Chapter 1

36 14 0
                                    

Sister

Everything happens for a reason... paulit ulit kong bulong sa sarili ko. "lahat ng paghihirap ay kayang malampasan Eri" pilit kong pinapaagaan ang pakiramdam ko.

Nakatulala ako sa balkonahe ng kuwarto ko, hindi ko alam kong anong uunahin sa mga nangyayari. At my young age, my parents are barely seen in our house. They're always out of town or just wondering around, I don't know.

Lumaki akong inaasikaso lang ang sarili bukod sa pag aaligid ng mga kasambahay namin, I have a friend but we barely talk too. Minsan isang beses lang sa isang taon dahil palipat lipat sila ng tirahan.

I am the youngest child of Bethany and Philip Villa Mores, next is ate Zari then our oldest, kuya Lucas. Kuya was seperated from us started when he was 18, Ayaw niyang hawakan ang Hotel kaya si ate Zari ang namahala habang patuloy na sinusundan nila mom si kuya for whatever reason.

I was left alone, without company.

Sa liit ng katawan ko ay lumalaylay ang dulo ng dress na suot ko sa upuan kasabay ng pagtulo ng luhang matagam ko nang tinatago.

" Yxzari Villa Mores the  current Chairwoman of Villa Shoreline Hotel is found death in their Villa " I was crying while reading the headline in the newspaper.  It's been a week since my older sister's death, We are mourning for her dearly. I was devastated. For me, she was the only person left but now she's gone.

I was always with her, now I'm all alone again.

I was young and naive, I never experience being caress by my parents. They give me lots of money, Perhaps, they're trying to cope everything on material things when they should me here by my side.

My sister is a brave woman, she handle the Hotel all by herself for decades, kahit na parang inabandona kami ng aming mga magulang sa dami ng trabahong iniwan nila para lang hanapin si kuya Lucas sa ibang bansa. 

Pabalik na ako ng kuwarto at saka ko lang napansin ang nakasabit na painting sa hallway patungo sa baba ng mansion. A lot of faces are there but I saw my portrait hanging at the edge of the wall. I look pale but my small face and inosent eyes standout. I manifest how I look glam in the portrait, I hope time will stop for a moment. I want this all to stop, its too much. I'm too young for this.

Kahit na namatay si ate hindi man lang umuwi ang mga magulang ko, the urge to take flight and drag their ass home is invading my system. I felt sad for my sister! parang hindi sila namatayan ng anak! 

" We'll hire a Security Agency for your protection   while you manage the Hotel Eri " mom said over the phone. " We can't go home yet anak, your kuya is here around the corner we can't risk everything" parang natutup ako sa kinauupuan ko sa galit na nararamdaman.

" Mom paano ang burol ni ate Zari! " i scream harshly because of anger " My sister is dead! Namatayan kayo ng anak tapos hindi nyo uuwiin?" i hissed " that's bullshit! "  napatingin ang mga kasambahay sa biglaan pag sigaw ko.

" Zenaida Eireanne! don't you dare shout at your mother! " rinig kong angal ni dad sa kabilang linya.                " Kukunin namin ang labi ng ate mo at dito siya ililibing sa US."

" Worry about yourself there Eri nasa panganib karin ngayon! " nagulat ako sa pahabol na tugon ni dad,  this is the first time I sense  worry in his voice, parang hirap ang kanyang boses, pero hindi parin maalis ang galit ko sa kanila.

" We are also mourning for your sister Eri! hindi madali ang mawalan ng anak.... " Dad said in monotone, narinig ko rin ang hikbi ni Mom sa kabilang linya. I was speechless, hindi ko na alam ang paniniwalaan ko sa mga nangyayari.

"Parating bukas ang pinadala ng Security Agency Eri, they are the most trusted Agency there in the Phillipines" he paused  " I'm sorry daugher, take care of yourself.."  I glance at mom again on the screen, she looked stressed beside my dad.

Makinis ang balat ni mama katulad ko at ni ate Zari parehong matangkad at balingkinitan ang katawan nila at sakto lang ang akin. Manipis ang labi at mapusok ang mga mata, madalas na maihalintulad si ate kay mommy at ako naman kay dad.

Our Mansion is big. Nakakabanas isipin na ako lang ang tao dito maliban sa mga kasambahay. Malapit lang sa dagat ang mansion at ilang kilomentro ay makakarating na sa Shoreline Hotel na pinamana sa amin ng mga ninuno na Villa Mores. My dad is the second older son of Villa Mores genealogy from our 3rd generation, that is why he has the power to supervise the main branch.

After that, they ended the call. Hindi mag sink in sakin ang mga nangyayari, I was appointed as the new Chairwoman of the Coast. May paparating na Security Agency kaya ibigsabihin seryoso ang lahat ng ito. I saw the folder inside my room that contains  informations about the Agency and the names of the Guards or securities na dadating.

Naupo ako sa study table ko para basahin yun. The folder  has a logo in the upper side corner, kulay indigo ang pabilog na tatak at may tigre sa gitnang bilog, may nakatatak naman (W3 RelanCorp) W3RC Security Agency , inc. sa baba, parang ginawa ito para talaga sa mga clients nila.

Nalaglag ang panga ko ng buksan ko ang pangalawang pahina ng folder. Ang dami nila!

" Oh sure, I will leave this earth not too soon sa dami nyo " natawa ako ng konti sa naisip. Sa dami ng pangalan, nangingibabaw ang pangalan ng nasa pinaka taas dahil may kasama pa itong picture.

A sturdy faced man at mukha na seryosong nakatingin sa camera. his face and muscular body screams so much of strong aura.

Natigil ako sa pagbabasa ng may kumatok sa pinto ko " Miss Eri, handa napo ang dinner nyo sa baba" narinig ko ang maliit na boses ng pinakabatang kasambahay namin " Okay, bababa nako" agad akong tumayo para mahabol siya sa pintuan.

" Tina.... pwede mo bang sabihan ang mga kasambahay na samahan ako sa hapag?" hinihingal kong sambit sa kanya. gulat ang lukha nyang hinarap ako " S-sige po miss Eri" mukhang pa siyang kinakabahan habang pababa ng hagdan.

Pag kababa ko nakita ko na agad sila nakalinya sa gilid ng lamesa tila takot umupo, napangiti ako sa reaksiyong nila, Huminga ako ng malalim bago maupo.            " Pwede nyo po akong sabayan kumain araw araw, nakakalungkot kasing ako lang lagi mag isa sa hapag. "

I show them my awkward yet most sincere smile " And you can just  call me Eri." Pag tapos non ay naupo na silang lahat. May munting usapan ang matatandang kasambahay ang nag paingay sa hapag.

It was comforting...

The next Day, I woke up early because the Security Agency is coming today. I was nervous. Hindi ako marunong tumanggap ng bisita, pero mukhang hindi na kaylangan dahil pag tingin ko sa balkonahe ay may naka pwesto nang tauhan sa paligid ng bahay.

Parang alam na nila ang gagawin. The guards are all over our place, Some will eventually transfered in the Coast when I arrive so they'll probably gone when i'm not around.

" Zenaida Eireanne, dumbass! your late!"  angil ko sa sarili

Nagmadali tuloy akong bumaba para salubongin sana kung sino man ang makikita.  I am wearing my usual formal attire, I wore Khaki colored coat and slacks, I tack in my white sleeveless top under my coat, i'm not used of wearing heels so I partnered it with white sneakers.

I have a skinny body, my sapphire  and almond shaped eyes  looks perfect with my thin lips. I have a different kind of style when it comes to dressing myself, kahit na bata pako marunong nako manamit. Ngayon ang unang araw ko as Chairwoman ng Hotel. Kaya ngayon umpisa ng Agency nila.

Inayus ko ang nakapusod kung buhok habang pababa ng hagdan, Nakita ko ang apat naka corporate attire na mga lalake at isang babae. Some of them are busy talking to our maids, the two men are talking about positions or zones that I'm not familiar with, the only woman there is inspecting the house.

The only person who's aware of my presence is that tall and authoritative looking man in his corporate attire, with his intense gaze.

;)

Lost in Control (RelanCorp Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon