Ջիմինը գնաց լողանալու
~
40 րոպե անց.
3 հոգի նստած են սեղանի շուրջ և վայելում են պիցցան։ Նրանք միասին խոսում են ծիծաղում։ Սա այնպիսի տեսարան է որ կարելի է նայել անվերջ, այսքան երջանկություն, հարգանք մեկը մյուսի հանդեպ և ջերմություն, այս ամենը այնքան շատ է որ կարելի է ուշաթափվել այսքան զգացողությունից։
Լսվում է հեռախոսի զանգը։ Տան մեծի հեռախոսն է զանգում.
- Ես կբերեմ։(Նյան)
Նյանը գնաց և բերեց։ Նա նայեց էկրանին և սկսեց թռվռալ։
- Նորից ցնդեցիր։(Ջիմ)
- Ո՜չ հայրիկն է զանգում։(Նյան)
- Իսկապե՞ս, դե, արագացրու պատասխանի։(Ջ/մ)
Նյանը պատասխանեց.
- Հայրի՜կ բարև, ինչպես ես։
- Բարև աղջիկս, հրաշալի, դու ինչպե՞ս էս։(Ջ/հ)
- Ես էլ եմ լավ։(Նյան)
- Հայրիկ բարև, կարոտել եմ քեզ։(Ջիմ)
- Ես էլ եմ կարոտել ձեզ բոլորիտ։(Ջ/հ)
.....
Այսպես նրանք խոսեցին գրեթե մեկ ժամ։ Վերջացնելուց հետո բոլորը գնացին իրենց սենյակ։
~
Pov (Ջ/մ)*
Ախ այս աղջիկը, չթողեց որ ես ափսեները լվանամ բայց ինքը էլ չլվաց։
Լավ ես կլվանամ։
Pov (Ջ/մ) ավարտ*
~
Ջիմինը եկավ խոհանոց.
- Մայրիկ ես ուզում եմ Նյանի հետ դուրս գալ զբոսնելու, տանը ձանձրալի է, կարող ա՞ դու էլ մեզ միանաս։(Ջիմ)
- Չէ տաղես դուք գնացեք ես տանը մի քանի գործեր ունեմ։(Ջ/մ)
- Լավ օմմա, բայց խոստացիր որ մյուս անգամ դու էլ ես գալու։(Ջիմ)
- Խոստանում եմ տղես։(Ջ/մ)
- 😊 լավ դե մենք գնանք, ցտեսություն օմմա։(Ջիմ)
- Ցտեսություն տղես։(Ջ/մ)
Ջիմինը դուրս եկավ խոհանոցից և կանգ առնելով հյուրասենյակում սկսեց բղավել.
- ՀԵ՜Յ ՆՅԱՆ ԵԹԵ 5 ՐԵՊԵԻՑ ԱՅՍՏԵՂ ՉԵՂԱՐ ԳՆԱԼՈՒ ԵՄ ԱՌԱՆՑ ՔԵԶ, ԻՍԿ ՔԵԶ ՀԱՄԱՐ ՏՈԿ-ՊՈԿԻ ՉԵՄ ԳՆԵԼՈՒ։(Ջիմ)
Նայնը մի քանի վայրկյանների ընթացքում հասավ ներգև։
- Ապրես խելացի էս ինչ խոսք։(Ջիմ) - Ջիմինը սկսեց շոյել Նյանի գլուխը։
- Նյան այս երբ հասցրեցիր մազերտ սարքել։(Ջ/մ)
- Սեն..(Նյան)
Ջիմինը ընդհատելով Նյանի խոսքը սկսեց բարձր ծիծաղել և խոսել։
- Նա այնքան արագ եկավ😂😂 որ քամուց մազերը ինքնըստինքյան սարքվեցին։(Ջիմ)
- 😂😂ճիշտ էս (Ջ/մ)
- Հե՜յ բավական է ծիծաղեք ինձ վրա, դա այդպես չէ, ես սենյակ մտնելուց անմիջապես հետո սկսեցի մազերս սարքել։(Նյան)
- Ես էլ ասում եմ թե մեր գեղեցկուհին ինչու ափսեները չի լվացել😂😂😂 (Ջ/մ)
- Դե..եսս..ըմմ..դեե..(Նյան)
- Լավ վերջացրե'ք գնացինք։😂😂(Ջիմ)
~
Նյանը և Ջիմինը դուրս եկան տանից.
Նրանք սկզբից գնացին կարուսել (կներեք չհիշեցի թե հայերեն ինչպես էր😔) ապա գնացին տոկ-պոկի ուտելու և սոջու խմելու։ Գնալու ճանապարհին Նյանին ուսով հարվածեց մի տղա։
- Ներեցեք պատահական ստացվեց, ներեցեք ես չէի ուզում։(?)
- Ոչինչ ոչ մի խնդիր չկա ամեն ինչ կարգին ա։(Նյան)
- Զգուշ էղեք որ հանկարծ էլ սենց բան չկրկնվի։(Ջիմ)
- Ես արդեն ասեցի որ պատահական ստացվեց։(?)
- Դե ամեն դեպքում։(Ջիմ)
- Ինձ ոչ մի բան էլ չի եղել ամեն ինչ կարգին ա, Ջիմին կռվելու կարիք չկա։ (Նյան)
- Լավ դե էտ դեպքում ես գնամ ևս մեկ անգամ ներողություն։(?)
- Ցտեսություն։(Նյան)
- ՀԱջՈղուԹյՈւն։(Ջիմ)
- Ջիմին։(Նյան)
Տղան շրջվեց և գնաց
-Շա՜տ պատահական ստացվեց😏(?)
- Եթե էլի սենց բան կրկնվի ինձ կասես եղավ ու կապ չունի էս նույն տղեն կլինի թե չէ։(Ջիմ)
- Լավ😒(Նյան)
- Էտ մուննաթ դեմքտ մի հատ անհետացրա ու ժպտա, այ սենց😁։(Ջիմ)
- 😁լավա։(Նյան)
- Շատ։(Ջիմ)
Նրանք գնացին այնտեղ որտեղ պետք է գնային։
Երկար ժամանակ անցկացրեցին միմյանց հետ և վերադարձան տուն գիշերը 01:30-ին։
Նրանցից յուրաքանչյուրը գնաց իր սենյակ և մխրճվելով անկողնու մեջ քնեց։
Յունգիի մոտ*
Նա երկար սպասել էր որպեսզի մայրը արդնանա և քնել էր հենց աթոռին։ Նա արդնացավ 02:00-ին և տեսնելով որ հայրը նույնպես քնած է աթոռին արդնացրեց հորը և շա՜տ համոզելուց հետո վերջապես հորը տուն ուղղարկեց իսկ ինքը մնաց հիվանդանոցում։
~
Առավոտյան*
07:30 Յունգին բռնել է մոր ձեռքը և քնել հենց աթոռին։ Նրա հայրը մտավ հիվանդասենյակ և սկսեց զգոությամբ արդնացնել Յունգիին։
- Տղաս տղաս..տղաս.. արդնացիր դու պետք է գնաս համալսարան։(Յ/հ)
- Հայրիկ երբ էս եկել։(Յուն)
- Նախ բարի լույս երկրորդ քիչ
առաջ։(Յ/հ)
- Բարի լույս, լավ, դե ես գնամ իրիկունը էլի կգամ։(Յուն)
- Լավ տղես։(Յ/հ)
~
Յունը գնաց տուն պատրաստվեց նախաճաշեց և դուրս եկավ տանից։
Մեքենայի մեջ*
Pov Յուն*
Էսօր պետք ա դասերից հետո մնամ համալսարանում։ Յա՜խք ոնց եմ զզվել էս ամեն ինչից։ Չնայած էս միակ տարբերակնա իմ ուզածին հասնելու։
Ջիմի՜մ, ա՜խ այդ տղա էնքան էի վռազում, որ նույնիսկ դեմքը չտեսա, տենաս սիրուն ա։ Արա Յունգի մի հատ հանգստացի՜,էս ինչ ա հետտ կատարվում։
Pov Յուն ավարտ*
Յունը սկսեց ապտակել ինքն իրեն։
ԵՒս 5 րոպե և Յունգին արդեն համալսարանում է։
Փակերի տուն*
Նորից նույն խառնաշփոթը Ջ/մ փորձում է Ջիմինին արդնացնել, Նյանը ֆրեշ է պատրաստում որպեսզի իր հետ վերցնի։
Ջիմինը վերջապես արդնացավ պատրաստվեց վերցրեց պայուսակը և իջավ ներքև, սկսեց նախաճաշել։ Իսկ Նյանը արդեն ամեն ինչ վերջացրել է և գնացել համալսարան։
- Տղաս չես մտածում ընկերուհու մասին, հետո նաև կնոջ, հետո նաև
երեխայի։(Ջ/մ)
- Մա՜մ արի փակենք էս թեման, ես ասել եմ, որ ցանկանում եմ լիովին կայանալ նոր էտ ամենի մասին մտածեմ։(Ջիմ)
- Լա՜վ ինչպես կուզես։(Ջ/մ)
- Ես վերջացրեցի, Ցտեսություն օմմա։(Ջիմ)
- Հաջող տղես։(Ջ/մ)
- Հա ու մեկ էլ էսօր համալսարանում գործեր ունեմ ուշ կգամ։(Ջիմ)
- Լավ տղես, բայց ինչ գործեր են։(Ջ/մ)
- Կգամ ամեն ինչ կասեմ։(Ջիմ)
- Լավ բալես։(Ջ/մ)
Ջիմինը դուրս եկավ տանից։ 10 րոպե հետո նա հասավ համալսարան։ Դասերը անցան սովորականի նման։ Նա դասերը վերջացնելուց հետո գնաց տնօրենի սենյակ։
Միջանցքում նա......
___________________________________________
Բարև ո՜ւշ երեկո բոլորին, գիտեմ երկար ժամանակ կորել էի բայց վերջապես հայտնվեցի։ Ներեցեք սխալների համար։
Սիրելի ընթերցողներ Յունգիի մասերում գրելու եմ չափազանց բռի և ոչ գրական բառեր նույնիսկ կարող են լինել հայհոյանքներ, կխնդրեի անչափահասներին չկարդալ։ Իսկ մնացած հերոսների մասերում նույնպես գրական չի լինի։ Ինձ թվում է բոլորտ էլ հասկանում եք, որ մենք առօրյաում այնքան էլ գրական չենք խոսում։ Իհարկե ինձ ավելի հարմար է գրել գրական բայց մտածում եմ այսպես ավելի ճիշտ կլինի։ Դե ինչ կսպասեմ կարծիքների, սիրում եմ բոլորիտ շաատ շաատ ♥️♥️♥️😊😊
