը և սկսեց վերհիշել երաժշտությունը, իսկ Ջիմինը մտնել էր հեռախոսի մեջ։
Յունգին տարօրինակ զգացողություն ուներ։ Նա մի պահ ցանկանում էր վեր կենալ դաշնամուրի առջևից ապա այն աթոռին նստածին ամբողջ ուժով սեղմել պատին և համբուրել ինչքան խորը որ կարող է և թքած որ ամեն վայրկյան տնօրենը կարող է ներս մտնել։ Բայց հետո սկսում էր ապտակել ինքը իրեն։
Իսկ Ջիմինը, նա աթոռին նստած նայում էր այս տեսարանին և սկսում ծիծաղել, չհասկանալով թե ինչ է կատարվում։
Տնօրենը ներս մտավ*
Նրանք 2 էլ կանգնեցին։
- Տղաներ ներեցեք շա՜տ շտապ դեպք է պատահել ես պետք է գնամ։(Տ/ն)
- Իսկ եթե գաղտնիք չի ինչ ա եղել։(Յուն)
- Դե ես 2օր հետո հանդիպում ունեի բայց անդամներից մեկը վաղը պետք է մեկնի այդ պատճառով էլ այսօր ենք անում հանդիպումը։(Տ/ն)
- Այսինքն մենք գնանք տուն։(Ջիմ)
- Դե չգիտեմ(Տ/ն)
- Չէ ոչ մի տուն գնալ մենք ժամանակ չունեք։ Եթե տնօրենը դեմ չէ մենք կարող ենք առանց նրա պարապել։(Յուն)
- Դա էլ է ճիշտ։ Լավ եթե ցանկանում եք մնացեք և պարապեք։(Տ/ն)
- Ինձ համար խնդիր չկա։(Ջիմ)
- Ինձ համար էլ։(Յուն)
- Լավ դե ես գնամ դուք պարապեք։ Բայց շուտ կգնաք տուն։(Տ/ն)
- Եղավ։(Ջիմ)
"Տնօրենը դուրս եկավ սենյակից ապա նաև համալսարանից։"
Յունգին ուրախ էր բայց ինքը էլ չգիտեր թե ինչու։
- Մին Յունգի որ խնդրեմ ևս մեկ անգամ կմիացնես երաժշտությունը։(Ջիմ)
- Չեմ միացնի, կնվագեմ։😏(Յուն)
- Լավ։*իրեն շատ տարօրինակ ա պահում*(Ջիմ)
Յունգին սկսեց նվագել։ Ջիմինը վեր կացավ աթոռից և հենվեց դաշնամուրին։ Նա նորից փակեց աչքերը և սկսեց մեծ ուշադրությամբ լսել երաժշտությունը։
Pov Յունգի*
Ես սկսեցի նվագել։ Ես սկզբից հետևում էի իմ մատերին իսկ երբ այդ երիտասարդը վեր կացավ և հանվեց դաշնամուրին ես սկսեցի նայել նրան։
Ես նայում էի նրան անթարթ աչքերով։ Նայում էի այնպես ինչպես յուրաքանչյուրը կնայի իր համար ամենաթանկ մեկին։ Չնայաց ես գիտեմ միայն նրա անուն ազգանունը, Փակ Ջիմին, ինչ լավ համադրություն է չէ։ Բայց թե երբ այդ գրողի տարած Փակ Ջիմինը դարձավ ինձ հարազատ ես տենց էլ չհասկացա։ Ա՜խ Փակ Ջիմին ոնց էս ինձ խելքահան անում։
Pov Յունգի ավարտ*
Յունգին վերջացրեց նվագելը։
- Ջիմին, Ջի՜...մի՜...ն։(Յուն)
- Ախ այո, կներես մտքերով էի։(Ջիմ)
Յունգին խելքահան եղավ այդ «ախ»-ից։ Դա նրա ականջին հասավ ավելի շատ որպես տնքոց։
ՎԵՐՋ ԻՍԿԱՊԵՍ ՎԵՐՋ սա իսկապես Յունգիի կործանումն էր։
Նա վեր կացավ դաշնամուրի առջևից ապա սկսեց մոտենալ իր «զոհին»։
Ջիմինը չէր էլ նկատել նա նորից փակել էր աչքերը և մտքում պարում էր։ Նա ուշքի եկավ միայն այն ժամանակ երբ իր սեփական շուրթերի վրա զգաց տաք շնչառություն։ Ջիմինը բացեց աչքերը և շատ մոտ տեսավ Յունի դեմքը։
- Հե՜...ե՜յ ի...նչ էս ան..ում.. ՀԵ..(Ջիմ)
Յունգին թույլ չտվեց նրան արտասանել այդ բառը և իր իսկ շուրթերով փակեց Ջիմինի բերանը։
........
___________________________________________
Բարև բոլորի, գիտեմ ես շա՜տ երկար ժամանակ է ինչ անհետացել էի, իրականում ճամբար էի գնացել և մոռացել էի ձեզ զգուշացնել որ երկար ժամանակ ֆֆ չի լինի։ Ներողություն եմ խնդրում բոլորից։
Դե գրեք կարծիքներ ինչ եք կարծում ինչ կանի Ջիմինը։❤️❤️❤️
