Hayal Kırıklığı | Texting

5.6

Parmaklarımı sıkıntıyla masanın üstünde oynatırken duyduğum gerginlikle baş edemiyordum Mirza gerçekten bir şey yapacak mıydı? Ateş'in daha okula gelmediğini fark edip bu endişeden kurtulmak için ona mesaj atmaya karar verdim.

Lamia: Neredesin sen?

Lamia: Ateş?

Siyah İncili Çocuk: Lamia.

Siyah İncili Çocuk: Bir şey mi oldu?

Siyah İncili Çocuk: Yoksa beni mi özledin?

Siyah İncili Çocuk: Ne kadar acımasızsın.

Siyah İncili Çocuk: Bu gece nasıl uyuyacağım ben.

Lamia: Kes dalgayı.

Lamia: Neredesin?

Siyah İncili Çocuk: Okula girmek üzereyim.

Sınıftan çıkıp hemen dışarı çıkmak için acele ettim gözüme gelen güneş ve araba sesiyle dikkatimi çekti. Ateş bana gülümseyerek arabadan indiğinde bende ona gülümsedim ama bu gülümseme diğer kapıdan bir kızın çıktığını gördüğümde yok oluyor. Kim olduğunu merak ediyordum okadar güzel ve masum duruyordu ki biran kıskançlık hissettim. Kahverengi saçları, yeşil gözleri vardı Ateş kızın omzuna elini atıp benim yanıma sürükledi. "Lamia tanıştırayım kardeşim Su."

Merakım gitmiş için rahatlamış bir halde elimi uzattım. "Tanıştığıma memnun oldum bende Lamia." Su saf bir gülümsemeyle elimi tutuyor. Hiçbir şey sormama gerek kalmadan Ateş aklımda ki soruları cevapladı. "Kardeşim yaptığı yaramazlıklar yüzünden okuldan atıldı bende ona göz kulak olmak için bu okula gelmesini istedim." bana gülümserken bir anda Su'ya dönüp uyarıcı bir bakış attı. "Değil mi Su?"

Su omuzlarını oynatıp başını sallarken okuldan oflayarak içeri girdi. Şimdi Ateş ve ben yanlız kalmıştık. "Ateş ve Su güzel uyum."

"Ateş ve Lamia daha güzel uyuyor aslında." dedi imalı bir bakış eşliğinde. Gülerek omzuna vurdum. "Ateş konuşmamız gereken bir şey var." Ne olduğunu tahmin etmeye çalışıyordu heyecanla. "Düğünümüzü mü?

Kızgınlıkla okula girecekken arkamdan seslendi. "Tamam tamam dinliyorum. "

"Mirza sana bir şey yapabilir o yüzden lütfen dikkatli ol." Ateş ciddi ifadesini koruyamadan bir anda gülmeye başladı. "Mirza mı? Birşey yapacak."

"Evet. " derken sıkıntıyla iç çektim.

Ateş saçımı nazik bir hareketle okşadı. "Mirza bana hiçbir şey yapamaz. Kendi iyiliğini düşünüyorsa benden uzak durur."

"Yine de dikkatli ol." Biran düşününce mantıklı geldi Mirza ne yapabilirdi ki Ateş'e? Hiçbir şey yapamazdı. Okula girmek için yürüdüğümüzde Ateş bir şeyin farkına varmış gibi aniden durdu.

"Lamia." dedi. "Sen benim için endişelendin mi?" Basit bir soruydu ama bana dünyanın en zor sorusu gibi gelmişti.

Gerçekten neden ortada hiçbir şey yokken bu kadar endişelenmiştim?

🪐

Su hakkında ki düşünceleriniz?

Sizce yeni bölüm nasıldı?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

Sonra ki bölümde görüşürüz...