Πεντε μερες περασαν απο αυτο το συμβαν, ηταν βραδυ και εγω καθομουν σε ενα παρκο μόνη κοιταζοντας το απεραντο σκοταδι ,νομιζοντας οτι καποιος θα ερχόταν απο μεσα του.Ξαφνικα ακουω βηματα και καποιος να ουρλιαζε σαν τερας.Φοβηθηκα πολυ.
" Παρακαλω..?Ειναι καποιος εκει ?
Πρόσεχε ειμαι πολυ επικίνδυνη μην πλησιαζεις " ειπα .Τα ουρλιαχτα γινοντουσαν ολο και δυνατοτερα και ολο και πλησιαζε κοντα μου , το ενιωθα , ειχα τρομοκρατηθει.
Ξανα ρωτησα :
" Παρακαλώ ενφανισου απο το σκοτάδι, ελα προς το φως "
Καμια απαντηση λιγα δευτερόλεπτα μετα ειδα κατι, μια σκιά γιγαντια με κοφτερα δόντια και μεγαλα κιτρινα ματια , εμοιαζε πολυ με σκυλο αλλα δεν ήταν .Γριλιζε πολυ δυνατα σαν κατι να ήθελε και όντως κατι ήθελε....
Εμενα.Αρχισα να τρεχω οσο πιο γρήγορα μπορούσα ομως το γιγάντιο τερας ειχε ιδη τραβηξει τα μαλια μου και με έπαιρνε προς στο σκοταδι .Προσπαθησα να αντισταθω ομως με δαγκωσε στο χερι.Τοτε ο ιδιος μυστήριος αντρας εμφανίστηκε και τραβηξε το μαγικο του ξηφοσ ,το οποίο δεν ξερω απο που "ξεφυτρωσε", και χτύπησε το τερας. Αυτο εφυγε κατευθείαν προς στο σκοτάδι και με αφησε ήσυχη.
Ο άγνωστος ηρθε προς εμενα :
«εισαι καλα, » μου αποκρίθηκε
-Αχ , το χέρι μου δεν το νιωθω
-κατσε θα σε βοηθησω
-οχι δεν χρειάζεται θα παω σε εναν γιατρο ,Αχ ξεχασα ειμαι φαντασμα
- ξερω ενα μερος απλα πρέπει να κανεις καποια βηματα , θα σε βοηθησω ελα
- δεν νομιζω πως θα τα καταφερω
- ελα σηκω ειναι εδω κοντα .
Προσπαθησα να σηκωθω αλλα ματαια . Τοτε με κουβαλησε στους ωμους του .Το χερι μου με πονουσε τοσο πολυ , δεν μπορουσα καν να κουνηθω , καποια στιγμή πιο μετα τα ματια μου εκλεισαν δεν ηθελα να κλησουν , ηταν σαν είχα λυποθημησει.
VOCÊ ESTÁ LENDO
the lovely ghost
Ficção Geralyou would like to be the girl who wakes up after the car accident as a ghost without remembering anything only her lover. She trys to remember something about her family , her friends , her appearance everything from the beginning. She will fin...
