The Assassin's Wife

CHAPTER 8:

LIGAYA'S P.O.V

Bakit ganon. Lately parang natatakot akong matulog. Paano ba naman kasi kung ani ano yung napapanaginipan ko. Ang weird. Medyo nakaktakot. Puro kasi mga patay nakikita ko.
Oh diba Scary..

Hindi ko na lang binanggit kay Stephen. Baka matakot din sya. At katulad ko ay baka hindi din sya makatulog. Kaya ko nga sya tinawagan kanina para sana magkwento pero hinsi ko na ginawa. Baka madulaa pa dila ko at maikwento ko pa sakanya yung mga masasamang panaginip ko.

Yung kinanta ko sa kanya. Yung 'Especially for you'. Lagi ko nga napapanaginipan yan. Hindi ko nga alam kung bakit.

"Hala! Nagiging weirdo naba ako?"

(*yawn*)

3RD PERSON'S P.O.V

Hindu namalayan ni Ligaya na nakatulog na sya. At sa tuwing matutulog sya ay may isang taong nagmamashid sa kanya.
Mula sa malayo.

SOMEBODY'S P.O.V

Darating din ang panahon na maaalala mo na ang lahat.

At gusto kong magalit ka kay Blood. Mangyayari iyon.

****

LIGAYA'S P.O.V
(*dreaming*)

Kailangan ko silang mailigtas.

"Mom, Dad, where are you? For God's sake. Sana ligtas kayo." Bulong ko sa sarili ko habang kumakaripas ako ng takbo. Sa hindi ko malamang dahilan at paraan ay daig ko pa ang runner athlete sa SEA Games sa bilis kong tumakbo. Hingal na hingal ako pero hindi pa ako pwedeng tumigil. Kailangan ko silang maabutan ng buhay.

Malapit na.

"Go and shoot me now! Alam ko namang igaganti ako ng anak ko and she'll gonna dump your body to hell where you belong. So go ahead freak. Shoot me now!"

Si Mom. Umaalingawngaw ang boses nya dito sa bodega kung saan sila dinala.

"As you wish baby."

(*gunshots*)

Napahinto ako sa pagtakbo at hinanap anh kinaroroonan ng mommy ko at..

Napahinto akong muli at parang kahit anong oras ay mabubuwal ako sa kinatatayuan ko.

"Mom.." Nanlumo ako sa nakita ko habang tinititigan ko ang walang buhay na katawan ng mommy ko.

Ang taong ito na kalong kalong ang katawan ng mommy ko. Puno ng dugo ang damit. At..
At may hawak na baril.

Naiyukom ko ang palad ko at nag unahan ang mga luha ko palabas ng aking mga mata. Sa galit at sakit.

Higit sa lahat ng tao. Bakit sya pa?

"Stif.."

(*end of dreaming*)

****

"Mam Aya! Mam! Gising. Nananaginip ka na naman. Gising."

Iminulat ko ang mabibigat kong mata at tumingin sa taong nagyuyugyog sakin.

"Ateng Samanyhabells?"
Mabilis ko syang niyakap at naramdaman ko ang mgakuhang nanlilimahid na sa aking pagmumukha.

"Shh. Panaginip lang iyon Mam Aya. Tahan na."

"Alam mo Ateng Samantha, ang gulo ng panaginip ko. May tinatawag akong Mom. Eh nanay lang naman ang tawag ko sa nanay ko. Tapos nandun din si Stif. Hindi kaya namimiss ko lang ang nanay ko at si Stephen kaya ganun. Ano sa tingin mo ateng?"