*3*

10 3 0
                                    




::::

Gözleri siyah tonuna yakındı. Sert bir bakışı vardı. Maskeden dolayı onun yüzünü tam olarak inceleyemedim.

Aklıma bulunduğumuz durum ve mesafe gelince geriye çekildim.
"Çok özür dilerim görmedim sizi."
"Sorun değil."

Bu ses Aref beye aiti insanların seslerini tanımakta iyiydim. İki üçkere duysam yeterli oluyordu. Belli etmek istemedim.

"Aref Demirel." dedim. Beni tanımayacağı belliydi biraz oyundan sorun gelmezdi.
"Tanışıyormuyuz?" dedi.
"Sen beni değil ama ben seni tanıyorum Aref Demirel." dedim.

Bir anda bana dahada yaklaşıp benim duyacağım bir ses tonuyla konuştu
"Kimsin? Yada" baana biraz daha yaklaştı kulağıma doğru konuştu.
"Kimin için çalışıyorsun?" dedi.

Tahmin etmiştim tanıyamayacağını ufak bir gülüş yerleştirdim dudaklarıma ona bu sefer ben yaklaştım. Kulağına eyilip konuşmaya basladım.

"Kimse için çalışmıyorum. Ama kim olduğumu söyleyemeyeceğim." dedim.
Ondan uzaklaşıp konuşmamı devam ettirdim. "Ama şunu söylemek gerekirse Aref Demirel belki hayranın olabilir belkide katilin." dedim.

Canıma susadığım kesin. Bana bir müdet baktı. Baştan aşağı beni süzdü gözü bilekliğimde kaldı. Gözleri parıldamıştı.

Bilekliğime bakmaya devam etti. Aşk yaşadı resmen. "Bilekliğimi beğendiniz herhalde." dedim. Gülümseyip "Seni buldum kelebek" dedi.

Kim kimi bulmuş? Bu benimi aramış? Kelebek kim? Benmi kelebeğim? Ya benim kafam iyi yada onunki.

"Kelebek? Karıştırdınız herhalde. Beni niye aradınız?" dedim. Bana sadece bakıp güldü. "Seni bulacağımı biliyordum kelebeğim. Bu bilekliği nerde olsa tanırım." dedi.

"Bu bileklikten sadece bende yok. Karıştırdınız herhalde." dedim.
Küleyen yalan bu bileklik özledi. Babam bana özel yapmıştı bunu.

"Hayır bu bileklik sadece sende var. Bu bileklik tek. Ve o bileklik sende demeki kelebek sensin." bu adamın kafası gerçektende iyiydi.

"Saçmalamayın." diyip gideceken kolumu tutu. "Seni bulmuşken asla bırakmam." dedi kolumu çekmeye çalıştıkca iyice kavradı acıtmadan yapıyordu.

"Artık seni tekrar bulmuşken o yüzünü görmem gerek." dedi. Elini maskeme uzatınca onu itikledim. Beklemediği birşey olsa gerek kolumu bırakıp sedelenmişti.

Bunu fırsat bilip koştum. Arkamdan geliyordu bu adam kesinlikle içip kafayı bulmuş. Hızla çıkıp arabaya bindim. Son sürat arabamı sürdüm gelmediğini anlayınca sağa çekip nefes aldım.

Maskemi indirseydi neler olurdu düşünmek bile istemiyorum. Gizem orada kaldı. Telefonumu alıp gizeme mesaj atım.

"Gizem acil işim çıktı partiden ayrıldım. Haberin olsun ve çantam orada kalmış onu al yarın senden alırım."
Diye mesaj attım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 31, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ESİNTİ(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin