Bir Elmanın; İki Yarısı..

Bölüm VI - Hayat çok acımasız...

* Masal 'ın ağzından:

        Derin derin düşünürken, gözyaşlarıma hakim olamıyordum. "Bu Ceren 'in bir oyunu olabilir mi ?" diye sordum kendime. Eğer beni Ceren ile aldatacak olsaydı, neden okulda onun gözünün önünde bana sarılıp öpsün ki ? Ne istiyordu ? Bu sorularla kendimi biraz avuttum. Çok geçmeden Server geldi.

Server : "Ne oldu, neden ağlıyorsun prenses ?"

Masal : "Hı öyle eskilere gittim. Annemi özlüyorum sadece." dedim. Hemen yanıma gelip bana sarıldı. Ama ondan nefret etmek istiyordum. "Beni aldatıyor mu ?" düşüncesi Server 'in söylediklerini bile duymama engel oluyordu.

Masal : "Bu gece kedicikle beraber yanlız kalmak istiyorum."

Server : "Peki, sen nasıl istersen prenses." dedi. Ve beni öperek odadan çıktı. Gece boyunca düşünmek ve ağlamaktan hiç uyuyamadım. Penceremden giren hafif güneş ışığıyla uyuyakalmışım. Sabah Server elindeki tepsi ile beni uyandırdı. Bana günaydın öpücüğü vererek :

Server : "Kedimiz hakkında kötü bir haberim var prenses. Annem kediyi fark edip, onu barınağa götürdü.. dedi. Bende omuz silktim. Kedicik bile umrumda değildi. Kahvaltımdan tek lokma bile yiyemedim. Sadece enfes göründüğü için portakal suyunu içtim. Başım ağırıyordu. Server 'e giyineceğim için çıkmasını söyledim. Düşünceli düşünceli giyinirken baş ağrımın şiddeti iyice artmıştı. Bundan Server 'e bahsetmedim. Yavaş yavaş okulun yolunu tuttuk. Mutlu gibi görünmeye çalışıyordum. Yol boyunca suskun kaldık. Okula geldiğimizde midem bulandığı için Server 'e önden sınıfa girmesini söyledim. Lavoboda uzun uzun bekledim. Zil çaldığında çıkıp sınıfa doğru ilerledim. Sınıfa girdiğimde önce Ceren 'e baktım. Server 'i kesiyordu. Onu oracıkta boğmak istedim. Server 'i denemek istiyordum bu yüzden hiçbir şey yapmadım. Yanına oturduğumda "Neyin var prenses ?" diye sordu. "Sadece başım ağırıyor." dedim.  O anda bayılmışım. Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Server başucumda ağlıyordu. "Ne oldu ?" diye sordum. Ağlamaktan bana cevap bile veremiyordu. Çok geçmeden Melda teyze içeri girdi. Hortlak görmüş gibi bakıyordu, gözyaşlarına hakim olamadı ve ağlamaya başladı. Ciddi bir hastalığımın olabileceği aklıma geldi birden. Sağ tarafımda duran raporu gördüm. Raporu fırlatığ çığlık atmaya başladım. İçim parçalanmıştı sanki. Raporda kan kanseri olduğum yazıyordu.