3.BÖLÜM; GİZEMLİ KUTU

64 42 7
                                    

Bir sıcaklık hisetmiştim demeki üstüme yorgan örtmüştü. En son titredimi hatırlıyorum oda farkındaydı elini anlıma koymuştu. Ateşim vardı galiba kapı sesi geldi nasıl olurda beni öyle bırakabilirdi bir yandanda uyuyordum 10-15 dakika sonra yine odaya girmişti. Yanıma oturmuştu neler aklısından geçiyordu. Anlımda birden bire soğuk bir bez hisetim.

hafifça gözlerimi açtım sesim pek çıkmıyordu " ne oluyor , niye yanımdasın hem o anlımdaki ne öyle " bana dik dik bakıyordu.

  " sirkeli bez var anlında ateşin çıkmı " edişelendiği beliydi.Titriyordum kendimi kötü hisediyordum üstümden yorganı atı birden

" hayır yorgan üstümde kalsın üşüyorum " bir yandanda öksürüyordüm.

" ateşin var üstünde olmaması gerekiyor " üstümden yorganı çekmişti aşırı üşüyordum.

" hemen aşağa inip ilaç getirmem lazım burda bekle" diyordu başka çarem yoktu. bekledim titreye titreye

" tamam " dedim bir kaç dakika beklemiştim. Odaya girdinde baya endişeliydi umrunda pek olmayan biri için aşırı endişeliydi. Yanıma yine oturdu elinde iki tane ilaç vardı. Kaşıkla bana verdi kendimi daha iyi hisediyordum. Ama halla hastaydım derin bir uykuya daldımı hatırlıyordum. bir ara yavaştan uyanmaya başlamıştım anlımdaki bezi sürekli deiştiriyordu. Birşey demeden yine uykuya daldım. Kuş sesleri geliyordu gözlerime güneşin ışığı çarpıyordu. Kendimi aşırı iyi hissediyordum. Birisinin nefes sesi bana geliyordu bu yoksa Alper'miydi kafamı kaldırıp yanıma paktımda alper yatağın bir ucuna kıvranıp  uyuyordu. Yoksa bütün gece yanımdaymıydı? neden benimle bu kadar ilgileniyordu? kafamda bir sürü söru vardı. Sesizce uyandırmaya karar verdim.

"Alper , Alper uyan " yavaşca gözünü açtı.

"iyimisin " dedi uyandıgı gibi bunu sormuştu beni çok merak etmişti ve halla cevabımı bekliyordu.

"hiç olmadığım kadar iyiyim " dedim enerjim yerindeydi .

Derin bir oh çekerek " hı tamam iyi " dedi endişesi aniden sönmüştü. Ama aklıma bir şey geldi ben halla kaçırılmıştım. Fantezinin zamanı değildi.

Ani'den ayağa kaltım "beni neden kaçırdın biz ne yapıyoruz şu an" dedim . Anemle babam şimdi nasıl endişelenmiştir. Bir an önce burdan kaçmalıydım.

Aya kalktı gözlerini benden ayırmayarak baktı. " sen onu boşver sen teşekürünü böylemi söylüyorsun "

"evet sayende iğleştim amma beni kaçırmasaydın hasta olmayacaktım" dediklerimin hepsi doğruydu oda bunun farkındaydı.

"aşağıya inelim kayvaltı yapalım" konuyu değiştirmeye çalışıyordu. O aklısından neler geçiyordu. Bu evin hizmetçisine dönmüştüm redetme gibi bir şansım yoktu. Sinirli adımlarla yine mutfağa gitim. oda arkamdan geliyordu. Bir şeyler yine hazırladım ve yemek için sofraya oturduk . İştahım yoktu ama sonra acıkmamak için bir şeyler atıştırdım. Artık bıkmıştım hiç bir soruma cevap vermiyordu. Tanımadığım biriyle  bilmediğim bir evdeydim. kaç gündür burdaydım bilmiyordum. Ya ailem bensiz ne yapıyordu. Salona geçmiştik . Tek başına telefonla uğraşıyordu benim telefonum ise bir masanın üzerinde şarjı yok bir şekilde bekliyordu.

artık sabrım taştı " beni neden kaçırdı niye böyle bir şey yapıyorsun" isyan ediyordum.

" yeter artık benimle konuşma " sinirlenmişti ama ben ondan daha sinirliydim. Kendime hakim olmalıydım yoksa bana zarar bile verebilirdi. Koltuğa uzanmıştım oda öbür koltuktaydı o kadar sıkıcıydı ki ev uyumuştum hafif uykuluyken motor sesi duydum aniden irkildim gözlerimi açtımdaysa Alper gitmişti. Neden gitti bilmiyorum ama kaçmak için tek şansım olabilir hemen işe koyuldum. Evin kapıları tabiki de  kilitlemişti , pencereler ise demirler vardı ben nasıl kaçacaktım. Evi aramalıydım bir kilit varmı yokmu kapıyı açmak için her yeri aradım. Alperde gelmek üzerdeydi arkama döndümde orda bir vazo vardı vazonun içine baktımda çok eskimiş bir kilit vardı kiliti kapıya denedim ama hiçbir işe yaramamıştı.

Ani AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin